Εθνική μπάσκετ, Εθνική ποδοσφαίρου: Ακατοίκητα κι ετοιμόρροπα σπίτια!

Στον αθλητισμό τα γεγονότα είναι πιο απλά από τους πολέμους: Νίκησες; Χειροκροτείσαι! Ηττήθηκες; Απολογήσου! Κι αυτό πρέπει να συμβαίνει πάντα!

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Η Ιστορία των δημοφιλών Εθνικών ομάδων του τόπου μας σίγουρα δεν αναπτύσσει την εθνική συνείδηση, που ευαγγελίζεται η υπουργός Παιδείας. Οι ποδοσφαιριστές απέφυγαν την ήττα από το ταπεινό Λιχτενστάιν και μόνο που δεν έκλαψαν, κι από την άλλη οι μπασκετμπολίστες επιβεβαίωσαν την παροιμία: Γιάννης πήγε, Γιάννης γύρισε…

Όχι, δεν θα σταθούμε στα αίτια των θλιβερών αποτυχιών. Ο καθένας θα έχει κάτι ξεχωριστό και αληθές να επισημάνει κατά τη «νεκροψία-νεκροτομή» των δύο γαλανόλευκων σορών. Το θέμα είναι πώς οι ήττες μας πάντα να μετατρέπονται σε νίκες και πώς η εθνική μας συνείδηση, από τον βυθό της ανυποληψίας να σκαρφαλώνει στην κορυφή της έπαρσης;

Στις Θερμοπύλες, για παράδειγμα, ηττηθήκαμε παταγωδώς. Η Ιστορία διέγραψε τη συντριβή, διέγραψε τους 700 Θεσπιείς και κράτησε ό,τι εθνικά αρεστό: «Οι 300 του Λεωνίδα», που... καθυστέρησαν τους Πέρσες!

Η επανάσταση του 1821 γρήγορα πνίγηκε στο αίμα των εμφυλίων και θάμπωσε από τα χρυσάφι των «χορηγών» και την απληστία κάποιων (πολλών) ηγετών της. Οι μεγάλες δυνάμεις μάς επανέφεραν στον σωστό δρόμο και η Ιστορία μετά έπιασε τη γομολάστιχα…

Το έπος του ’40 ήταν μια αποτυχία του Γενικού Επιτελείου Στρατού και μάλιστα παταγώδης. Ό,τι έγινε, έγινε από την «τρέλα» ενός στρατηγού, που ουσιαστικά παράκουσε τις διαταγές των ανωτέρων του κι από το πάθος ενός λαού. Ευρωπαίοι ιστορικοί επιμένουν ότι μπορούσαμε να «κρατήσουμε» και τους Γερμανούς (και μάλιστα στις Θερμοπύλες, όπως τονίζουν), αλλά οι ηγέτες βιάζονταν να δουν τις Πυραμίδες…

Δύο Εθνικές εορτές έχουμε και οι δύο είναι φορτωμένες με πολύ παρασκήνιο κρυμμένο στα ψιλά γράμματα και σίγουρα με σελίδες σκισμένες βιαστικά να μην τις δει η Ιστορία και ντραπεί… Και εσχάτως, άμετρη παρελασιολογία...

Στον αθλητισμό, τα γεγονότα είναι πιο απλά από τους πολέμους: Νίκησες; Χειροκροτείσαι! Ηττήθηκες; Απολογήσου! Κι αυτό πρέπει να συμβαίνει πάντα! Κύριε Ρεχάγκελ, κατέκτησες το Euro; Στους αιώνες των αιώνων θα λογαριάζεσαι για ήρωας! Κύριε Σκουρτόπουλε, είχες στα χέρια σου όπλο πυρηνικό και τράπηκες σε φυγή; Ομολόγησε τι δεν έπραξες! Κύριε Ρανιέρι, πήρες στρατό που έφτασε στις παρυφές των οκτώ καλύτερων ομάδων του κόσμου και τον οδήγησες σε ήττες, τους αλιείς αναδείξας; Στου Γουδή!

Αυτή είναι η Ιστορία, και αυτή την Ιστορία πρέπει να μελετήσουμε και να εμπεδώσουμε, πέρα από εθνικές και «οπαδικές» κορώνες. Ένοχος; Θα πληρώσεις! Αθώος; Πες ποιος έφταιξε! Κι όπως είπε κι ο Γιώργος Σεφέρης, «σβήνοντας κανείς ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνει και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον κι είναι θλιβερή πια η ζωή, που μοιάζει με ακατοίκητο σπίτι». Και, δυστυχώς, και η Εθνική μπάσκετ και η Εθνική ποδοσφαίρου ακατοίκητα, ετοιμόρροπα σπίτια μοιάζουν!

Διαβάστε ακόμη