Δολοφονία Floyd: Οι αθλητές κατά του ρατσισμού στο «OPEN SPORT»

Κάρλος Ζέκα, Τσούμπα Άκπομ, Στέφανος Τσιτσιπάς, Ντέιβιντ Μπλατ, Κώστας Δουβαλίδης, Εμμανουήλ Καραλής, Αθηνά Κοϊνη, Νέρι Νιαγκουάρα, Πάτρικ Ογκουνσότο και Μάρκος Μαραγκουδάκης μίλησαν στην εκπομπή «Open Sport» του Μανώλη Σφακάκη στην τηλεόραση του OPEN για τα συναισθήματα που τους προκάλεσαν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, ενώ ορισμένοι από αυτούς μοιράστηκαν ιστορίες που οι ίδιοι έπεσαν θύματα ρατσιστικών συμπεριφορών στο παρελθόν.

Αντιδράσεις και συναισθήματα την πρώτη φορά που είδαν το βίντεο με τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ

Zέκα: Ήταν πολύ δύσκολο όταν είδα το βίντεο με τη δολοφονία του Φλόιντ. Είχα πολλά νεύρα. Στο πρόσωπο του αστυνομικού φαινόταν ότι δεν τον ένοιαζε η ζωή του Φλόιντ. Με πονούσε πάρα πολύ αυτό. Ήθελα να κάνω κάτι, ήθελα να τον βοηθήσω. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που είδα. Δεν μπορούσε να γίνεται αυτό το 2020.

Άκπομ: Το βίντεο με λύγισε και με λύγισε ακόμα περισσότερο γιατί ήξερα ότι αυτό γίνεται τακτικά στην Αμερική.

Μπλατ: Τρομακτικό, ενοχλητικό και ωμό. Με επηρεάζει, με αναστατώνει, με ενοχλεί. Αν το δούμε ως μεμονωμένο περιστατικό και μας ενοχλεί πάρα πολύ αλλά μετά, 1-2 μέρες αργότερα προχωράμε κανονικά, χάνουμε το νόημα.

Κοϊνη: Αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά τραγικό, είναι στενάχωρο και δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο.

Ογκουνσότο: Η πλειοψηφία όσων δολοφονούνται από την αστυνομία στην Αμερική είναι μαύροι.

Μαραγκουδάκης: Ήταν σοκαριστικό αυτό που είδαμε. Όλος ο κόσμος νομίζω πως ταράχτηκε με τις σκηνές βίας που είδαμε. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και καμία εξέλιξη προς το καλύτερο.

Καραλής: Ο ρατσισμός υπήρχε, υπάρχει και ελπίζω να μην υπάρξει άλλο.

Για το αν έχουν αντιμετωπίσει οι ίδιοι ρατσιστικές συμπεριφορές

Κοϊνη: Για να είμαι ειλικρινής εγώ δεν έχω αντιμετωπίσει ρατσισμό, αλλά δικοί μου άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει.

Ζέκα: Εχω έναν φίλο που αντιμετωπίστηκε με ρατσισμό. Μου έλεγε «με κοιτούσαν και από τα μάτια τους μπορούσα να καταλάβω ότι ήμουν μαύρος.»

Μαραγκουδάκης: Κατά καιρούς και σε γήπεδα έχω ακούσει διάφορα, διάφορες κραυγές. Συνήθως κάνουν ήχους από μαϊμούδες αλλά ποτέ δεν έδινα σημασία. Ο πατέρας μου, μου έλεγε «πάντα να ξέρεις ότι αυτοί που σε βρίζουν και προσπαθούν να σε μειώσουν είναι αυτοί που σε φοβούνται περισσότερο.»

Μπλατ: Σίγουρα και έχω δει και έχω βιώσει ρατσισμό σε διαφορετικά μέρη και διαφορετικές χρονικές περιόδους, είτε αυτό ήταν απέναντι σε παίκτες των ομάδων μου είτε προσωπικά απέναντι σε εμένα όχι εξαιτίας της φυλής μου αλλά εξαιτίας της θρησκείας.

Άκπομ: Όταν ήμουν νέος και έπαιζα στην Ιταλία, είχαμε ένα πρωτάθλημα και την ώρα της τελετής για τις απονομές και τα τρόπαια καθόμουν δίπλα σε μια ιταλική ομάδα και οι παίκτες, που πρέπει να ήταν 10 ετών τότε, έκαναν ρατσιστικά σχόλια. Έκαναν ρατσιστικά σχόλια μπροστά στο πρόσωπό μας.

Νιαγκουάρα: Με μια φίλη μου, που ακόμα κάνουμε παρέα, όταν ήμασταν σε μικρότερη ηλικία, εκεί στα 10 -11, είχαμε κολυμπήσει μαζί, τότε δεν γνωριζόμασταν ακόμα και είχα κερδίσει εγώ αυτόν τον αγώνα. Είχε γυρίσει στον πατέρα της και του είχε πει: «Τι δουλειά έχει αυτή εδώ; Να πάει στη χώρα της να κολυμπήσει». Αργότερα πια, όταν πέρασαν τα χρόνια, και ξεκινήσαμε και κάναμε παρέα και έχουμε γίνει πολύ καλές φίλες, μου περιέγραφε το περιστατικό, μου έλεγε με πόσο όμορφο τρόπο ο πατέρας της, της είχε εξηγήσει όλο το ζήτημα και της διαφορετικότητας και της αγωνιστικότητας και του ανταγωνισμού. 

Ογκουνσότο: Ένας άνδρας με είδε και άρχισε να μου μιλάει χωρίς να του κάνω τίποτα. Άρχισε να μου μιλάει με ρατσιστικό τρόπο. Εγώ απλώς τον παρακολουθούσα.

Για τη σημασία της οικογένειας και της αθλητικής παιδείας στην απόκτηση σωστής νοοτροπίας

Ζέκα: Από όταν είσαι μικρός, από την οικογένειά σου, από τον πατέρα σου, από τη μάνα σου να σε μάθουν να σέβεσαι τον άλλο.

Μαραγκουδάκης: Το μεγαλύτερο εφόδιο που θα δώσω στην κόρη μου είναι να της εξηγήσω ότι το διαφορετικό είναι και μοναδικό. Να το διατηρήσει, να μην φοβάται, να μην την επηρεάζει τίποτα, να ξέρει ποιος είναι ο εαυτός της.

Ογκουνσότο: Ίσως είσαι άσπρος, ίσως είσαι μαύρος, ίσως είσαι μπλε, ίσως είσαι πράσινος. Όλοι είμαστε άνθρωποι.

Κοϊνη: Ο αθλητισμός δεν μας μαθαίνει μόνο να έχουμε επιμονή και υπομονή. Μας μαθαίνει να σεβόμαστε και τα δικαιώματα του άλλου.

Μπλατ: Δεν πρέπει να υπάρχει μίσος στον αθλητισμό. Δεν υπάρχει χώρος γι αυτήν τη λέξη.

Καραλής: Δεν έχει σχέση αν είσαι λευκός ή μαύρος ή κίτρινος. Σημασία έχει τι άνθρωπος είσαι, τι πιστεύεις εσωτερικά.

Δουβαλίδης: Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι. Έχουμε ψυχή όλοι μας, έχουμε ζωή.

Ογκουνσότο: Το μόνο που μπορώ να πω στους ανθρώπους είναι να μην είναι ρατσιστές.

Μπλατ: Στη μάχη ενάντια στον ρατσισμό, είμαστε όλοι μαζί, όλοι στην ίδια ομάδα.