Εγκληµα και αυτοδικία

Κατ’ αρχάς είναι το ζήτηµα της αυτοδικίας: όταν κάποιοι κρατούµενοι αποφασίζουν να ασκήσουν βία εναντίον ενός συγκρατουµένου τους για να τον τιµωρήσουν για την πράξη του, πολλοί σπεύδουν να µιλήσουν για τον «άγραφο νόµο» της φυλακής. Οµως, είµαστε στον 21ο αιώνα – και προφανώς, άνθρωποι που έχουν κάνει µικρότερα ή και µεγαλύτερα εγκλήµατα από τον συγκεκριµένο δεν έχουν κανένα δικαίωµα να λειτουργούν ως δικαστές και εκτελεστές ποινής.

Είναι πολύ σηµαντικό το γεγονός ότι ο πατέρας της κοπέλας που δολοφονήθηκε τόσο άγρια είχε το µεγαλείο -µέσα στην τραγωδία που βιώνουν ο ίδιος και η οικογένειά του- να καταδικάσει την επίθεση στον δολοφόνο της κόρης του.

Η κίνηση αυτή ήταν ένα ηχηρό µήνυµα, όχι µόνο προς τους αυτουργούς της επίθεσης αλλά και προς όλους εκείνους -τους πολλούς, τους πάρα πολλούς- που, ειδικά µέσω των κοινωνικών δικτύων, έφτασαν να επιχαίρουν για την επίθεση ή να κάνουν ακόµα και δήθεν χιουµοριστικές παρατηρήσεις για το θέµα.

Ο εγκωµιασµός της αυτοδικίας όπως και οι κραυγές για επαναφορά της θανατικής ποινής δεν ταιριάζουν σε µια σύγχρονη κοινωνία. Αντίθετα, καθιστούν τη βία ένα θέµα της καθηµερινότητας. Εν ολίγοις, τη γιγαντώνουν.

Διαβάστε ακόμη

Κατώτατος μισθός: Στη Βουλή το νομοσχέδιο - Ποιες αλλαγές έγιναν

ΣΥΡΙΖΑ για σύλληψη Ρωμανού: «Αστυνομικές πρακτικές τύπου "συνήθως υπόπτων" δεν αρμόζουν σε κράτος δικαίου»

Γάζα: Νεκρή όμηρος σε σημείο που δέχθηκε επίθεση από το Ισραήλ ανακοίνωσε η Χαμάς

Μαρινάκης: Η ομιλία του Καραμανλή ήταν ενωτική - Ύβρεις από τον Σαμαρά