Μιχάλης Ιγνατίου: Αυτό που δεν ειπώθηκε ποτέ για τη νύχτα στα Ίμια

«Σήμερα είναι η 24η επέτειος των Ιμίων» έλεγε η τηλεοπτική παρουσιάστρια, η οποία εκείνη τη μαύρη μέρα, όταν η Τουρκία, με την αποδοχή της Ελλάδας, «γκρίζαρε» το Αιγαίο, ήταν δεν ήταν 10 χρόνων. Αρα δεν έζησε τα γεγονότα και όπως όλοι οι νέοι δεν έμαθε ποτέ την αλήθεια, διότι το πολιτικό σύστημα και η αθηναϊκή ελίτ παρουσιάζουν την πραγματικότητα με απίστευτες αναλήθειες.

Στο βιβλίο που γράψαμε με τον συνάδελφο Αθανάσιο Ελλις, και στο οποίο για πρώτη φορά αποκαλύφθηκαν τα αμερικανικά απόρρητα έγγραφα για την κρίση των Ιμίων, εξετάσαμε -χωρίς φόβο και πάθος- και τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε στην κρίση. Εντοπίσαμε και τη δημοσιογραφική ανευθυνότητα μέχρι βλακείας αλλά και την υποχωρητικότητα των πολιτικών που κυβερνούσαν τότε την Ελλάδα: του Κώστα Σημίτη και του υπουργού του των Εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου.

Δεν χρειάστηκε να τους πιέσει καθόλου για να τους πείσει ο Αμερικανός μεσολαβητής, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ. Δέχθηκαν τη συμφωνία χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Ενάμιση χρόνο μετά, τον Ιούλιο του 1997, ολοκληρώθηκε και η δεύτερη φάση του δράματος και του «γκριζαρίσματος» του Αιγαίου, με την υπογραφή της συμφωνίας του κ. Σημίτη με τον τότε πρόεδρο της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Εμεινε στην Ιστορία ως η «Συμφωνία της Μαδρίτης».

Τι δέχθηκε ο τότε πρωθυπουργός; Και τι σημαίνει όταν υποστηρίζεται από ειδικούς και μη ότι η περιοχή των Ιμίων είναι «γκρίζα»; Από εκείνη τη νύχτα της 31ης Ιανουαρίου 1996 μέχρι και σήμερα απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα πάνω και γύρω από τα Ιμια. Πρόκειται για δύο ελληνικές βραχονησίδες στις οποίες δεν έχουν πρόσβαση ούτε οι Ελληνες πολίτες ούτε οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Εκείνο το βράδυ ανακοινώθηκε ότι αποφασίστηκε πως τα πλοία και οι στρατοί δεν έχουν θέση στα Ιμια. Αυτή δεν ήταν η αλήθεια. Πρώτα απ’ όλα, η συμφωνία περιλάμβανε και τρίτο όρο: Οχι πλοία, όχι στρατιώτες, ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΕΣ. Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να κρύψει τον τρίτο όρο -και σε αυτό συμφώνησε και η Ουάσιγκτον διότι υπήρχε αυτή η αίσθηση ότι θα κατέρρεε η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη. Και η αλήθεια είναι ότι αν γνώριζαν οι πολίτες ότι η κυβέρνηση δέχθηκε να αφαιρεθεί επίσημα η ελληνική σημαία, οι αντιδράσεις θα ήταν θυελλώδεις. 

Οταν αρχίσαμε να διαβάζουμε τα αμερικανικά έγγραφα, συνειδητοποιήσαμε ότι οι όροι της συμφωνίας ήταν τέσσερις και όχι τρεις. Συμφωνήθηκε και η πρόνοια ότι «όλα τα παραπάνω», δηλαδή το ναυτικό, οι στρατοί και οι σημαίες, δεν θα επιστρέψουν ξανά στα Ιμια. Πρόκειται ειλικρινά για μια τραγική πραγματικότητα. Με την ελληνική σύμφωνη γνώμη χάθηκε μία πολύ σημαντική μάχη για το Αιγαίο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χαθεί και ο «πόλεμος». 

ΥΓ.: Θα μείνει για πάντα στην Ιστορία η κουβέντα του κ. Πάγκαλου στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουόρεν Κρίστοφερ, ότι τη σημαία θα την πάρουν οι αέρηδες και εμείς δεν θα την αντικαταστήσουμε. Σε ποια άλλη χώρα ο εν λόγω πολιτικός θα έστεκε για ακόμα μία μέρα στην πολιτική; Πουθενά...