«Βίβλος», «Κοράνι», «Ουπανισάδες» και λοιπά λογοτεχνήματα

Πολύ ορθά, ο Βρετανός Φιλόσοφος και Μαθηματικός Μπέρτραντ Ράσελ θεωρούσε τις θρησκείες κατάλοιπο της «παιδικής» ηλικίας του Ανθρώπου.

Η εξέλιξη των Επιστημών, η ραγδαία εξάπλωση της Παιδείας και πλείστοι ακόμα πολιτισμικοί και κοινωνικοί παράγοντες, έχουν συμβάλει στην αποδυνάμωση των οργανωμένων θρησκειών. Ήδη, στη Βρετανία, μιλούν για την “Post-Christian Era”, το οποίο και επιβεβαιώνεται και από ποικίλες έρευνες, σύμφωνα με τις οποίες , μόνο το 30% του πληθυσμού ακολουθεί κάποια θρησκεία.

Οι «επί Γης» εκπρόσωποι πασών των θρησκειών αποδυναμώνονται πλέον από παράγοντες επιρροής στις εξελιγμένες κοινωνίες.

Αισίως, στην εποχή μας, η Λογική αντικαθιστά τις δεισιδαιμονίες. Το φως περιορίζει το σκότος.

Η Ηθική δεν χρειάζεται μεταφυσικούς παράγοντες για να επικρατήσει στη σύγχρονη κοινωνία.

Το «Συλλογικό Υποσυνείδητο» κατά τον Καρλ Γιούνγκ, μας προετοιμάζει για μια Ηθική και Δημιουργική ζωή. Απλούστερα δοσμένα, κανείς δεν γεννιέται κακός!

Η Ανθρωπότητα δηλητηριάζεται ακόμα από την άνιση κατανομή του πλούτου, από την κοινωνική αδικία και κυρίως την άγνοια και τον σκοταδισμό.

Αν εξετάσει κανείς τα πιστεύω και τα έργα ακραίων θρησκευτικών ομάδων, από τους Τζιχαντιστές του Ισλαμικου Χαλιφάτου, μέχρι τους Ευαγγελιστές Χριστιανούς των Μεσοδυτικών ΗΠΑ, θα διακρίνει πλήρως διαστρεβλωμένη Ηθική.

Αντιθέτως, στις ψυχές τους, επικρατούν συναισθήματα εκδίκησης, φασισμού, εθνικισμού και προδιάθεση εκκαθάρισης των «απίστων».

Ο θρησκευτικός φανατισμός ασπάζεται παράλογες, ανυπόστατες και μισανθρωπικές απόψεις.

Ο Εδουάρδος Συρέ στο βιβλίο του «Μεγάλοι Μύστες» υποστήριξε πως η Ανθρωπότητα έχει σημαδευτεί από πεφωτισμένους πνευματικούς δασκάλους, οι οποίοι ασπάζονται το ίδιο μήνυμα: την προς τον πλησίον Αγάπη. Πολλοί εξ αυτών, παρά τη θέλησή τους, βρέθηκαν να ηγούνται θρησκειών και δογμάτων, που εξυπηρετούσαν κατεστημένα συμφέροντα της εκάστοτε εποχής.

Έχοντας μελετήσει τα «Ιερά» βιβλία των κύριων θρησκειών, ανακαλύπτοντας μια όψη τους, η οποία εκτιμώ ότι έχει αγνοηθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των αντιστοίχων πιστών: την μοναδική λογοτεχνική αξία τους!

Παράλληλα με τους συμβολισμούς, τα διδάγματα και τις αλληγορίες, πλείστα κείμενα χαρακτηρίζονται από την ζωντανή, πλούσια γλώσσα, την αφήγηση που αγγίζει ανώτερα συναισθήματα.

Το λογοτεχνικό μεγαλείο κειμένων όπως οι Ουπανισάδες, ο Εκκλησιαστής, οι Ψαλμοί, εδάφια του Κορανίου, είναι μοναδικό.

Προσβλέπω σε μια μελλοντική κοινωνία, της Λογικής και της Πανανθρώπινης Ηθικής, η οποία θα εντάξει και θα προτρέπει τη διδασκαλία κειμένων από διάφορες θρησκείες, ως λογοτεχνικά έργα.

Ως εμπνευσμένες προσπάθειες ανθρώπων από διαφορετικούς πολιτισμούς να αποτυπώσουν Ηθικές Αλήθειες.

Η θέση των εν λόγω κειμένων είναι μαζί με την «Ασκητική» του Καζαντζάκη, την «Ιθάκη» του Καβάφη και μυρίων ακόμα αριστουργημάτων που μιλούν στην ψυχή μας, απλά και αληθινά!