Κατά συνθήκη αντεπίθεση

Οι προσεκτικά επιλεγμένες πρόσφατες περιοδείες του πρωθυπουργού, το όψιμο φλερτ του με τις κοινοβουλευτικές εμφανίσεις και η τεχνητή ευφορία που καλλιεργείται στο κυβερνητικό στρατόπεδο γύρω από την τακτική των παροχών είναι μάλλον δύσκολο να καθησυχάσουν και τους πλέον καλόπιστους ότι το Μέγαρο Μαξίμου ομνύει στην εξάντληση της τετραετίας.

Αντιθέτως, οι αποσπασματικές και σε κάθε περίπτωση επιπόλαιες εξαγγελίες περί παροχών και λοιπών προσλήψεων στον δημόσιο τομέα, αλλά και η εργαλειοποίηση μιας ευρύτερης θεματολογίας όπως η περίπτωση της πολύκροτης υπόθεσης του χρυσού, απλώς και μόνο για να κατασκευαστούν ανύπαρκτες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο νέο και το παλιό, προδίδουν την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να ψαλιδίσει τη δημοσκοπική διαφορά, ώστε να καταστεί εφικτός και αποτελεσματικός ο περιβόητος εκλογικός αιφνιδιασμός εντός του πρώτου εξάμηνου του 2019, που αποτελεί το Plan Α του κ. Τσίπρα.

Το άγχος που έχει καταλάβει το κυβερνητικό στρατόπεδο ούτε παράλογο είναι ούτε αναίτιο. Εχει τις ρίζες του στη συντριβή των πολιτικών προσδοκιών του σε μια σειρά από στοιχήματα που το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου είχε θέσει. Η υπέρβαση της μνημονιακής επιτροπείας που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση από τον περασμένο Αύγουστο προσκρούει στον τοίχο του ιδιότυπου απομονωτισμού της ελληνικής οικονομίας από τις διεθνείς αγορές, το μεγαλεπήβολο σε σύλληψη σχέδιο μιας συνολικής διευθέτησης των σχέσεων Κράτους - Εκκλησίας κατέστη αδιέξοδο μετά τις ηχηρές αντιδράσεις μητροπολιτών και απλού κλήρου, ενώ η προσπάθεια αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών οδήγησε εντέλει στην αποξένωση του ΣΥΡΙΖΑ από όμορες και μη πολιτικές δυνάμεις, αναδεικνύοντας τον άκρως ετερόκλητο χαρακτήρα της πολιτικής σύζευξης των κ. Τσίπρα και Καμμένου.

Ανθρακες, λοιπόν, η περιλάλητη αντεπίθεση της κυβέρνησης. Μοναδικό σωσίβιο μοιάζει εφεξής η ταυτόχρονη διενέργεια των εθνικών με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με την κρυφή ελπίδα αφενός να αυξηθεί η συμμετοχή -εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσον η επάνοδος σε ποσοστά του Ιανουαρίου του 2015 θα ευνοήσει αυτήν τη φορά τον ΣΥΡΙΖΑ- και αφετέρου να προκαλέσει σύγχυση στον εκλογικό μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας - εκδοχή πολύ πιο αληθοφανής, καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διατηρεί ισχυρά ερείσματα.