Ποιος θα πάρει τον Μουτζούρη;

Είναι  γνωστό παιγνίδι ο μουτζούρης, όλοι το παίξαμε στα νιάτα μας. Εσχάτως έγινε γνωστός και ο άλλος Μουτζούρης, ο περιφεριάρχης Ανατολικού Αιγαίου. Όχι όμως για τις αυτοδιοικητικές του επιδόσεις αλλά για τον τρόπο με το οποίο αντιμετώπισε τον πρωθυπουργό και αρχηγό της παράταξης στην οποία ανήκει και ο ίδιος. Με μια συμπεριφορά που αποτελεί μείγμα επιδειξία και μάγκα που μεταφράζει στα κουτσαβάκικα ένα αντιηρωικό Μολών λαβέ. Ανατριχιάζοντας από την απρέπεια η ΝΔ έσπευσε να αποδοκιμάσει τον Περιφεριάρχη της. Για αυτά που είπε  σε βάρος του πρωθυπουργού, όχι για αυτά που είπε και έκανε μέχρι την έκρηξη στα νησιά. Για τις άθλιας αισθητικής αφίσες της περιφέρειας που καλλιεργούσαν το μίσος, τον εθνικισμό και την ξενοφοβία.

Δεν τον αποδοκίμασε όταν διακήρυττε ότι «υπάρχει σχέδιο αλλοίωσης του πληθυσμού» και ότι « θέλουν να μας επιβάλλουν άλλη θρησκεία» τροφοδοτώντας ευθέως την αντιπροσφυγική υστερία. Και δεν το έκανε γιατί νόμιζε  ότι αυτές οι απόψεις  εξυπηρετούσαν την  πολιτική της , στον πυρήνα της οποίας βρίσκεται η ανόητη και απολύτως αντιπαραγωγική αντίληψη ότι αν μετατρέψουν σε κόλαση  την ζωή των προσφύγων και μεταναστών θα ανακοπεί το κύμα. Λες και οι φυγάδες από την κόλαση του Ιντιλιμπ θα αλλάξουν την απόφαση τους επειδή θα πληροφορηθούν ότι τα ανοικτά κέντρα θα μετατραπούν σε κλειστά. Δεν ξέρουν τι δύναμη τροφοδοτεί η απελπισία. Η σκληρή για την κυβέρνηση πραγματικότητα είναι ότι και τον μουτζούρη του προσφυγικού - μεταναστευτικού θα πάρει και από τον κ. Μουτζούρη δεν θα απαλλαγεί. Γιατί είναι σάρξ εκ της σαρκός της ( υποψήφιος επι Σαμαρά) και επειδή είναι κοινό μυστικό στην Λέσβο ότι αποτελεί επιλογή και στήριγμα του τοπικού βουλευτή και τοπάρχη κυρίου Αθανασίου. 

Έχουμε πει κατ επανάληψη ότι το ζήτημα είναι δύσκολο, ότι δεν υπάρχει λύση σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο και ότι πρέπει να αναζητηθεί η καλύτερη διαχείριση της κρίσης. Και αυτό απαιτεί συναινέσεις. Η πολιτική του τσαμπουκά δοκιμάστηκε και κατέρρευσε με πάταγο.  Με την εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώθηκε στα νησιά η κυβέρνηση έχει μόνο μία διέξοδο. Της την πρόσφερε ο Αλέξης Τσίπρας λίγες ώρες πριν ξεσπάσουν τα δραματικά γεγονότα σε Χίο και Μυτιλήνη. Είπε :  «στο βαθμό που ο κος Μητσοτάκης εγκαταλείψει την αδιέξοδη επιλογή του αυταρχισμού και της βίας, ο ΣΥΡΙΖΑ ως υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση, είναι έτοιμος να βάλει πλάτη για τη διαμόρφωση και υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου διαχείρισης της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης».

Χωρίς την συνδρομή της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και των άλλων δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου δεν θα υπάρξει διέξοδος. Και αυτό γιατί απαραίτητο στοιχείο για την εκτόνωση της κατάστασης είναι η μαζική αποσυμφόρηση των νησιών, η μεταφορά και εγκατάσταση προσφύγων στην ενδοχώρα. Και εδώ η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη στην προεκλογική της διγλωσσία, έταζε αποσυμφόρηση στα νησιά και ταυτοχρόνως διαβεβαίωνε την ενδοχώρα ότι δεν θα πατήσει πόδι ξένου. Στην αρχή επέλεξε να «χάσει» τα νησιά. Με την έκταση που πήραν τα πράγματα είναι πλέον υποχρεωμένη να προχωρήσει στην αποσυμφόρηση. Και εκεί θα χρειαστεί την πλάτη της αντιπολίτευσης για να αντιμετωπιστεί με πειθώ η αντίδραση των τοπικών κοινωνιών, αντίδραση που αφειδώλευτα και επιπόλαια τροφοδότησε η ΝΔ. Και ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία: επικεφαλής των αντιδράσεων θα είναι ο αντίστοιχος Μουτζούρης της ενδοχώρας.