Σωπάστε, εδώ έχουμε θύματα, το #metoo δεν προσφέρεται για πολιτικές κόντρες

Και ξαφνικά όλη αυτή η τρικυμία του MeToo από κοινωνική καταιγίδα αρχίζει να μετατρέπεται σε πολιτική χωματερή. Ε, εδώ υπάρχουν (ξανά) θύματα, κύριοι πολιτικοί βγάλτε το σκασμό, μην ασελγείτε, αναιδείς καιροσκόποι!

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Έχουμε μείνει άναυδοι τις τελευταίες εβδομάδες, σώφρονες και άφρονες, μπροστά στην κατεδάφιση δημοφιλών ειδώλων του θεάματος και τις κοινωνικές κατολισθήσεις που τη συνοδεύουν. Και πια, διαπιστώνουμε ότι περνάμε στην άλλη πλευρά της όχθης ενός αγριεμένου ποταμού, σ’ εκείνη της στείρας και ατελέσφορης και διχαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Ε, λοιπόν κύριοι, δεν μπορεί να είναι όλα «πολιτική»! Είναι τυμβωρυχία το να λεηλατείς «τάφους» ψυχών, να κλέβεις τα κτερίσματα τους και να τα χρησιμοποιείς αναιδώς κι ανερυθρίαστα για πολιτικό όφελος· πόσω μάλλον όταν αυτές οι ψυχές πασχίζουν ν’ αναστηθούν καταγγέλλοντας τους «σταυρωτές» τους.

Η επιλογή του Λιγνάδη ως καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου δεν έχει καμιά, μα καμιά σχέση με τους όποιους δαίμονες του καλλιτέχνη. Ήταν ο Λιγνάδης εξαίρετος σκηνοθέτης και ηθοποιός; Ήταν! Πληρούσε τα τυπικά προσόντα για τη θέση στο Εθνικό Θέατρο; Νομίζουμε πως ναι. Τα υπόλοιπα, του ότι ο Μητσοτάκης τον επέλεξε και πρέπει να παραιτηθεί είναι διχαστικές κορώνες που δεν οδηγούν πουθενά. Ή μάλλον οδηγούν: Στο να μείνουν στο ρείθρο του πεζοδρομίου, σαν αποτσίγαρα, καταγγελίες ανθρώπων που υπέφεραν και να παρελαύνουν στη λεωφόρο, πολιτικές αντιπαραθέσεις ένθεν κακείθεν.

Διαβάστε επίσης: Μητσοτάκης σε Τσίπρα: Πες μου ποιο ένοχο μυστικό με συνδέει με την Μενδώνη

Ο Γιώργος Κιμούλης καταγγέλθηκε ως βίαιος με ελεεινή κι ανάρμοστη συμπεριφορά στους συνεργάτες του, ναι; Ο Γιώργος Κιμούλης ήταν ή δεν ήταν προσωπικός φίλος με τον Αλέξη Τσίπρα και θιασώτης του ΣΥΡΙΖΑ; Ήταν! Ε, και λοιπόν; Γνώριζε ο Τσίπρας τι ψιθύριζε ο Κιμούλης στο αυτί της Ευδοκίας Ρουμελιώτη όταν βρίσκονταν επί σκηνής; Ο Δημήτρης Λιγνάδης ήταν διακεκριμένος άνθρωπος του θεάτρου που έδειχνε να χαίρει εκτίμησης στον χώρο του; Ήταν! Γνώριζε ο Πρωθυπουργός τι έκανε και τι κάνει ο Λιγνάδης και ο κάθε «Λιγνάδης» πίσω από τις σφαλιστές πόρτες της ζωής του;

Ο Παύλος Χαϊκάλης κατηγορείται από συναδέλφους του για ασελγείς πράξεις και για «προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας», όπως διαρρέεται από τα ρεπορτάζ. Ο Παύλος Χαϊκαλής ήταν υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Ήταν. Γνώριζε ο Τσίπρας τι έκανε κι αν έκανε ο Χαϊκάλης στα σκοτεινά του μικρόκοσμού του;

«Όταν γινόμουν ο Έντουαρτν Χάιντ, κανείς δε μπορούσε να με πλησιάσει αρχικά χωρίς ν' ανατριχιάσει. [...] αυτό συνέβαινε γιατί όλα τα ανθρώπινα όντα, όπως τα ξέρουμε, αποτελούνται από μια σύνθεση του καλού και του κακού· ο Έντουαρτνν Χάιντ, μοναδικός σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, αποτελούνταν μόνο από το κακό». Και ο δρ. Τζέκιλ ήταν η προσωποποίηση του καλού. Και το καλό και το κακό στο ίδιο πρόσωπο. Πόσοι φίλοι του δρ. Τζέκιλ γνώριζαν για τον κ. Χάιντ;

Και συνεχίζουμε: Στο Μάτι το 2019 κάηκαν 102 άνθρωποι και πόσοι ακόμα έμειναν με χρόνια προβλήματα και πόσοι ακόμα έχουν αφήσει το νου τους «καμένο» σ΄ εκείνη τη νύχτα. Οι αντιπολίτευση έσπευσε να εκμεταλλευτεί την τραγωδία ασμένως, καταγγέλλοντας τον ΣΥΡΙΖΑ! Με τις πλημμύρες της Μάνδρας και τους άτυχους που χάθηκαν στους λασπώδεις χειμάρρους τα ίδια.

Τώρα, ο κορονοϊός έχει αφήσει πίσω του εκατόμβη νεκρών και συνεχίζει να θερίζει ψυχές. Η αντιπολίτευση έχει «πατήσει» πάνω στα φέρετρα, κατά καιρούς για να ψέξει την κυβέρνηση!

Κάθε φορά τα ίδια. Μόνο τα ονόματα αλλάζουν και οι παντιέρες. Κάθε κόμμα με τους «βαλέδες» του, κάθε κυβέρνηση με τα λάθη της κάθε αντιπολίτευση με τις βολές της. Και στην ουσία, χάνεται η εικόνα του προβλήματος και ανάμεσα στις στάχτες και στην ομίχλη των πολιτικών αντιπαραθέσεων οι νεκροί και τα θύματα μένουν αδικαίωτοι και οι εγκληματίες ατιμώρητοι. Όλη αυτή η ιστορία με το κίνημα MeToo έχει να κάνει με δυστυχείς αθώους και τους απεχθείς ενόχους. Δεν μας νοιάζει ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι ούτε τα θύματα τα νοιάζει.

Ασφαλώς κι αν αποδειχτεί ότι ενέχονται κυβερνητικά στελέχη σε προσπάθεια συγκάλυψης των υποθέσεων, θα πρέπει να παραιτηθούν. Ασφαλώς και η κυρία υπουργός Πολιτισμού έχει την ευθύνη για τα άτομα που επιλέγει. Και ο πολιτικός αμοραλισμός δεν μπορεί πια να είναι καθεστώς στην ελληνική πολιτική σκηνή. Φταίνε; Να παραιτηθούν! Όλα αυτά, όμως, με αποδείξεις και όχι με φωτομοντάζ. Αποδείξεις!

Τι κερδίσαμε ακούγοντας τους πολιτικούς αρχηγούς στη Βουλή να αγορεύουν επί του θέματος; Χάσαμε! Ώρες και ελπίδες πως κάτι μπορεί να αλλάξει. Αποδείξεις; Μονάχα ενδεικτικές απόψεις... Ένα είναι αποδεδειγμένο: «Η αλαζονεία έρχεται πριν από τον όλεθρο και η κακομυαλιά πριν από τη θανάσιμη πτώση». Και οι κάθε φυράματος πολιτικοί καιροσκόποι πιστεύουν πως όσο κι αν ρίχνουν λάσπη κι αν υβρίζουν κι αν εγκληματούν κι αν αλαζονεύουν, τα πτώματα θα είναι πάντα των άλλων... Πόσο λάθος!

Για την ώρα, λαλίστατοι δημαγωγοί και λαϊκιστές σιωπήστε επιτέλους. Τώρα μιλούν θύματα προσπαθώντας να καθαρίσουν τις λερωμένες ψυχές τους. Μην τις λερώνετε κι εσείς! Μείνετε σιωπηλοί, όπως οι προτομές αντίπαλων ηγετών στα νεκροταφεία!

Διαβάστε επίσης: Μετωπική σύγκρουση Μητσοτάκη - Τσίπρα για την υπόθεση Λιγνάδη

Διαβάστε ακόμη