Ο ιός των «Μεταβλέπουµε»

Ο φίλος Πάσχος Μανδραβέλης αφιέρωσε ένα άρθρο του στην «Καθηµερινή» µε τίτλο «Η στρατηγική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ» για να απαντήσει στο δικό µου της προηγούµενης Δευτέρας σε αυτήν τη στήλη, µε τίτλο « Το προοδευτικό µέτωπο και το ΚΙΝΑΛ».

Είναι µια σοβαρή τοποθέτηση που χρήζει ανταπάντησης. Κατ’ αρχάς, δηλώνει ότι δεν τον ενοχλούν οι κοµµατικές µου µετακινήσεις, που τις αποδίδει στη δηµιουργική εφαρµογή του ζαχαριαδικού «νέες συνθήκες, νέα καθήκοντα». Χαίροµαι που θυµήθηκε την κοινή µας κοµµατική αφετηρία. Αποµακρυνθήκαµε από αυτήν, προς διαφορετικές όµως κατευθύνσεις.

Αντικρούει το επιχείρηµά µου για την προσέγγιση του ΚΙΝΑΛ µε τη Ν∆ ως εξής: Για τη συµφωνία µε την Εκκλησία λέει επί λέξει «σιγά τον πολυέλαιο, το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για 10.000 προσλήψεις». Εικάζω ότι ως ακραιφνής φιλελεύθερος θα ήθελε τον πλήρη διαχωρισµό Κράτους - Εκκλησίας και τον Τσίπρα να βάζει χέρι στη σχολάζουσα εκκλησιαστική περιουσία. Επειδή όµως Ν∆ και ΚΙΝΑΛ ανατριχιάζουν µε την ιδέα, θα πρότεινα, µέχρι να ανάψει ο πολυέλαιος, ο φίλος Πάσχος να προστατέψει από διάφορους φωτοσβέστες το µικρό φωτάκι που άναψε η συµφωνία Κράτους - Εκκλησίας.

Για τη Συµφωνία των Πρεσπών, αναγνωρίζει εµµέσως σε µια µικρή παρενθετική πρόταση ότι πρόκειται για σοβαρή υπόθεση. Παρά ταύτα, στο πιο σοβαρό θέµα που απασχολεί τη χώρα -µαζί µε την οικονοµία- δεν αφιερώνει µία λέξη. Γιατί; Ο ιός των «να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και µετά βλέπουµε» (από τούδε για συντοµία οι «Μεταβλέπουµε») εξαπλώνεται.

Θύµα αυτού του ιού (εν µέρει και µε αντιστάσεις του οργανισµού του), το λέει µε άλλα λόγια και ο Πάσχος. Γράφει: «Στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σηµαίνει στρατηγική νίκη της Ν∆, αποφαίνεται ο κ. Μπίστης, κάνοντας ένα νοητικό άλµα (επί κοντώ). Αλλά ακόµη κι αν έτσι έχουν τα πράγµατα, είναι προτιµότερη από τη “στρατηγική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ”.

Αυτό θα γίνει αν η παρέα των Πλατειών (...) έχει αποφασιστικό λόγο στην εξέλιξη των πραγµάτων». ∆εν βλέπω το άλµα. Είναι προφανές ότι δεν µπορεί να ηττηθεί αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά µόνο από µια Ν∆ που κλίνει όλο και περισσότερο επί δεξιά. Και για να µην έχει ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασιστικό ρόλο στις εξελίξεις, οι «Μεταβλέπουµε» αποφάσισαν να συρρικνώσουν τις προσδοκίες τους σε ένα µόνο αίτηµα. Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Ως προς το µέλλον, είµαι σίγουρος ότι κάνουν λάθος και ταΐζουν (άλλοι διά της σιωπής, άλλοι αλλάζοντας θέσεις) το τέρας του εθνικισµού. Αλλά δεν είµαι καθόλου σίγουρος ότι τους εξυπηρετεί και για τη βραχυπρόθεσµη, εκλογική, επιδίωξή τους. Το εύρος και ο φανατισµός των επιτιθέµενων γεννούν αντισυσπείρωση. Είναι αυτό που ονοµάζουµε προοδευτικό µέτωπο.

Του Νίκου Μπίστη