Το… µπακάλικο

Η µέχρι στιγµής πορεία της Συµφωνίας των Πρεσπών αφήνει πίσω της ηττηµένους και κερδισµένους. Ηττηµένοι είναι οι ΑΝΕΛ και ο πρόεδρός τους, κ. Καµµένος, ο οποίος ήλπιζε ότι η Συµφωνία θα µπλοκαριζόταν στη Βουλή της ΠΓ∆Μ, κάτι που δεν έγινε. Τώρα υποχρεούται -αν και η εξέλιξη αυτή του δίνει έναν µικρό χώρο να σπείρει εκ νέου τις πατριωτικές του καλλιέργειες, µήπως και δρέψει ξανά εκλογικούς καρπούς- να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, να απολέσει την εξουσία και να διχάσει το -ούτως ή άλλως- µικρό κόµµα του όταν η Συµφωνία των Πρεσπών έρθει προς ψήφιση στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Κερδισµένη φαίνεται να εξέρχεται από τις µέχρι στιγµής εξελίξεις η µείζων αντιπολίτευση. Βλέπει πλέον πολύ καθαρά και µε πολλή χαρά, ασχέτως της σφοδρής κριτικής που ασκεί, ότι η Συµφωνία των Πρεσπών θα ψηφιστεί επί ηµερών της σηµερινής κυβερνήσεως, οπότε, όταν καταστεί κυβέρνηση όπως ευελπιστεί, δεν θα έχει να διαχειριστεί το εν λόγω καυτό θέµα. Και µέχρι τότε ο κ. Μητσοτάκης θα µπορεί να συγκρατεί τις νεοδηµοκρατικές δυνάµεις αδιαίρετες και, βέβαια, να ασκεί κριτική εκ του ασφαλούς.

Βλέπετε, έτσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι: Αλλος βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, άλλος αποφεύγει τις «καυτές πατάτες» και όλοι προσπαθούν να κάνουν τον πολιτικό τους αντίπαλο... µε τα κρεµµυδάκια. Αυτό, φυσικά, δεν είναι πολιτική, και ας ονοµατίζεται έτσι από τους νονούς της. Οταν µετράς τις ψήφους, ιδίως πάνω σε ένα εθνικό θέµα, σαν να ζυγίζεις σακιά µε πατάτες και κρεµµύδια.

Αυτό, να µε συγχωρείτε, είναι σκέτο µπακάλικο. Μαγαζί παρακµιακό, της γειτονιάς. Και πολύ φοβάµαι πως µε τους «µπακαλόγατους» και τους «λαδέµπορους» η Συµφωνία των Πρεσπών θα βαραίνει ως κατάρα την ελληνική πολιτική ζωή για πολλά έτη – ακόµη και αν ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή. Εχουµε, ξέρετε, παράδοση στην… µπακαλική. Την άλλη εθνική κατάρα µας, το Κυπριακό, που µας ακολουθεί πάνω από µισό αιώνα, την πληρώσαµε πολύ ακριβά.

Με το ζύγι της εξουσίας ανά χείρας, το 1964, κάποιοι «µπακαλόγατοι» της εποχής, σε Ελλάδα και Κύπρο, απέρριψαν το «Σχέδιο Ατσεσον», το οποίο προέβλεπε την ένωση της Μεγαλονήσου µε την Ελλάδα, µε µοναδικό αντάλλαγµα την εγκατάσταση τουρκικής βάσεως κατά κυριαρχία σε εδαφική ζώνη της Καρπασίας ίση µε το 10% του εδάφους του νησιού . Η εθνική τραγωδία που επακολούθησε δέκα χρόνια αργότερα είναι γνωστή. Και µυαλό δεν βάλαµε

Διαβάστε ακόμη

Πώς θα αντιδράσει ο Πούτιν μετά το πράσινο φως Μπάιντεν στο Κίεβο για τους πυραύλους ATACMS – Οι σκέψεις του Ρώσου προέδρου

Δημοσκόπηση Prorata: Ποιον θα ψήφιζαν οι Έλληνες για πρόεδρο των ΗΠΑ

Άνοιξε η πλατφόρμα για το «Gigabit Voucher» - Περισσότερα από 379.000 νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποκτούν ευρυζωνικές συνδέσεις

Πρώτο διαζύγιο για προπονητή της Euroleague: Τέλος ο Ομπράντοβιτς απ' τον πάγκο της Μονακό