Αντιπολίτευση τους µήνες του κορονοϊού

Πόση αντιπολίτευση; Τόση όση. Και του είδους που επιβάλλουν οι έκτακτες συνθήκες. Μετρήσεις που έγιναν αυτές τις ηµέρες σε διάφορες χώρες έδειξαν ότι ανεβαίνουν τα ποσοστά δηµοφιλίας όλων των ηγετών που διαχειρίζονται την κρίση. ∆εξιών, κεντρώων και αριστερών, σοβαρών, ασόβαρων και άχρωµων. Ολων ανεξαιρέτως. Είναι το γνωστό σύνδροµο «Rally ’round the flag» που παρατηρείται σε πολέµους, καταστροφές, λοιµούς, λιµούς και καταποντισµούς. Στην κορύφωση της κρίσης, ενστικτωδώς οι λαοί συσπειρώνονται γύρω από την κυβέρνηση της χώρας. Αλλάζει η εικόνα µετά την κρίση, ενίοτε αντιστρέφεται ριζικά, µε κορυφαίο παράδειγµα την ήττα του Τσόρτσιλ από τον Ατλι.

Τούτων δεδοµένων θεωρώ ότι η αντιπολίτευση τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΚΙΝΑΛ, και ως προς την ουσία και ως προς το ύφος και το ήθος, είναι σωστή και στο ύψος των περιστάσεων. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, που είχε υποφέρει από τη λαϊκίστικη αντιπολίτευση της Ν∆ -µε κορυφαίο και επίκαιρο ως προς την τελική εξέλιξη παράδειγµα τη Συµφωνία των Πρεσπών-, αυτή η στάση δεν ήταν αυτονόητη. Το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης ισορρόπησε µε τον καλύτερο τρόπο ανάµεσα στην υπεράσπιση των αναγκαίων για την υγεία του λαού περιοριστικών µέτρων και της επίσης αναγκαίας κριτικής στα οικονοµικά και κοινωνικά µέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Κράτησε έτσι την επαφή µε το λαϊκό αίσθηµα που προτάσσει την αντιµετώπιση της πανδηµίας, χωρίς ταυτοχρόνως να ενδίδει στις απαιτήσεις για σιωπητήριο, όπως θα ήθελαν τα φιλικά στην κυβέρνηση ΜΜΕ και οι διάφοροι κλακαδόροι της κυβέρνησης.

Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος µε τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ διά του Ανδρέα Ξανθού -σοβαρός άνθρωπος, χαµηλών τόνων- αντιµετώπισε τον κ. Τσιόδρα και την οµάδα της οποίας προΐσταται ο τελευταίος. Με τη φράση «είναι οι καλύτεροι και εµείς αυτούς θα επιλέγαµε» ύψωσε ένα δίχτυ προστασίας σε αυτόν και την οµάδα του. ∆ίχτυ που δεν χαµήλωσε ούτε όταν έγιναν δύο λάθη. Πρώτον, όταν κατά παράβαση των κανόνων που ο ίδιος ο κ. Τσιόδρας έθεσε και του παραδείγµατος που πρότεινε, πήγε να ψάλει. Υπό άλλες συνθήκες θα τον µάλωνε ο κ. Χαρδαλιάς. Το ότι ήταν λάθος το παραδέχθηκε εµµέσως πλην σαφώς και ο ίδιος, όταν την επόµενη Κυριακή έµεινε σπίτι του. Και δεύτερον, όταν εκνευρίστηκε από ερώτηση αντιπολιτευόµενης εφηµερίδας. Μπορεί να µην ήταν η ευφυέστερη των ερωτήσεων, αλλά και των συµπολιτευόµενων εφηµερίδων αυτής της κατηγορίας ήταν. ∆εν έχει λόγο να τσακώνεται µε κάποιες εφηµερίδες. Αλλη είναι η δουλειά του και την κάνει καλά.

Την Πέµπτη στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας και η Φώφη Γεννηµατά άσκησαν περίπου την ίδια κριτική στην κυβέρνηση. Αυστηρή και ταυτοχρόνως εποικοδοµητική. Τώρα ποιος είπε τούκα προ -πράγµα που φαίνεται ότι απασχολεί την πρόεδρο του Κινήµατος Αλλαγής- µικρή σηµασία έχει. Εξάλλου είναι τόσο λογικές και αυτονόητες οι προτάσεις τους, που πιθανότατα τις σκέφτηκαν ταυτοχρόνως οι επιτελείς τους. Κάποιοι, όπως έχουν κάθε δικαίωµα, δεν ικανοποιούνται από την αντιπολίτευση. Τη θεωρούν πολύ αβρή, θα ήθελαν να σηκωθούν οι τόνοι. Κάποιοι άλλοι το πάνε παραπέρα. Ανυποµονούν να έρθει πάλι η παράταξή τους στα πράγµατα και «τότε θα τα πούµε, τότε θα λογαριαστούµε». Οι πρώτοι κάνουν λάθος γιατί τέτοια αντιπολίτευση τον καιρό του κορονοϊού είναι άσφαιρη. Οι δεύτεροι κάνουν γενικότερα λάθος. Τέτοια αντιπολίτευση βλάπτει σοβαρά την παράταξή τους