Eurogroup: Δίλημμα ουσίας για το μέλλον της οικονομίας

Η χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup -αυτού του άτυπου µεν, πανίσχυρου δε οργάνου- που καθορίζει εν πολλοίς τις πολιτικές των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και κατ’ επέκτασιν και τη ζωή των πολιτών των κρατών-µελών, αποκτά µια ιδιαίτερη σηµειολογία για τη χώρα και για την κυβέρνηση.

Επί της ουσίας επικυρώνει την έξοδο από τα µνηµόνια εγκρίνοντας το προσχέδιο του ελληνικού προϋπολογισµού για το 2019 στην πρώτη µεταµνηµονιακή συµµετοχή της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό εξάµηνο. Άρα, οι κυβερνώντες έχουν τουλάχιστον δύο σηµαντικούς λόγους για να είναι ευχαριστηµένοι. Ο ένας είναι ότι επισφραγίζεται η εγκατάλειψη των µνηµονιακών προγραµµάτων και ο δεύτερος ότι µέσω της έγκρισης του προϋπολογισµού η κυβέρνηση µπορεί να προχωρήσει χωρίς ενδοιασµό στην ακύρωση του µέτρου της περικοπής των συντάξεων. Νόµος για την κατάργηση του νόµου.

Όλα αυτά τα περιέγραψε µε χθεσινές του δηλώσεις ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί καταγράφοντας το γεγονός ως «ιδιαίτερα σηµαντικό». Τα έλεγε βεβαίως ο σοσιαλδηµοκράτης επίτροπος από το καλοκαίρι όλα αυτά, ξεσηκώνοντας τότε σύσσωµη τη Ν∆ και αναγκάζοντας τον χαρακτηριζόµενο και µετριοπαθή αντιπρόεδρό της Κ. Χατζηδάκη να ωρύεται στη Βουλή πως η µη εφαρµογή του µέτρου πετάει στα βράχια τον πολιτικό προγραµµατισµό του κόµµατός του! Ηταν τότε που κάποιοι κρέµασαν στον Μοσκοβισί την ταµπέλα του «συριζαίου» ακολουθώντας την πολυφορεµένη λογική τού «πας µη αντισύριζα βάρβαρος».

Όλα αυτά πια έχουν το ενδιαφέρον τους για την ιστορία. Εκτός εάν στον δρόµο προς τις κάλπες το Μαξίµου υιοθετήσει την ιδέα Τσίπρα να χρησιµοποιηθούν όλες οι ατάκες του Κ. Μητσοτάκη και των «γαλάζιων» επιτελών περί 4ου µνηµονίου ως υλικό για τα προεκλογικά σποτάκια του ΣΥΡΙΖΑ.

Το θέµα είναι τι γίνεται από εδώ και στο εξής. Ο προϋπολογισµός θα πρέπει να ενισχύει την ανάπτυξη και να αντιµετωπίζει τον κοινωνικό αποκλεισµό. Το µείγµα είναι δύσκολο όταν η χώρα υποχρεούται για τα επόµενα χρόνια να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσµατα της τάξης του 3,5%. ΣΥΡΙΖΑ και Ν∆ που διεκδικούν την εξουσία λένε πως έχουν το know how υπηρετώντας δύο απολύτως διαφορετικά πολιτικά σχέδια. Εξ ου και τα προεκλογικά διλήµµατα, γιατί, όπως και να το κάνουµε,  οι εκλογές θα κριθούν στην οικονοµία