Ο Τσάβι στην Μπαρτσελόνα: Περίπτωση Γκουαρδιόλα ή μήπως Λάμπαρντ;

Ο Τσάβι βρίσκεται προ των πυλών της Μπαρτσελόνα, αφού ο Ρόναλντ Κούμαν δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα για να αποτρέψει την… καταστροφή στη μετά Μέσι εποχή. Κάπως έτσι η διοίκηση Λαπόρτα πήρε την απόφαση να δώσει τα κλειδιά της ομάδας σε έναν θρύλο των Καταλανών.

Τσάβι: Με όνομα βαρύ

Αν μη τι άλλο, το όνομα Τσάβι είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα στην ιστορία του κλαμπ, αφού ο βραχύσωμος μέσος υπήρξε ένας απ’ τους κορυφαίους παίκτες που ανέδειξε η Μπάρτσα και συνολικά το ισπανικό ποδόσφαιρο. Με αυτόν στην ενδεκάδα της η Μπαρτσελόνα τα σάρωσε όλα στο πέρασμά της, όπως βεβαίως και η Εθνική Ισπανίας. Αρκεί όμως αυτό για να του δώσει το χρίσμα του προπονητή σε ένα απ’ τα μεγαλύτερα κλαμπ στον πλανήτη;

Είναι προφανές ότι αν δεν λεγόταν Τσάβι και δεν είχε φορέσει 767 φορές τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, έχοντας κατακτήσει ως παίκτης οχτώ πρωταθλήματα Ισπανίας και τέσσερα Champions League, δεν θα έπαιρνε ποτέ το χρίσμα του πρώτου προπονητή σε ένα απ’ τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά brand στον πλανήτη.

Με εμπειρία από Κατάρ

Μιλάμε άλλωστε για έναν νεόκοπο προπονητή, ο οποίος κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια τον Μάιο του 2019 φορώντας τη φανέλα της καταριανής Αλ Σάαντ, της οποίας αμέσως μετά πήρε τα ηνία στον πάγκο. Και δυόμισι χρόνια αργότερα, η Μπαρτσελόνα τον περιμένει σαν μεσσία. Δίχως προηγουμένως να έχει αποδείξει ότι αξίζει προπονητικά το βάρος και την τιμή που φέρει ο πάγκος των Μπλαουγκράνα.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η Μπαρτσελόνα φέρνει τον Τσάβι μόνο και μόνο επειδή είναι ο Τσάβι. Γνωρίζει την κουλτούρα και τη φιλοσοφία της ομάδας, είναι κοσμαγάπητος και θα έχει τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη και πίστωση κόσμου απ’ τους οπαδούς, γεγονός που παράλληλα θα δώσει χρόνο και στη διοίκηση. Η αξία του ως προπονητή όμως, φαίνεται ότι είναι δευτερευούσης σημασίας για τον Ζοάν Λαπόρτα.

Το στοίχημα αλά Γκουαρδιόλα

Περισσότερο με στοίχημα μοιάζει. Σαν και εκείνο του 2008, όταν είχε καλέσει τον τότε προπονητή της Β ομάδας για να του δώσει το τιμόνι της πρώτης ομάδας. Πεπ Γκουαρδιόλα ήταν το όνομά του. Κι εκείνος τότε ήταν σπουδαίος παίκτης αλλά άγουρος προπονητής. Η συνέχεια ωστόσο, είναι γνωστή καθώς αυτή η προαγωγή έμελλε να αλλάξει την ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου…

Ο Λαπόρτα ονειρεύεται ότι ο Τσάβι θα γίνει ο επόμενος Γκουαρδιόλα αλλά κανείς στο ποδόσφαιρο δεν έχει εγγυημένη επιτυχία λόγω ονόματος και ένδοξου παρελθόντος. Δεν είναι όλοι Γκουαρδιόλα και Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος επίσης προβιβάστηκε απ’ τη δεύτερη ομάδα και τα σάρωσε όλα (και) στο προπονητικό πέρασμά του απ’ τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Πίρλο και ο Λάμπαρντ

Ας ρωτήσει κάποιος και τον σπουδαίο Ιταλό μέσο Αντρέα Πίρλο, ο οποίος εν μια νυκτί έγινε προπονητής στη Γιουβέντους (καλά καλά δεν είχε προλάβει να πάρει δίπλωμα προπονητικής…) αλλά αποχώρησε νύχτα ως αποτυχημένος μόλις έναν χρόνο αργότερα. Ή τον παίκτη-θρύλο της Τσέλσι, Φρανκ Λάμπαρντ, ο οποίος έπειτα από μια σεζόν με τη… βάρκα της Ντέρμπι Κάουντι, πήρε στα χέρια του το… υπερωκεάνιο Τσέλσι και το έριξε στα βράχια…

Η περίπτωση Σόλσκιερ

Περίπου το ίδιο ισχύει και για το άλλοτε αγαπημένο παιδί της εξέδρας στο Ολντ Τράφορντ. Ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, με προπονητικό παρελθόν στη νορβηγική Μόλντε κι ένα φεγγάρι στην Κάρντιφ, ανέλαβε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε μια δύσκολη περίοδο με τις ευλογίες του σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Αδυνατεί όμως να πείσει για τις προπονητικές του ικανότητες. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα είχε απολυθεί με συνοπτικές διαδικασίες, ιδίως μετά τον διασυρμό με 0-5 από τη Λίβερπουλ. Ο Σόλσκιερ όμως παραμένει μόνο και μόνο λόγω συμπάθειας…

Υπόθεση Αρτέτα

Μέσα σ’ ένα απόγευμα βρέθηκε στον πάγκο της Άρσεναλ και ο άλλοτε παίκτης των Κανονιέρηδων Μικέλ Αρτέτα. Ο Ισπανός χαφ, μολονότι δεν είχε δουλέψει ποτέ άλλοτε ως head coach σε ομάδα (ούτε καν σε μικρή ή σε ακαδημίες), πήρε τα ηνία ενός ιστορικού συλλόγου απ’ το λεγόμενο Big 6 της Premier League. Και μόνο η παρουσία του στο πλευρό του Γκουαρδιόλα σε ρόλο βοηθού στη Μάντσεστερ Σίτι, ήταν αρκετή για να του εξασφαλίσει μια θέση για την οποία άλλοι προπονητές θα πρέπει να καταθέσουν διαπιστευτήρια ετών για να την πάρουν.

Ο πρωτάρης Τζέραρντ

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον εμβληματικό αρχηγό της Λίβερπουλ Στίβεν Τζέραρντ, ο οποίος λίγο αφότου κρέμασε τα παπούτσια του με τους Ρεντς κι αφού δούλεψε ελάχιστα στις ακαδημίες του κλαμπ, ανέλαβε τις τύχες της Ρέιντζερς, μιας εκ των δύο ισχυρών του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου. Σε αντίθεση πάντως με τις προηγούμενες περιπτώσεις, το έργο του Τζέραρντ θεωρείται επιτυχημένο καθώς τη σεζόν 2020-21 οδήγησε τους Τζερς στην κατάκτηση του πρωταθλήματος για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία και μάλιστα δίχως ήττα.

Μεγάλα ονόματα, με μακρύ… αγροτικό

Πάντως, ακόμη και βαριά ονόματα της προπονητικής, όπως ο Γιούργκεν Κλοπ, ο Τόμας Τούχελ, ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο Κάρλο Αντσελότι, ο Ντιέγκο Σιμεόνε, ο Αντόνιο Κόντε κ.ά. χρειάστηκαν χρόνια… αγροτικού στους πάγκους προκειμένου να φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο. Ξεκίνησαν απ’ τα χαμηλά και έχτισαν λιθαράκι-λιθαράκι την καριέρα τους μέχρι την κορυφή…