Αύριο θα ξανασυναντηθούµε

Οταν τόσα πολλά συµβαίνουν ξαφνικά και εξελίσσονται ταυτόχρονα, είναι πολύ δύσκολο να ισχυρισθούµε ότι η διαχείριση της κατάστασης επιτυγχάνεται µε παραδοσιακές κινήσεις πολιτικής. Η στιγµή απαιτεί οι ηγεσίες να διαισθανθούν τη σοβαρότητα των γεγονότων και µέσα από αυτά θα αναδειχθεί ο ηγέτης. Οι εξελίξεις στην Ελλάδα ευτυχώς δείχνουν σύµπνοια λαού και πολιτικών σε µια προσπάθεια αποτελεσµατικής εφαρµογής µέτρων που θα διακόψουν τη διάδοση της πανδηµίας.

Η αναστολή της καθηµερινότητάς µας και η προσαρµογή στα µέτρα, στη χώρα µας και στον κόσµο όλο, µε υψηλό κόστος γι’ αυτούς που ολιγώρησαν σαν µωρές παρθένες, δεν φαίνεται να συνετίζουν αυταρχικούς ηγέτες, που θεωρούν ότι µε τον αυταρχισµό θα επιβάλουν µια νέα περιφερειακή τάξη πραγµάτων. Η επόµενη µέρα θα είναι πολύ διαφορετική. Θα µας οδηγήσει σε νέες πραγµατικότητες, που είναι σκόπιµο να αναδειχθούν ως συµφέρουσες και κερδοφόρες για λαούς που γειτνιάζουν αλλά και για το παγκοσµιοποιηµένο χωριό µας, την Υφήλιο.

Ο πρόεδρος Ερντογάν εµπνέεται από την οθωµανική εποχή, αλλά να αναλογίζεται και τα αποτελέσµατα των σουλτανικών επιλογών του 1914. Οι µεγάλες χώρες της εποχής, που δυσαρεστήθηκαν από τις επιλογές της αυτοκρατορίας, την υποβάθµισαν στη θέση του «Μεγάλου Ασθενούς» και την οδήγησαν σταδιακά από ισότιµο συνοµιλητή στο σηµερινό ισλαµικό κράτος, που αναζητά «ξυλάρµενο» ταυτότητα και προσανατολισµό. Μια επαναληπτική ανάγνωση του ενδιαφέροντος βιβλίου του Ευγένιου Ρόγκαν «Οι Αραβες, µία Ιστορία», Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2019, µπορεί να διευκολύνει οποιονδήποτε ασχολείται µε την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής στην ανάλυση και τη σύνθεση της σηµερινής πραγµατικότητας.

Αύριο θα συναντηθούµε ξανά σε έναν διαφορετικό κόσµο, µε διαφορετική παραγωγική διαδικασία, άλλους όρους εργασίας και τεχνολογικά ανεπτυγµένες επικοινωνιακές συνήθειες, αλλά και µε κάποιες συνήθειες, φιλιά και αγκαλιές, αµετάβλητες. Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να έχουν συναισθήµατα, παρορµήσεις, προκαταλήψεις αλλά και ορθολογισµό. Τα κράτη θα συνεχίσουν να διεκδικούν προς όφελος των λαών τους ενεργειακή επάρκεια και φθηνή ενέργεια. Οµως η εµπειρία της προηγούµενης µέρας µάλλον θα περιορίσει µονοπωλιακές καταστάσεις και τάσεις δεσποτισµού σε πολλά πεδία της πολιτικής και της επιστήµης.

Τώρα πλέον απαιτείται από τους λαούς αποτελεσµατικότερη αντιµετώπιση πανδηµιών (διατροφικών ή εργαστηριακών σφαλµάτων) αλλά και αυταρχικών πολιτικών. Το µέλλον πρέπει να βασίζεται σε ασφαλέστερους όρους παραγωγής και κατανοµής του πλούτου. Αλλά η Τουρκία µε τις ανασφάλειές της τι επιδιώκει; Αρκεί να κοιτάξει δίπλα της, στην Ευρώπη και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, και θα διακρίνει ισότιµες προοπτικές και ευκαιρίες. Βέβαια τη στοιχειώνει αυτή η ισοτιµία, επειδή καταλύει κάθε νεοοθωµανική φαντασίωση.

Γράφει ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου, πρέσβης επί τιµή