Επενδύστε στην απορρύπανση των θαλάσσιων πυθμένων

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Με αφορμή τον πρόσφατο χιονιά και την ανετοιμότητα και ανευθυνότητα του κρατικού μηχανισμού αξίζει να γίνουν κάποιες υπενθυμίσεις για το εγγύς μέλλον που αφορούν το θαλάσσιο περιβάλλον της χώρας. Οι επισημάνσεις γίνονται, κυρίως για να αποφευχθούν τυχόν δικαιολογίες με την επίκληση των ακραίων φαινομένων της κλιματικής αλλαγής.

Η κλιματική αλλαγή έγινε ένα “νέο” κοσκινάκι που κρεμιέται προς πάσαν νόσο και αφορμή. Και αυτό γιατί έχουμε μάθει, μεν, να χρησιμοποιούμε την σχετική έκφραση, αλλά ξεχνάμε πως τα βαθύτερα αίτια σχετίζονται με τη στάση του ανθρώπου απέναντι στο φυσικό περιβάλλον. Έχει πολλαπλώς τονιστεί, πως ναι μεν η κλιματική αλλαγή είναι πλέον ένα γεγονός, αλλά επίσης έχει διατυπωθεί πως η ανθρωπότητα θα πρέπει να προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο αποτροπής ή μετριασμού των εντάσεων όταν τα φαινόμενα προκύπτουν.

Και αυτό γιατί άλλο είναι να αναφέρεσαι στο αίτιο και το αιτιατό και άλλο εσύ να περιμένεις τη μοίρα σου. "Δυστυχώς", όμως για εμάς, υπάρχουν και οι επιθεωρητές περιβάλλοντος της ΕΕ που καταγράφουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, που ταξιδεύουν incognito στις χώρες μέλη, δίνουν αναφορά για τα τεκταινόμενα και επιβάλουν τα σχετικά πρόστιμα, όταν δεν τηρούνται οι οδηγίες για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.

Οι δείκτες παρακολούθησης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων πρέπει να εφαρμόζονται στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχουμε συνυπογράψει με όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ (Οδηγία 2000/60/ΕΚ για τη διαχείριση των υδάτων και 2008/56/ΕΚ για τη θαλάσσια στρατηγική, όπως έχουν ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία). Στις οδηγίες αυτές καταγράφονται οι πέντε διακριτές κλάσεις οικολογικής ποιότητας (Υψηλή, Καλή, Μέτρια, Ελλιπής, Κακή). Υπενθυμίζεται ότι από διαχειριστικής σκοπιάς οι Οδηγίες επιβάλλουν την εφαρμογή δέσμης μέτρων για την βελτίωση της ποιότητας των παράκτιων υδάτων θέτοντας ως στόχο την επίτευξη τουλάχιστον «Καλής» ποιότητας σε όλα τα παράκτια ύδατα των κρατών μελών. Σε αντίθετη περίπτωση τα πρόστιμα δεν είναι βελούδινα.

Η χώρα μας έχοντας την μεγαλύτερη ακτογραμμή στις Μεσογειακές χώρες οφείλει πολλά για την παρακολούθησή των υδάτων της, αλλά και για την αποκατάσταση των διαταραγμένων θαλάσσιων περιοχών εξαιτίας της κακής ή πλημμελούς διαχείρισής τους. Είναι γνωστό πως όλοι οι κόλποι, τα λιμάνια (μικρά και μεγάλα) αλλά και δίαυλοι αλιευτικών πεδίων φέρουν τεράστιες ποσότητες στερεών αποβλήτων που καλύπτουν τους πυθμένες των θαλασσών μας προκαλώντας δύσπνοια στους θαλάσσιους οργανισμούς, αυξάνοντας τη νεκρή οργανική ύλη που αυτή με τη σειρά της αυξάνει την ανάπτυξη βακτηριδίων και δινομαστιγωτών κ.ό.κ.

Η επένδυση στην αποκατάσταση των θαλάσσιων πυθμένων κρίνεται αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Παρακολουθώντας τα νερά σε διάφορες περιοχές της Β. Ελλάδας η φυσιογνωμία τους δείχνει πως τα φορτία σε οργανικό υλικό δεν έχουν περιοριστεί, όπως αναμένεται την χειμερινή περίοδο. Η θερινή περίοδος που περάσαμε, για όλη τη χώρα, ήταν τραυματική. Ξεχάσαμε τις μέδουσες, τις ψηλές θερμοκρασίες των νερών και τη μαζική θνησιμότητα των μυδιών αλλά και το πλούσιο φυτοπλακτό που εξαπλώνεται σε όλες τις θάλασσες και ιδιαίτερα σε πλούσια αλιευτικά πεδία της χώρας. Με κάθε τρόπο πρέπει να αρχίσει η απορρύπανση των πυθμένων των κόλπων της χώρας, των λιμένων και αλιευτικών καταφυγίων και η άμεση εφαρμογή της βιώσιμης διαχείρισής τους.

Διαβάστε ακόμη