Ιφιγένεια εν Πρέσπαις

Υπ' αυτό το πρίσμα εξηγούνται το πώς και το γιατί ο πρωθυπουργός επέλεξε -με πόνο ψυχής- τον Καμμένο αντί του Κοτζιά. Αλλα του λέν' τα μάτια του και άλλα η καρδιά του. Τα ίδια ακριβώς θα έκανε στη θέση του και ο πρόεδρος της ΝΔ. Παρ' όλα αυτά, το ερώτημα παραμένει: είναι μετέωρη πλέον η Συμφωνία των Πρεσπών;

Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη FYROM είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Σίγουρα αποτελεί θετική εξέλιξη το γεγονός ότι μοιάζει να διαψεύδεται το σενάριο της αποστασίας. Αν και θεωρώ τη συμφωνία θετική και για τους δύο λαούς, θα είχε ολέθριες συνέπειες αν εμπεδωνόταν -εκεί όσο κι εδώ- η άποψη ότι μείζονες αποφάσεις είναι αποδεκτό να λαμβάνονται με μεθόδους ύποπτες – ουσιαστικά, όμως, διά της έξωθεν επιβολής.

Προφανώς και εκεί το παιχνίδι αφορά αποκλειστικά την εξουσία και όχι το όνομα – κραυγαλέα βαλκανική συμμετρία που υποδαυλίζεται από τους εκατέρωθεν εθνικισμούς. Παρ' όλα αυτά, οι εκλογές στη FYROM αποτελούν τη μοναδική δημοκρατική διέξοδο. Στην Ελλάδα δεν φαίνεται να ισχύει το ίδιο. Το διακύβευμα, άλλωστε, είναι πολύ μικρότερο από ό,τι στην άλλη πλευρά. Εφόσον το μπαλάκι ξαναγυρίσει σε εμάς, η πιθανότητα να υπάρξει επαρκής κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι ρεαλιστική.

Κατά βάθος θα βόλευε, άλλωστε, και την αξιωματική αντιπολίτευση να απαλλαγεί απ’ αυτήν την ευθύνη, εφόσον η άρνηση της ηγεσίας της είναι εν πολλοίς προσχηματική. Ετσι δεν θα πάει χαμένη και η θυσία της σύγχρονης Ιφιγένειας των Πρεσπών.

Διαβάστε ακόμη

«Χειμωνιάτικο» Σαββατοκύριακο με καταιγίδες, μποφόρ και πτώση της θερμοκρασίας - Προβλήματα σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Εύβοια λόγω ανέμων

Νέες αποκαλύψεις για την Ειρήνη Μουρτζούκου - Υποδυόταν τη μητέρα του Παναγιωτάκη σε δημοσιογράφο

Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ παιδί προσβάλλεται από γρίπη των πτηνών

Είναι το «Labour» της Paris Paloma το φεμινιστικό anthem της Gen Z;