Άντι Μάρεϊ: Αποχαιρετισµός στο τέννις από τον «πληγωµένο» Braveheart

Ο 43χρονος Τόµας Χάµιλτον σκότωσε 16 παιδιά και έναν καθηγητή, προτού βάλει τέλος στη ζωή του. Σε µία από τις αίθουσες, κρυµµένος και τροµοκρατηµένος, ο εννιάχρονος τότε Αντι Μάρεϊ προσπαθούσε να καταλάβει τι συµβαίνει… Βίωνε µια εµπειρία που θα σηµάδευε τη ζωή του, έστω και αν αυτή στη συνέχεια εξελίχθηκε ονειρικά.

Το µικρόβιο του τένις µπήκε µέσα του όταν δεν ήταν καλά καλά τριών ετών και, χάρη σε αυτό, ευτύχησε να γράψει τη δική του ιστορία στη βρετανική κοινωνία. Ο νευρώδης Σκωτσέζος, καθοδηγούµενος από τη µητέρα του Τζούντι, έγινε το 2013 ο πρώτος Βρετανός ύστερα από 67 (!) χρόνια (και τον Φρεντ Πέρι το 1936) που κατέκτησε το κορυφαίο τουρνουά Γκραν Σλαµ του Σιρκουί, το περίφηµο Γουίµπλεντον.

Το επανέλαβε τρία χρόνια αργότερα, όταν έγινε και ο πρώτος Βρετανός στην ιστορία που ανέβηκε στο Νο1 της παγκόσµιας κατάταξης, ενώ τώρα κατέχει την 230ή θέση! Στα γήπεδα που τον εδραίωσαν ως έναν από τους κορυφαίους τενίστες όλων των εποχών, εκεί όπου κατέκτησε και το πρώτο από τα δύο χρυσά ολυµπιακά µετάλλιά του (ο µοναδικός που τα έχει καταφέρει στην ιστορία), ο Μάρεϊ ενδέχεται να πει το καλοκαίρι το µεγάλο και πρόωρο «αντίο» στα κορτ.

«Ο πόνος είναι αφόρητος» Μια αποτυχηµένη επέµβαση στον γοφό πριν από έναν χρόνο δεν του επιτρέπει να παίζει στο επίπεδο που θέλει και µπορεί.

«Ο πόνος είναι αφόρητος» παραδέχτηκε, µε δάκρυα στα µάτια, όταν ανακοίνωσε ότι πιθανότατα θα αποχωρήσει από την αγωνιστική δράση µέσα στο 2019, όντας µόλις 31 ετών. «∆εν ξέρεις πόσο θα µας λείψεις. Είσαι ένα παράδειγµα σπουδαίου αθλητή και ανθρώπου» ήταν το µήνυµα προς τον Αντι από τον Ράφα Ναδάλ.

Εναν από τους «υπεύθυνους», µαζί µε τους Ρότζερ Φέντερερ και Νόβακ Τζόκοβιτς, που ο Μάρεϊ πήρε «µόνο» τρία τουρνουά Γκραν Σλαµ και συνολικά 45 τίτλους στην καριέρα του.

«Με σκοτώνει το ότι δεν µπορώ να βγω εκεί έξω και να είµαι ανταγωνιστικός απέναντί τους» σηµείωσε για τους πόνους στον γοφό που δεν του επιτρέπουν να εξακολουθεί να είναι ο µοναδικός που κοίταξε πραγµατικά στα µάτια τους τρεις θρύλους τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Ολοι τους, όπως και όσοι αγαπούν το τένις, υποκλίνονται σε έναν αθλητή που έγραψε τη δική του λαµπρή ιστορία, παρότι αυτή έδειχνε να ξεκινάει µε τους χειρότερους οιωνούς πριν από 22 χρόνια στις αιµατοβαµµένες αίθουσες ενός δηµοτικού σχολείου