Οι απατεωνιές και τα ψέματα του κ. Ερντογάν

Όπως βεβαίως και όλη η ακραία εθνικιστική τουρκική ηγεσία. Και αυτό δεν προκύπτει μόνο από τη μοναδική και παρα φύσιν σύνθεση του ισλάμ με τον εθνικισμό, ούτε μόνο από το μουσολινικό καθεστώς που έχει εγκαθιδρύσει, αλλά και από τις συνεχείς προσπάθειες εφεύρεσεις επιχειρημάτων για να αιτιολογηθούν ανορθολογικές πολιτικές αποφάσεις που οδηγούν σε εξτρεμιστικές συμπεριφορές και αναπόφευκτα προκαλούν ήττες. Το τελευταίο παράδειγμα καταφυγής σε επιχειρήματα που ουδεμία σχέση έχουν με την ιστορική πραγματικότητα είναι τα όσα είπε πρόσφατα, απευθυνόμενος στους βουλευτές του Κόμματός του, του AKP.

Προσπαθώντας να δώσει μαθήματα ανθρωπιάς στην Ελλάδα, γιατί δεν επέτρεψε την δουλεμπορική πολιτική του και την χρήση των απελπισμένων μεταναστών εν είδει διαπραγματευτικού επιχειρήματος, κατέφυγε στην ιστορία. Και δη στην περίοδο της Κατοχής. Όταν η Τουρκία ως Επιτήδειος Ουδέτερος διαπραγματευόταν και με τους δύο εμπολέμους την απόκτηση ελληνικών εδαφών ως αντάλλαγμα. Και όταν «επίλυε» με το γνωστό και δοκιμασμένο τρόπο της εξορίας και της κλοπής με το νόμο του Varlık Vergisi, την «ενοχλητική» παρουσία των εναπομεινάντων Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων στα εδάφη που παραχώρησαν στους κεμαλιστές οι σύμμαχοι με την απέραντη αβελτηρία τους, μετά το τέλος του Α’ παγκοσμίου Πολέμου.

Συρία 1942 και το «Κουρτουλούς»

Σχολιάζοντας μια φωτογραφία που δημοσίευσε η φιλοκυβερνητική Sabah και έδειχνε Έλληνες που έφυγαν από την κατεχόμενη από τους ναζί πατρίδα τους και αναζήτησαν καταφύγιο στη Συρία το 1942 είπε: «Θα ήθελα να σας θυμίσω ένα δημοσίευμα εφημερίδας του 1942 για τη βοήθεια που έλαβαν Έλληνες που κατέφυγαν στη Συρία για να γλιτώσουν από τις ναζιστικές επιθέσεις. Ίσως ένα από τα παιδιά που τους μοιράζουν τρόφιμα και ρούχα σε αυτή τη φωτογραφία να είναι ένας από τους παππούδες του κ. Μητσοτάκη»… Παράλληλα ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία στήριξε την κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής με την αποστολή πλοίων με τρόφιμα. Επίσης είπε ότι τότε: «πολλοί Έλληνες ήλθαν στη χώρα μας κι έζησαν ειρηνικά και με ασφάλεια μέχρι τη λήξη του πολέμου».

Μόνο που ο κ. Ερντογάν –για πολλοστή φορά- είπε τη μισή αλήθεια... Κατ’ αρχάς ας δούμε την ανθρωπιστική βοήθεια που στάλθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα. Είναι αλήθεια ότι διεθνείς οργανισμοί που διατηρούσαν την ουδετερότητά τους νοίκιασαν το τουρκικό πλοίο «Κουρτουλούς» για την μεταφορά τροφίμων στην Ελλάδα. Τα τρόφιμα αυτά, αγοράστηκαν από τους Έλληνες των ΗΠΑ και τους Κωνστντινουπολίτες. Οι δύο ελληνικές οργανώσεις του εξωτερικού που χρηματοδότησαν το όλο εγχείρημα ήταν η Ελληνοαμερικανική Πρωτοβουλία Αποκατάστασης Θυμάτων Πολέμου και η Ελληνική Ένωση Κωνσταντινουπολιτών.

Το ταξίδι μεταφοράς της ανθρωπιστικής βοήθειας ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου του 1941 υπό την κάλυψη της Ερυθράς Ημισελήνου. Σε τέσσερα διαδοχικά ταξίδια μετέφερε συνολικά 7.100 τόνους τρόφιμα για τον ελληνικό λαό. Τον Φεβρουάριο του 1942 το «Κουρτουλούς» βυθίστηκε λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής. Η ανθρωπιστική βοήθεια συνεχίστηκε με άλλα πλοία.

Οι φυγάδες από την κατεχόμενη Ελλάδα

Με την έναρξη της Κατοχής της Ελλάδας από τον Άξονα πολλοί Έλληνες, κυρίως αξιωματικοί αλλά και οικογένειες, διέφυγαν στην Τουρκία με σκοπό να καταφύγουν στη Μέση Ανατολή και να πολεμήσουν από εκεί τους κατακτητές. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι τα πρώτα κύματα φυγάδων συνάντησαν σκληρή μεταχείριση. Σημειώθηκαν βιασμοί και δολοφονίες. Στη συνέχεια όμως και την μεσολάβηση των Βρετανών η Τουρκία ακολούθησε μια πολιτική που κυμαινόταν μεταξύ της κράτησης των φυγάδων και της διευκόλυνσης για τη μετάβασή τους στη Μέση Ανατολή. Η αρχική εγκληματική αντιμετώπιση των φυγάδων τεκμηριώνεται από αποκαλυπτικά έγγραφα της τότε ελληνικής πρεσβείας της Άγκυρας.

Σκίτσο του 1942 με μολύβι του λοχαγού Σταυρουλακη από τις φυλακές της Νίγδης, όπου έκλεισαν οι τουρκικές αρχές τους φυγάδες από την κατεχόμενη Ελλάδα (αρχείο Λάμπρου Βαζαίου)

Ο γιατρός και ερευνητής Λάμπρος Βαζαίος καταθέτει ένα σημαντικό ντοκουμέντο του στρατηγού Βαρδουλάκη και γράφει με αφορμή τις δηλώσεις του Ερντογάν: «Είπε πως την εποχή του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου η Τουρκία δέχθηκε και φιλοξένησε τους Έλληνες που το έσκαγαν από τους Γερμανούς! Ξεπεράστηκαν όλα τα όρια του ψεύδους και της κακοπιστίας. Αν προσθέσουμε και την ληστεία, την εγκληματική ληστεία με τον νόμο του Βαρλικ για τους Έλληνες και τους Αρμένηδες, έχουμε την πλήρη εικόνα.

Ο Στρατηγός Ανδρέας Βαρδουλάκης είχε απαντήσει σε ανύποπτο χρόνο (με το κάτωθι σκίτσο). Το σκίτσο αυτό μου το έδωσε το 1984. (στην φυλακή της Νίγδης δεν υπήρχαν φωτογραφικές μηχανές!) Το μολύβι του Λοχαγού Σταυρουλακη, το 1942, απαθανάτησε την στιγμή! Είναι μοναδικό ενθύμιο και τεκμήριο της διαφυγής στην Μ.Ανατολή των Αξιωματικών που μετά από μύριες δυσκολίες και δοκιμασίες στο ταξείδι και στην χώρα του «επιτήδειου ουδέτερου» συνέχισαν τον πόλεμο.»