Jean-Paul Belmondo: Οταν μαζί με τον Ομάρ Σαρίφ παρακολούθησε τον αγώνα Εθνικός - Αιγάλεω

Το πέρασμα του Ζαν Πολ Μπελμοντό, της Ούρσουλα Άντρες και του Ομάρ Σαρίφ από τον Πειραιά τον βαρύ χειμώνα του 1971 έμεινε στην ιστορία και σημάδεψε ανεξίτηλα τις μνήμες των παιδιών των σχολείων της πόλης που για κάποιες ημέρες είχαν ημέρες περιπάτου. Λόγω των γυρισμάτων των επικίνδυνων σκηνών τα παιδιά συγκεντρώνονταν στο "Βεάκειο" (τότε "Σκυλίτσειο") και παρακολουθούσαν τα γυρίσματα με το θρυλικό πλέον κυνηγητό με ένα FIAT 124 και ένα Opel Record στο παραλιακό μέτωπο του Φαλήρου, στους δρόμους του Πειραιά, στο Μικρολίμανο και την Καστέλλα.

Και ο Σωτήρης Μουστάκας

Στις 8 Φεβρουαρίου του 1971 στις τρεις το μεσημέρι δόθηκε το σήμα για την εκκίνηση των γυρισμάτων της ταινίας του Ανρί Βερνέιγ (Hneri Verneuil) στον Πειραιά.
Επρόκειτο για μια νέα ταινία της κινηματογραφικής εταιρείας Κολούμπια, η οποία περιελάμβανε γυρίσματα μεγάλης διάρκειας στον Πειραιά. Η αστυνομική αυτή περιπέτεια γαλλικής παραγωγής, είχε συγκεντρώσει σπουδαία εμπορικά ονόματα της εποχής, όπως οι Ζαν Πωλ Μπελμοντό, Ομάρ Σαρίφ, Ρενάτο Σαλβατόρε, ενώ από ελληνικής πλευράς ξεχώριζε το όνομα του Σωτήρη Μουστάκα. Έφερε τον γαλλικό τίτλο «Le Casse» (Λε Κας) ή «The Burglars» για την αγγλόφωνη αγορά. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε με τίτλο «Οι διαρρήκτες».

Στο Καραϊσκάκη...

Ο Ζαν Πωλ Μπελμοντό και ο Ομάρ Σαρίφ για περισσότερο από έναν μήνα έμειναν στην Ελλάδα για τις ανάγκες των γυρισμάτων. Στον ελεύθερο χρόνο τους φυσικά μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον των εφημερίδων με τις εμφανίσεις τους σε «Σπηλιά του Παρασκευά», στου «Βασίλαινα» και σε άλλα κοσμικά ή γραφικά ταβερνάκια του Πειραιά.

Στις 7 Μαρτίου του 1971 οι Μπελμοντό και Σαρίφ βρέθηκαν στις εξέδρες του Σταδίου Καραϊσκάκη να παρακολουθούν από την εξέδρα των επισήμων τον αγώνα Εθνικός Πειραιά – Αιγάλεω. Ηταν ένα από τα ντέρμπι της εποχής που έληξε ισόπαλο 1-1.

Η κάμερα των ειδήσεων της εποχής τους «συλλαμβάνει» την ώρα που ο ποδοσφαιριστής του Εθνικού ο Κρητικόπουλος, πετυχαίνει γκολ και οι φίλαθλοι πανηγυρίζουν.

Η Ούρσουλα Αντρες

Οι εμφανίσεις του Μπελμοντό έχοντας πάντα στο πλευρό του την θρυλική Ούρσουλα Άντρες προκαλούν πραγματικό παραλήρημα. Βρίσκονται μαζί σχεδόν έναν χρόνο έχοντας τραβήξει πάνω τους όλη τη παγκόσμια δημοσιότητα. Ο Μπελμοντό ταυτίζει την εικόνα του στην Ελλάδα φορώντας διαρκώς ένα δερμάτινο μπουφάν με γούνα και έχοντας μόνιμα στο στόμα ένα τεράστιο πούρο.

Λίγο πριν την εκκίνηση της όλης επιχείρησης, ο σκηνοθέτης της ταινίας ο Βερνέιγ, συνοδευόμενος από τον εκπρόσωπο της ΕΤΒΑ και διευθυντή παραγωγής στην συγκεκριμένη ταινία, τον Ιωάννη Πετροπουλάκη, φρόντισε να επισκεφθεί πρώτα τον Σκυλίτση στο Δημαρχείο, ώστε να εξασφαλίσει τη συμπαράσταση του Δήμου.

Από το Αμβούργο στον Πειραιά...

Σύμφωνα με το pireorama.blogspot.com o Βερνέιγ είχε αποφασίσει αρχικά τα γυρίσματα της ταινίας να γίνουν στο Αμβούργο και μάλιστα κάποια δοκιμαστικά είχαν ήδη παραχθεί εκεί. Είναι άγνωστο τι ήταν εκείνο που μετέβαλε την απόφασή του και τελικώς επιλέχθηκε η Ελλάδα και ο Πειραιάς. Ίσως το γεγονός ότι η ταινία χρηματοδοτήθηκε από την Εμπορική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΕΤΒΑ). Αν και ο Βερνέιγ αρνήθηκε κάτι τέτοιο, διάψευση αποτελεί η ίδια η επίσκεψή του στον Σκυλίτση συνοδευόμενος από τον επίσημο εκπρόσωπο της ΕΤΒΑ.
Ο Πετροπουλάκης άλλωστε ουδέποτε απέκρυψε το γεγονός της χρηματοδότησης, παρουσιάζοντας ο ίδιος τον εαυτό του στον Δήμαρχο ως Διευθυντή παραγωγής της ταινίας.

Ο Σκυλίτσης έδωσε το «ελεύθερο» στον Βερνέιγ να ζητήσει ότι χρειάζεται που θα μπορούσε να βοηθήσει στο καλύτερο «γύρισμα» της ταινίας. Ωστόσο του ζήτησε η ταινία να εστιάζει έστω και για λίγο, στα έργα που μόλις είχε ολοκληρώσει. Ο Σκυλίτσης έσκυψε για μια στιγμή πάνω στο γραφείο του και έγραψε πρόχειρα σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί τα εξής ονόματα: «Σκυλίτσειον, Τουρκολίμανο, κεντρικάς λεωφόρους, Πλατεία Κοραή, σιντριβάνι Αγίας Τριάδος…».

Το ρολόι της Siemens

Τα πρώτα συνεργεία, τεχνικοί, κομπάρσοι και ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν μέσα στον κήπο του Θεμιστοκλή (Τινάνειο), ενώ περίεργοι Πειραιώτες έζωσαν ολόγυρα τον κήπο για να δουν από κοντά το πώς γυρίζεται μια ταινία. Η ταινία γρήγορα θα ξεκινούσε ικανοποιώντας μια από τις απαιτήσεις του Σκυλίτση που ήταν το σιντριβάνι. Επρόκειτο για το τελευταίο "δημιούργημα" του Σκυλίτση στο ίδιο σημείο που κάποτε κυριαρχούσε με την παρουσία του το σύμβολο της πόλης του Πειραιά, το θρυλικό Ρολόι, που ο Αριστείδης Σκυλίτσης κατεδάφισε αποκαλώντας το «σάπιο οικοδόμημα». Στη θέση του κατασκεύασε ένα μεγάλο σιντριβάνι το οποίο δούλευε μάλιστα με μηχανισμό φωτισμού των υδάτων από την γερμανική εταιρεία Siemens.

Το σιντριβάνι της Πλατείας Ωρολογίου παρά το γεγονός ότι στα πλάνα της ταινίας φαίνεται καθόλα έτοιμο θα παραληφθεί επίσημα από τον Δήμο Πειραιώς στις 16 Απριλίου του ίδιου έτους.

Oι κασκαντέρ...

Την 10 Φεβρουαρίου, τρίτη κατά σειρά ημέρα των γυρισμάτων, οι σκηνές περιελάμβαναν και εικόνες από την περιοχή του Νέου Φαλήρου. Γενικώς όλη η κυκλοφορία στον Πειραιά είχε διακοπεί από μεγάλη δύναμη της Τροχαίας καθώς οι σκηνές που γυρίζονταν περιελάμβαναν καταδιώξεις αυτοκινήτων, καταστροφές και επικίνδυνες σκηνές.

Ένα Όπελ Ρέκορντ που οδηγεί ο Ομάρ Σαρίφ, κυνηγά ένα κόκκινο «Φίατ 124 σπέσιαλ», με οδηγό τον Ζαν Πωλ Μπελμοντό. Φυσικά έτσι φαίνεται, αλλά στην ουσία στις σκηνές που απαιτούν δεξιοτεχνία οδήγησης οι ηθοποιοί ντουμπλάρονται από οδηγούς αγώνων.

Το κυνηγητό ξεκινά μπροστά από τον υπαίθριο σταθμό αυτοκινήτων που υπήρχε μπροστά από τον Άγιο Νικόλαο. Όσοι οδηγοί έχουν αφήσει εκεί τα αυτοκίνητά του πηγαίνοντας εκεί ανυποψίαστοι για να τα παραλάβουν αδυνατούν, καθώς όλη η περιοχή έχει αποκλειστεί. Οι ανηφοριές και οι απότομες κατηφόρες του Προφήτη Ηλία βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.

Εκπαιδευτικός περίπατος των μαθητών

Παρά το γεγονός ότι είναι καθημερινή και τα σχολεία θα έπρεπε να λειτουργούν, στα περισσότερα σχολεία του Πειραιά έχει δοθεί άδεια «εκπαιδευτικού περιπάτου». Οι μαθητές και οι μαθήτριες των σχολείων κλήθηκαν να γεμίσουν τις εξέδρες του νεόδμητου τότε «Σκυλίτσειου» (σημερινό «Βεάκειο»). Και αυτό καθώς ο Βερνέιγ θα ικανοποιούσε ένα ακόμα αίτημα του Σκυλίτση και θα συμπεριελάμβανε σκηνές από το θέατρο καύχημά του στην ταινία. Στις σκηνές αυτές προβλεπόταν το πλήθος των μαθητών να αδιαφορούσε για την παράσταση που έπαιζε επί σκηνής, τρέχοντας να δει από κοντά την μανιώδη καταδίωξη που εξελισσόταν γύρω από το θέατρο.

Πέθαναν από το κρύο

Βέβαια σε όσους παρακολουθούν την ταινία, μέχρι και σήμερα, διαφεύγει το γεγονός πως τα γυρίσματα γίνονται μήνα Φεβρουάριο, μέσα δηλαδή στο Χειμώνα και μάλιστα με ένα δαιμονισμένο κρύο να επικρατεί την περίοδο εκείνη, κρύο που έχει προκαλέσει μέχρι και θανάτους ηλικιωμένων ανθρώπων στον Πειραιά.

Παραβλέποντας λοιπόν τη λεπτομέρεια ότι το Χειμώνα το «Βεάκειο» δεν λειτουργεί -καθώς πρόκειται για υπαίθριο θερινό θέατρο- οι μαθητές και οι μαθήτριες έχουν στην κυριολεξία ξεπαγιάσει για τις ανάγκες των γυρισμάτων. Όμως τα νιάτα δεν καταλαβαίνουν από αυτά, ημέρα που δεν βρίσκονται στα θρανία είναι ημέρα γιορτής και ο ενθουσιασμός μεγάλος, ειδικά μάλιστα εφόσον πρόκειται να αποτελέσουν και τη σκηνή κινηματογραφικής παραγωγής. Η χαρά και οι φωνές φαίνονται άλλωστε και στην ταινία.

Η προτομή του Κωνσταντίνου Βολανάκη

Την εποχή των γυρισμάτων ο Δήμος Πειραιά μετέφερε την προτομή του θαλασσογράφου Κωνσταντίνου Βολανάκη από την αρχική της θέση, έξω από το Ναυτικό Νοσοκομείο Πειραιά, και την τοποθετούσε στο πεζοδρόμιο πάνω από τη Μαρίνα Ζέας, θέση που μέχρι σήμερα καταλαμβάνει. Η μετακίνηση της προτομής του Βολανάκη, δώρο της οικογένειας Μελετόπουλου, γινόταν καθώς ο ΕΟΤ είχε προχωρήσει σε έργα διαμόρφωσης της παράλιας ζώνης και η μετακίνηση της προτομής ήταν αναγκαία. Εξαιτίας των έργων αυτών, δεν συμπεριελήφθησαν στην ταινία σκηνές από την παράλια ζώνη της Μαρίνας Ζέας, καθώς έμοιαζε περισσότερο με εργοτάξιο, προκαλώντας απογοήτευση στον Σκυλίτση που επιθυμούσε την προβολή των έργων του στη Μαρίνα Ζέας.

Σκηνές σε fast motion

Φυσικά οι σκηνές που γυρίστηκαν στον Πειραιά για τις ανάγκες της ταινίας δεν έγιναν με τη σειρά που προβλήθηκαν στην οθόνη. Σκηνές που στην ταινία φαίνονται στην αρχή, στην πραγματικότητα γυρίστηκαν τελευταίες. Για παράδειγμα στις 20 Φεβρουαρίου, δεκατρείς ημέρες από την εκκίνηση των γυρισμάτων, οι λήψεις εστίαζαν στην προβλήτα Βασιλέως Κωνσταντίνου (Τρούμπα) και στην Ακτή Μιαούλη, που στην ταινία όμως παρουσιάζονται στην αρχή. Σε κάθε περίπτωση στη διακοπή των γυρισμάτων όλο και κάποιες τολμηρές νεαρές πλησίαζαν τους ηθοποιούς ζητώντας τους αυτόγραφα.

Σήμερα οι σκηνές καταδίωξης των αυτοκινήτων στα στενά σοκάκια του Πειραιά κόβουν πραγματικά την ανάσα. Ωστόσο τα αυτοκίνητα στην πραγματικότητα δεν ανέπτυσσαν μεγάλες ταχύτητες, αλλά η αίσθηση αυτή δόθηκε από το «τρέξιμο» της ταινίας σε γρήγορη κίνηση (fast motion).

Τα σκαλάκια του Προφήτη Ηλία

Η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους στις 27 Οκτωβρίου 1971 ντυμένη μουσικά από τον Ένιο Μορικόνε. Ως ενδεικτική σκηνή της ταινίας που αποτελεί μάλιστα και φόντο της κεντρικής της αφίσας, είναι το Φίατ του Μπελμοντό την στιγμή που κατεβαίνει τα σκαλάκια του Προφήτη Ηλία.

Με την ευκαιρία της λήξης των κινηματογραφικών εργασιών στον Πειραιά για την παραγωγή της ταινίας, ως αποχαιρετισμός ο Σκυλίτσης οργάνωσε το βράδυ του Σαββάτου 3 Απριλίου 1971 δεξίωση στον τότε Βασιλικό Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος. Στην εκδήλωση βρέθηκε σύσσωμο όλο το διοικητικό συμβούλιο της ΕΤΒΑ επιβεβαιώνοντας για μια φορά ακόμα τη χρηματοδότηση του εγχειρήματος. Την επομένη κιόλας ημέρα, παρότι ήταν Κυριακή, το σύνολο του συνεργείου θα αναχωρούσε για την Κέρκυρα για τη συνέχεια των γυρισμάτων, μετά το πέρας των οποίων θα επέστρεφε στο Παρίσι.

Η κλοπή των σμαραγδιών

Σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας το 1970 θα φθάσει στη Αθήνα μια ομάδα από επαγγελματίες διαρρήκτες με επικεφαλής τον Αζάντ με σκοπό να κλέψουν μια συλλογή από πανάκριβα σμαράγδια, που ανήκει σε έναν πάμπλουτο Έλληνα έμπορο, τον κύριο Τάσκο. Οι διαρρήκτες θα φθάσουν στην Βίλα του Έλληνα έμπορου την νύχτα και αφού αναισθητοποιήσουν τον φύλακα, θα μπούνε μέσα και με υπερσύγχρονα μηχανήματα θα ανοίξουν το χρηματοκιβώτιο και θα αφαιρέσουν την συλλογή σμαραγδιών. Κατά την διάρκεια της κλοπής, θα εμφανιστεί ένας περαστικός Έλληνας αστυνόμος, ο Άμπελ Ζαχαρίας ο οποίος Θα δει το αμάξι των διαρρηκτών παρκαρισμένο έξω από την βίλα του Τάσκο και θα το θεωρήσει ύποπτο.

Ο διεφθαρμένος αστυνόμος

Ο Αζάντ θα αντιληφθεί τον Έλληνα αστυνόμο και θα πάει στο αυτοκίνητο προσποιούμενος ότι υπέστη μηχανική βλάβη και ότι είχε πάει να καλέσει για βοήθεια. Ο αστυνόμος Ζαχαρία θα προσποιηθεί ότι τον πίστεψε και θα τους αφήσει να ολοκληρώσουν την κλοπή των σμαραγδιών. Ο αστυνόμος Ζαχαρίας θα αποδειχθεί ότι είναι διεφθαρμένος και ότι θέλει τα σμαράγδια για τον εαυτό του και δεν τον πολυενδιαφέρει να συλλάβει τους διαρρήκτες. Ένα κυνηγητό σαν την γάτα με το ποντίκι θα αρχίσει, και ο Αζάντ θα ξεγλιστράει συνεχώς από την πίεση που θα δέχεται από τον Ζαχαρία για να του παραδώσει τα κλεμμένα σμαράγδια.

Όλες οι ειδήσεις

Μίκης Θεοδωράκης: Βγήκε η δικαστική απόφαση για την κηδεία του

Ανοιχτή η επέκταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού σε εκπαιδευτικούς και ιερείς – Τι είπε ο Οικονόμου

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Σκληρά μέτρα για ιδιώτες γιατρούς που δεν εμβολιάζονται – Πρόστιμα για πλαστά πιστοποιητικά και τεστ νόσησης

Καιρός – Μαρουσάκης: Πρέπει να κατεβάσουμε τα χειμωνιάτικα σιγά σιγά

Μετάλλαξη Δέλτα: Μικροσταγονίδια τη μεταφέρουν έως 4 μέτρα