Τα διλήμματα της Τουρκίας στην Ιντλίμπ

Ο Ερντογάν έχει υιοθετήσει μια διττή στρατηγική στην κρίση της Ιντλίμπ: αφενός να ανακόψει την προέλαση του Ασαντ και αφετέρου να υποχρεώσει τον Πούτιν να παρέμβει και να αποδεχθεί ένα Σότσι Νο 2. Εξ ου και η αποστολή μιας εκστρατευτικής δύναμης άνω των 500 οχημάτων και των 750 ανδρών στη βόρεια Ιντλίμπ.

Ο Ερντογάν δημιουργεί, εν ολίγοις, faits accomplis στην Ιντλίμπ διά «ανθρωπίνων αναχωμάτων» έναντι της επέλασης των Πούτιν και Ασαντ. Πού θα οδηγήσει αυτό όμως; Παρά ταύτα, ο Ασαντ παραβιάζει τις «κόκκινες γραμμές» του Ερντογάν διαδοχικώς (πρώτα η πτώση της Σαρακίμπ, εν συνεχεία η κατάληψη του Αυτοκινητοδρόμου Μ5 και εσχάτως η πτώση της Ιντλίμπ) και ο Πούτιν νίπτει τας χείρας του ωσάν Πόντιος Πιλάτος Νο 2.

Ο Ερντογάν υποχρεούται να αντιδράσει λόγω του διακυβεύσαντος (πτώση της Ιντλίμπ ισούται με υπονόμευση της σφαίρας επιρροής της Αγκυρας στη βόρεια Συρία), όμως γνωρίζει άριστα τα όριά του έναντι του Πούτιν. Από την Τριπολίτιδα της Λιβύης έως τη Ροζάβα της Συρίας, ο Πούτιν διαθέτει ουκ ολίγους μοχλούς πίεσης έναντι του Ερντογάν, ενώ ο δεύτερος δεν δύναται να βασιστεί πλέον στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ εξαιτίας των πρόσφατων πολιτικών του. Οπότε δεν πρέπει να αναμένεται μια απευθείας σύγκρουση μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν στο πεδίο της Ιντλίμπ (εκτός απροόπτου, βέβαια).

Οπως αποδεικνύουν οι καταρρίψεις των ελικοπτέρων της συριακής αεροπορίας, η Τουρκία προτίθεται να αυξήσει δραματικά το κόστος της νίκης για τους Πούτιν και Ασαντ μέσω της προμήθειας οπλισμού (και ανδρών) στις δοκιμαζόμενες ανταρτοομάδες -ακόμη και στους τζιχαντιστές- όπως τα MANPADS (ManPortable Air Defence Systems). Η εν λόγω κλιμάκωση, όπως επίσης και η περικύκλωση των φυλακίων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, δεν προοιωνίζεται παρά μόνο κακό για την αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ασαντ και Ερντογάν.

Ο πρέσβης της Ρωσίας στην Τουρκία υπενθύμισε (εμμέσως πλην σαφώς) διά των χθεσινών δηλώσεών του την έκβαση της τελευταίας τουρκορωσικής διελκυστίνδας το 2015. Οι δηλώσεις των Κούρδων περί του ανοίγματος ενός κοινού μετώπου με τον Ασαντ, εάν ευσταθούν, πρέπει να ιδωθούν υπό το πρίσμα της κλιμάκωσης αυτής.