Μένουµε σπίτι και το Πάσχα

Πολλές φορές αισθάνοµαι ότι κάποιοι δεν έχουν απλά µυαλό, αλλά εγκληµατικά εναντιώνονται σε αναγκαία µέτρα που σώζουν ζωές. Επιτρέψτε µου να χαρακτηρίσω αυτήν τη συµπεριφορά ως δολοφονική ηλιθιότητα, από µετάλλαξη της φαιάς ουσίας τους. Θέλουν οι ίδιοι να είναι υποψήφια θύµατα ενός εφιαλτικού, αόρατου εχθρού; Είναι τόσο αναίσθητοι ώστε να µην υπολογίζουν ότι η δική τους εξωπραγµατική άποψη µπορεί να στοιχίσει στην ίδια τους την οικογένεια, σε φίλους, αλλά και γενικότερα σε ευπαθείς ή µη πληθυσµιακές οµάδες που δεν τους φταίνε σε τίποτα;

Ολοι αυτοί οι απαράδεκτοι δεν θέλουν να επανέλθει το γρηγορότερο η ζωή µας στην κανονικότητα; ∆εν θέλουν σταδιακά και προσεκτικά να ξαναπάρει µπρος η οικονοµία, να ανοίξουν καταστήµατα, να λειτουργήσουν επιχειρήσεις, να σταµατήσει η αιµορραγία των απολύσεων, να µην εξαρτάται κανείς από τα όποια 800 ευρώ αντέχει το κρατικό βαλάντιο; Στον φακό της επικαιρότητας µπήκαν οι απίστευτες εικόνες της παραλιακής λεωφόρου της Θεσσαλονίκης, που οδήγησαν και στην αναγκαστική λήψη αυστηρότερων µέτρων. Εικόνες σε ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗ, που αποκαθηλώνουν τα αρρωστηµένα σενάρια συνωµοσιολόγων των social media που µιλούσαν για «µονταρισµένα πλάνα προκειµένου να εφαρµοστούν νέα, ισχυρά απαγορευτικά µέτρα»!!! Αλλά µόνο στη Θεσσαλονίκη γίνοταν όλα όσα βλέπαµε ζωντανά στις οθόνες µας; Στην παραλιακή των νοτίων προαστίων της Αθήνας τα πράγµατα ήταν καλύτερα;

Στην Αλσούπολη του Πανεπιστηµίου της Αθήνας µεταξύ Ζωγράφου και Καισαριανής; Σε περατζάδες (παλιά τα λέγαµε νυφοπάζαρα) πολλών ελληνικών πόλεων; Είµαστε πράγµατι Ελληνάρες µε τα όλα τους. Εκεί που για να πάµε στο διπλανό περίπτερο για τσιγάρα παίρναµε το αυτοκίνητό µας, ξαφνικά όλοι θυµηθήκαµε ότι πρέπει να ξεχυθούµε στους παραλιακούς δρόµους και στα άλση, από ανάγκη να περπατήσουµε. Σκέτη τρέλα και παραφροσύνη.

Υποκρισία σε επικίνδυνο βαθµό. Κανείς δεν µπορεί να διαφωνήσει, και δεν δικαιούται να το κάνει, µε τα µέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση, πρώτη σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο. Αναφέροµαι στα αποτρεπτικά µέτρα διασποράς του COVID-19, για τα οποία κανένα κόµµα της αντιπολίτευσης δεν έχει ενστάσεις. Μια ορθή πολιτική συµπεριφορά, µε εξαίρεση κάποιους κολληµένους µε παρωπίδες που αισθάνθηκαν ότι περιορίζονται οι προσωπικές τους ελευθερίες! Οπου να ’ναι, θα έχουµε ένα νέο κύµα µε εξυπνάκηδες, µε µαγκιές, µε εγκληµατικά, µην πω δολοφονικά, απείθαρχους Νεοέλληνες.

Είναι εκείνες και εκείνοι που δεν θέλουν να κάνουµε του χρόνου Πάσχα όπως το γνωρίζουµε, αλλά να πάνε φέτος για Πάσχα στο χωριό, µε την όποια µεθόδευση, χωρίς να σκεφτούν ότι η Ανάσταση θα συνδυαστεί µετά µε κάποιες πολλές κηδείες. Και εδώ µπαίνει η περίφηµη ατοµική ευθύνη. Είναι υποχρέωση του καθενός υγιώς σκεπτόµενου, και αυτή είναι η αισθητή πλειοψηφία, να πείσει µε τον όποιο τρόπο µπορεί τους άµυαλους να συµµαχήσουν µε την ιδέα «ΜΕΝΟΥΜΕ ΠΑΣΧΑ ΣΠΙΤΙ». Λειτουργία από την τηλεόραση και τρώµε αρνάκι στον φούρνο. Το Αγιο Φως της Αναστάσεως εκεί στις εκκλησιές θα είναι. Θα µπορούµε να το πάρουµε σιγά σιγά τις επόµενες µέρες. Εκκλησία για τους πιστούς µπορεί να είναι το ίδιο του το σπίτι. Το µικρό ή το µεγάλο εικονοστάσι του. Εστω και µια εικόνα στον τοίχο.

Κλείνοντας, και επειδή δεν θα ήθελα να δω την Ελλάδα ούτε Ιταλία, ούτε Γαλλία, ούτε Ισπανία, ούτε τόπο των δύο άφρονων ξανθών (Τζόνσον κα Τραµπ), δεν θα είχα κανένα πρόβληµα να ακούσω αυστηροποίηση των µέτρων, αυστηρότερα πρόστιµα και αναγωγή στον Ποινικό Κώδικα µε τις προβλεπόµενες ποινές για εκείνους οι οποίοι συνειδητά πλέον γίνονται πρόξενοι της απώλειας ανθρώπινων ζωών

Διαβάστε ακόμη

Τα παιδιά ζωγραφίζουν τον «κακό Παπαδόπουλο» και φωνάζουν «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» - Εικόνες συγκίνησης στο Πολυτεχνείο

Ο Βασίλης Μαντζουράνης από το συγκρότημα Δυτικές Συνοικίες ο νεκρός του τροχαίου στη Θεσσαλονίκη

«Με σημάδεψαν στο κεφάλι»: Συγκλονίζει ο φωτορεπόρτερ που κάλυψε την εξέγερση του Πολυτεχνείου

«Ανοίγουν» οι λαϊκές αγορές για τους αγρότες: Τι συζητείται και το ενδεχόμενο για απογευματινό ωράριο