Μήδεια του Μποστ: Μία κωμωδία χωρίς όρια στο θέατρο «Εμπορικόν»

Η παλιά Μήδεια, μπορεί να έφτυσε αίμα στα χέρια του Μποστ, αλλά βγήκε απ' αυτά, ολοκαίνουργια, κεφάτη, σέξι, ποπ και κυρίως εκρηκτική και απροσδόκητη, από το ευφάνταστο extreme makeover που της επεφύλαξε!

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Μήδεια του Μποστ (Copyright: Αγγελική Κοκκοβέ)

Λέγεται πως από τα μέσα της δεκαετίας του 80, φίλοι και συνεργάτες του Μέντη Μποσταντζόγλου, του ζητούσαν να γράψει κάτι καινούργιο. Ό,τι κι αν σκεφτόταν, ό,τι κι αν του πρότειναν, δεν του άρεσε. Όλα τα έβρισκε ανούσια κι αδιάφορα. Κάποιοι του είπαν «εμπνεύσου από μια τραγωδία, βρε παιδί μου..» Τότε ήταν και καθημερινό θέμα των καλλιτεχνικών συζητήσεων, η κακοποίηση των ιερών κειμένων, από διάφορους στην Επίδαυρο. Κάποιος ανέφερε τη «Μήδεια». Το μάτι του Μποστ άστραψε. «Αυτή μάλιστα, έχει και φόνους», είπε και έτσι γεννήθηκε η δική του σπαρταριστή «Μήδεια».

Ο Μποστ πήρε την τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη και την ξαναγέννησε όπως ήθελε αυτός. Και από ό,τι φαίνεται, όλο αυτό πρέπει να το έκανε με τρελό κέφι. Η παλιά Μήδεια, μπορεί να έφτυσε αίμα στα χέρια του, αλλά βγήκε ολοκαίνουργια, κεφάτη, σέξι, ποπ και κυρίως εκρηκτική και απροσδόκητη, από το ευφάνταστο extreme makeover που της επεφύλαξε!

Απ’ το πρώτο ανέβασμα του έργου το 1993, το χιούμορ του Μποστ, που ήθελε «οι θεατές περισσότερο να χαμογελάνε και λιγότερο να χαχανίζουν», πέτυχε το στόχο του και δημιούργησε μια μοναδική σάτιρα, βασισμένη στις πιο τραγικές ιστορίες της αρχαίας δραματουργίας. Με την μοναδικότητα της γραφής του, μετέτρεψε την τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη σε μια -μέχρι δακρύων από τα γέλια- κωμικοτραγική φιγούρα και παράλληλα, με αριστοφανικές μεταφορές και συνεχείς παρερμηνείες, καυτηρίασε τη νεοελληνική πραγματικότητα.

Όπως ο ίδιος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς».

Παράσταση - Γιορτή

Ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης -με σίγουρη συγγένεια σουρεαλιστικής φαντασίας με τον Μποστ- έφτιαξε μια σπουδαία παράσταση, απ' αυτές που δεν χορταίνονται αν τις δεις μόνo μια φορά. Είναι μια παράσταση γιορτή, που όταν τελειώνει, θέλεις να διαμαρτυρηθείς στον σκηνοθέτη, γιατί χρειαζόσουν κι άλλο.

Ένας θίασος δεμένος, με απίστευτη χημεία, χιούμορ, αίσθηση του μέτρου και φλογερό ταμπεραμέντο. Διανομή πανέξυπνη. Μήδεια σπιρτόζα και καθηλωτική ο Μάκης Παπαδημητρίου, Οιδίποδας ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Ευριπίδης ο Γιάννης Δρακόπουλος, Καλόγρια Πόλυ η Τζένη Θεωνά, Ιάσων ο Νίκορέστης Χανιωτάκης, Τροφός ο Γεράσιμος Σκαφίδας, Αντιγόνη η Αναστασία Γεωργοπούλου και η Μπέτυ Αποστόλου, Ψαράς και Εξάγγελος η Άννα Κλάδη. Ρεσιτάλ ερμηνείας από όλους, με κερδισμένο το στοίχημα μιας απαιτητικής παράστασης, που έχουν ήδη παρακολουθήσει περισσότεροι από 20.000 θεατές σε Αθήνα, Κρήτη και Θεσσαλονίκη!

Κακούργα Δολοφόνισσα

Στη Μήδεια, ο Μποστ ξεκίνησε να γράψει ένα έργο βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη και κατέληξε να μιλάει σε δεκαπεντασύλλαβο, για μια γυναίκα στυγνή, κακούργα δολοφόνισσα, που έσφαξε τα παιδιά της, επειδή ήτανε κάτι παλιόπαιδα που δεν παίρνανε τα γράμματα και δεν θέλανε να δουλέψουν. Σαν να μην της έφταναν όλα αυτά είχε κι έναν άντρα, τον Ιάσονα, που την κεράτωνε από πάνω με μία καλόγρια! Έτσι, θολωμένη η Μήδεια αρπάζει το χασαπομάχαιρο απ’ την κουζίνα και σφάζει όποιον βρει μπροστά της!

Η μουσική της παράστασης είναι πρωτότυπη, παίζεται ζωντανά επί σκηνής από τους ηθοποιούς και φέρει την υπογραφή της Monika! Στη μουσική διδασκαλία, την προσαρμογή και τη ζωντανή απόδοση μουσικών θεμάτων στο πιάνο ο Γιάννης Μαθές.

Διαβάστε ακόμη