Η παπανδρεϊκή αισιοδοξία
Δεν ξέρω αν το έχουν σχεδιάσει κεντρικά εκεί στο ΚΙΝΑΛ, αλλά οι δηµόσιες τοποθετήσεις των στελεχών συνεχίζουν να µε εκπλήττουν µε την αισιοδοξία τους🕛 χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά ┋
Ετσι, µετά τον Β. Κεγκέρογλου που έβγαλε τη Φ. Γεννηµατά πρωθυπουργό και τον γραµµατέα Ν. Χριστοδουλάκη που «είδε» µέγα κοινωνικό ρεύµα, «χτύπησε» ο Νίκος Παπανδρέου.
Ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ (συγνώµη, του ΚΙΝΑΛ) µε το βαρύ επώνυµο εντόπισε τη διαφορά µε τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου στο 3% (υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ για την ώρα). Οπως είπε σε συνέντευξή του, το ΚΙΝΑΛ µπορεί να πάρει 12-13% µε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 15%, κι αυτό, τόνισε, «δεν είναι ουτοπία». Σύµφωνα πάντα µε τον Νίκο Παπανδρέου, αυτό επιβάλλεται να γίνει για να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή των συσχετισµών στη χώρα.
Οµως εκτός από την αισιοδοξία, το µεγάλο προσόν του Νίκου Παπανδρέου φαίνεται να είναι ότι πρεσβεύει το µελλοντολογικό δόγµα: «Ας αφήσουµε τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις του παρελθόντος για να κοιτάξουµε το µέλλον». Ετσι ακριβώς το είπε. Μάλλον για τον λόγο αυτόν επαναφέρει µε κάθε ευκαιρία την πρότασή του ώστε να επανέλθει στα σύµβολα του ΚΙΝΑΛ ο πράσινος ήλιος. Πώς θα το κοιτάξουµε το µέλλον διαφορετικά;
Ας είµαστε σοβαροί. Μόνο µε φόρα από το παρελθόν. Βέβαια τη δικαιολόγησε κάπως την εµµονή του αυτήν, µια και διαπιστώνει µε λύπη του πως το ΚΙΝΑΛ έχει εκλογική βάση άνω των 50 ετών. Ποιος ξέρει, ίσως να πιστεύει πως το vintage είναι ο καλύτερος τρόπος για να προσελκύσεις τους νέους ψηφοφόρους. Οµως νοµίζω ότι η πραγµατική συµβολή του Ν. Παπανδρέου στο κίνηµα δεν είναι αυτές οι προβλέψεις και οι προτάσεις.
Είναι το ότι µνηµονεύει µε σύµβολα το παρελθόν φροντίζοντας ταυτοχρόνως να το ξεπερνά. Γι’ αυτό θέλει -όπως µας λέει- αγκαλιασµένους στη νέα πορεία του ΚΙΝΑΛ τον Γιώργο Παπανδρέου µε τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Τη Φώφη Γεννηµατά πλάι πλάι µε τον Σταύρο Θεοδωράκη. Μόνο τους πρώην «πράσινους» υπουργούς που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κάλεσε ακόµη. Σε κάθε περίπτωση, όµως, ο Νίκος Παπανδρέου ξέρει τι τελικά έφταιξε για τα περισσότερα δεινά.
Θεωρεί ότι «το ΠΑΣΟΚ φορτώθηκε το µνηµόνιο και αυτό πλήρωσε. Μετά τριάντα χρόνια στην εξουσία, έγινε η στραβή». Μια ατυχία της συγκυρίας. Η «κακιά η ώρα», που λένε. Μόνο που αυτή η στιγµούλα κράτησε καµιά δεκαριά χρόνια.
Σε αναζήτηση «yesmen»: Γιατί ο Τραμπ επιλέγει όλο και πιο ακραίους για να στελεχώσει το υπουργικό του συμβούλιο
Αμαλιάδα: Τι κατέθεσε για την Ειρήνη Μουρτζούκου η μητέρα του νεκρού Παναγιωτάκη - Οι πρώτες πληροφορίες
Απεργία 20 Νοεμβρίου: Ποιοι συμμετέχουν - Τι θα γίνει με τα μέσα μεταφοράς
Το σατιρικό The Onion αγόρασε το Infowars του συνωμοσιολόγου Άλεξ Τζόουνς: «Σχεδιάζουμε μια… πολύ ηλίθια ιστοσελίδα»
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr