Εμείς θα συνεχίσουμε να τρώμε χταπόδια - Κι εμείς τα αγαπάμε, αλλά με τον τρόπο μας: στα κάρβουνα!

Ένα άρθρο, που βγήκε στον αέρα το τριήμερο (κάποιους) μας χτύπησε σαν χταπόδι. Τον ψυχισμό μας δηλαδή. Τα βάλαμε κάτω όμως και αποφασίσαμε: Εμείς θα συνεχίσουμε να τρώμε χταπόδια!
Διερωτήθηκε, με μια δόση ψόγου και δυο ειρωνείας ο καλός αμερικανός σκηνοθέτης Αλεξάντερ Πέιν: «Πώς, οι Έλληνες, μπορούν και τρώνε τα χταπόδια;»… Και πρόσθεσε ο δημιουργός ταινιών όπως οι «Απόγονοι»: «…πρόκειται για κάποια από τα πιο χαρισματικά πλάσματα της φύσης, με νοημοσύνη και χάρη»...
Καμιά μα καμιά αντίρρηση. Όμως αρκετές ενοχές έχουμε να μας φωνάζουν «παρούσες» στην βραδινή αναφορά της ζωής μας, ας μην προσθέσουμε κι άλλες.

Όλα τα ζώα έχουν κάτι που τα κάνει διαφορετικά. Τα γουρουνάκια, για παράδειγμα, έχουν μεγαλύτερο δείκτη νοημοσύνης από τους σκύλους, ενώ μπορούν να λύνουν προβλήματα και γρίφους όπως οι χιμπαντζήδες! Θεωρείται πως η νοημοσύνη τους είναι παρόμοια με αυτήν ενός τρίχρονου παιδιού. Τέρμα λοιπόν και το χοιρινό; Τέλος το κοντοσούβλι;

Και πάμε πιο κάτω: Τα ποντίκια στην κινέζικη κουλτούρα – λέει – θεωρούνται ιδιαίτερα επινοητικά και έξυπνα· έχουν μάλιστα δική τους διαδικασία σκέψης, κάτι που ήταν μέχρι τώρα αποκλειστικότητα του ανθρώπινου είδους. Ποντίκια στο σπίτι είπατε; Να τους δώσουμε ένα βιβλίο… Ποτέ πια ποντικοφάρμακο!

Το κοράκι είναι – έτσι λένε - πιο έξυπνο από ό,τι τα πρωτεύοντα θηλαστικά. Λύνουν ιδιαίτερα προβλήματα για να κερδίσουν την τροφή τους, ενώ όταν ένα μέλος της ομάδας τους γεράσει και είναι ανήμπορο, όλη η υπόλοιπη το φροντίζει μέχρι να αποδημήσει… Τα κοράκια δεν έχουν εφεύρει τα κολαστήρια γηροκομεία!
Τα κορακοειδή, να πούμε κι αυτό, παρουσιάζουν εκπληκτική ευφυΐα για ζώα του μεγέθους τους και είναι από τα πιο έξυπνα πτηνά που έχουν μελετηθεί. Συγκεκριμένα κάποια μέλη της οικογένειας έχουν επιδείξει αυτογνωσία σε τεστ με καθρέφτη. Ποια μέλη είναι αυτά; Οι καρακάξες που διώκονται και έχουν επικηρυχτεί από τα δασαρχεία για τις καταστροφές που προκαλούν. Ποτέ δεν θα εξοντώσω καρακάξα, λοιπον;

Κάποιοι λαοί τρώνε τ’ άλογα, από την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική ως την Ασία. Ποιος θεωρεί ότι το άλογο δεν είναι ένα ξεχωριστό και έξυπνο ζώο; Ε, κύριε Πέιν;
Κάποιοι άλλοι τρώνε σκύλους. Απαράδεκτο, εγκληματικό, αλλά η γαστρονομική κουλτούρα τους το προτείνει κι αυτοί το αποδέχονται.
Κι άλλοι θα μου πείτε τρώνε ανθρώπους… Πράγματι, αλλά αυτοί όμως ή υπανάπτυκτοι άγριοι θα είναι ή ψυχοπαθείς ή συμπατριώτες του κυρίου Αλεξάντερ Πέιν…

Κι έτσι πάνω στο τριήμερο της άνθισης των νησιών, διαβάσαμε το ωραίο άρθρο που είχε τον πισάρικο τίτλο «Γιατί δεν τρώω πια χταπόδια» και νοιώσαμε, όταν φθάναμε κοντά σε ψαρομάγαζο, σαν τους έφηβους της 10ετίας του ’50 όταν πλησίαζαν σε οίκους ανοχής: κοιτάζαμε δεξιά κι αριστερά και με συστολή και χίλιες δυο προφυλάξεις κάναμε να μπούμε μέσα… Τελικά η υπερβολή είναι μια αλήθεια που έχασε την ψυχραιμία της... Κι από υπερβολές πια στους καιρούς μας; Αμέτρητες!
Κάτι είπε ο Μανώλης Μητσιάς για τους ομοφυλόφιλους, κι άρχισε ο λιθοβολισμός από τους αναμάρτητους.
Κάτι είχε εκστομίσει κάποτε η αείμνηστη Κική Δημουλά για τους μετανάστες και μόνο τα βιβλία της που δεν έκαψαν! Όσα χταπόδια κι αν φάει ο άνθρωπος, όσα κιλά κρέας, όσα ψάρι από το μόνο πράγμα που δεν θα χορτάσει ποτέ είναι οι υπερβολές!

Δεν θέλετε να τρώτε χταπόδι; Δικαίωμα σας, αλλά αφήστε ήσυχη τη συνείδηση μας. Εμείς θα συνεχίσουμε να το τρώνε σε όλες τις παραλλαγές του.
Λυπάστε τα κατσικάκια; Μην τα σουβλίζετε, αλλά μην ποιείτε ενόχους όσους το κάνουν.
Έχετε για συντροφιά ένα ποντίκι; Μπράβο σας. Όμως μην κακίζετε κάποιους άλλους που τα εξοντώνουν γιατί είναι φορείς δεκάδων ασθενειών.
Κοιτάξατε ένα χταπόδι στα μάτια και σας έγνεψε με νόημα; Ερωτευτείτε το, αλλά εμείς το αγαπάμε με τον τρόπο μας: στα κάρβουνα!