Tη νίκη στις εκλογές έδινε και δίνει το λεγόμενο κέντρο, οι νοικοκυραίοι, η μεσαία τάξη. Αυτοί, που ανάλογα με τις μετακινήσεις τους ή όχι, συνήθως από το ένα μεγάλο κόμμα, στο άλλο, έδιναν την εξουσία στο ίδιο ή στον απέναντι πόλο του δικομματισμού. Είναι μία κρίσιμη κινούμενη μάζα ψηφοφόρων. Μετρούν τα της τσέπης τους, μετρούν τους φόρους που πληρώνουν και αυτούς που αφαιρούνται, υπολογίζουν τα της οικονομίας όχι μόνον της οικογένειάς τους, αλλά και της αγοράς γενικότερα. Και αποφασίζουν με πρώτο κριτήριο το ποιο κόμμα θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντά τους.Ας μην περάσει απαρατήρητο, το στοιχείο που αποκαλύπτεται μέσα από τα στατιστικά στοιχεία που δημοσίευσε η ΑΑΔΕ για τον ΕΝΦΙΑ του 2023. Η αξία της ακίνητης περιουσίας που υπάρχει στην Ελλάδα το 2023 προσεγγίζει τα 770 δισεκατομμύρια ευρώ. Ενώ το 2018 μόλις ξεπερνούσε τα 600 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό το άλμα των 170 δισεκατομμυρίων ευρώ αξίας της ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, μόλις σε μια 5ετία, ίσως να δίνει και μία ερμηνεία για το πώς θα σταθεί η μεσαία τάξη απέναντι στην κάλπη.Κάθε κόμμα εξουσίας στρέφεται με μέτρα και προτάσεις, ιδιαίτερα στην τελική ευθεία, προς τη μεσαία τάξη, προς το πολιτικό κέντρο, ώστε να κερδίσει με το πρόγραμμα και τις υποσχέσεις του, την κρίσιμη αυτή μάζα.Θυμούνται προς το τέλος της μάχης ότι «πολιτική είναι η τέχνη να μοιράζεις την πίτα με τέτοιο τρόπο, ώστε ο καθένας να πιστεύει ότι πήρε το καλύτερο κομμάτι». Πολύ περισσότερο αν αυτός ο «κάποιος» δεν είναι ο «στάνταρντ» ψηφοφόρος, ο αμετακίνητος, ο ιδεολόγος, αλλά ένας ψηφοφόρος χωρίς συναισθηματικό δέσιμο, με την ψυχρή λογική του συμφέροντος.