Αθλητισμός|13.03.2023 22:00

Πέθανε ο θρυλικός άλτης του ύψους Ντικ Φόσμπερι - Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του αγωνίσματος

Newsroom

Ο θρυλικός αθλητής του στίβου Ντικ Φόσμπερι πέθανε σε ηλικία 76 ετών από υποτροπή λεμφώματος. Ο Αμερικανός άλτης του ύψους, ο οποίος υπήρξε χρυσός Ολυμπιονίκης το 1968 στο Μεξικό, είναι εκείνος που άλλαξε την ιστορία του αγωνίσματος. Σε μια εποχή που κυριαρχούσε η τεχνική στραντλ (straddle), με την οποία ο άλτης επιχειρούσε να περάσει τον πήχη όχι με την πλάτη αλλά κάνοντας έναν δρασκελισμό (σαν ψαλίδι), ο Φόσμπερι έκανε επανάσταση.

Εφάρμοσε μια νέα τεχνική υπερπηδώντας έχοντας πλάτη στον πήχη, όπως δηλαδή βλέπουμε σήμερα του άλτες να αγωνίζονται. Το λεγόμενο Φόσμπερι φλοπ (Fosbury flop) αρχικά επικρίθηκε και θεωρήθηκε ανορθόδοξο αλλά όταν ο Αμερικανός αθλητής ξεπέρασε τα 2,24 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού, άπαντες αντιλήφθηκαν την επανάσταση που έφερε στον αγώνισμα, το οποίο άλλαξε για πάντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα στους Ολυμπιακούς του Μονάχου οι 28 απ' τους 40 άλτες είχαν υιοθετήσει την τεχνική του.

«Με πολύ βαριά καρδιά πρέπει να ανακοινώσω την είδηση ότι ο μακροχρόνιος φίλος και πελάτης Ντικ Φόσμπερι πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του νωρίς το πρωί της Κυριακής μετά από μια σύντομη αναμέτρηση με υποτροπή του λεμφώματος» έγραψε ο στενός φίλος και μάνατζέρ του, Ρέι Σούλτε.

Το Φόσμπερι φλοπ

Ο παλμός Φόσμπερι ή Φόσμπερι φλοπ, είναι διαδεδομένη τεχνική η οποία χρησιμοποιείται στο αγώνισμα του άλματος εις ύψος και έχει καθιερωθεί σε παγκόσμια κλίμακα. Αναπτύχθηκε αρχικά το 1963 από τον τότε φοιτητή Ντικ Φόσμπερι -και τιμητικά φέρει το όνομά του- τελειοποιήθηκε στη συνέχεια από τον ίδιο με αποκορύφωμα το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς του 1968 στην Πόλη του Μεξικού. Επικράτησε με ένα πρωτοφανή αλλά και καινοτόμο για την εποχή του άλμα στα 2,24 μέτρα και προσέλκυσε την καθολική προσοχή του αθλητικού κόσμου τότε. Μέχρι σήμερα θεωρείται ως μία έξοχη τεχνική από κάθε άποψη και κυριαρχεί στο αγώνισμα του άλματος εις ύψος.

Μέχρι το 1964 ο Φόσμπερι είχε μέτρια άλματα, περίπου στα 2,15 μ. με τη διαδεδομένη τότε τεχνική στραντλ. Είχε αντιληφθεί ότι δεν είχε πολλές ελπίδες για να διακριθεί σε διεθνείς αγώνες. Η υψηλή του ευφυΐα και η συνεχής μελέτη του στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου τον οδήγησε σε ένα βιβλίο για τον Φινλανδό άλτη, Κάλεβι Κότκας που είχε αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1932 και του 1936 και είχε μία περίεργη τεχνική παλμού, που του κέντρισε το ενδιαφέρον.

Την ανέλυσε από άποψη φυσικής και άλλαξε ορισμένα επιμέρους στοιχεία της. Στη συνέχεια, κι αφού μελέτησε αρκετά κι ο ίδιος την τεχνική, την παρουσίασε στον προπονητή του, Μπέρνι Βάγκνερ. Ο Φόσμπερι είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εάν λύγιζε το σώμα του με την πλάτη προς τον πήχη, τότε το κέντρο μάζας θα βρισκόταν κάτω από αυτόν και θα τον βοηθούσε να φτάσει σε μεγαλύτερα ύψη. Άρχισε τις συνεχείς προπονήσεις με αυτόν τον νέο τρόπο.

Γρήγορα ο Ντικ Φόσμπερι έφτασε σε ύψη που δεν τα είχε φανταστεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Για πρώτη φορά παρουσίασε στο κοινό τον νέο παλμό στους κολλεγιακούς αγώνες των ΗΠΑ το 1964. Τότε για πρώτη φορά η εφημερίδα «Medford Mail Tribune» αποκάλεσε το στυλ αυτό ως Φόσμπερι φλοπ. Επόμενος αγώνας του Φόσμπερι ήταν τα προολυμπιακά τράιαλς των ΗΠΑ, όπου και πήρε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού το 1968, όπου επίσης κυριάρχησε.

Το φλοπ έγινε από τότε ο κυρίαρχος παλμός του αθλήματος. Πριν από αυτόν, οι περισσότεροι κορυφαίοι άλτες του άλματος εις ύψος χρησιμοποιούσαν την τεχνική δρασκελισμού (straddle technique) για να υπερβούν την μπάρα. Οι επιφάνειες προσγείωσης ήταν σκάμματα άμμου ή χαμηλοί σωροί από ψάθες και οι άλτες έπρεπε να προσγειωθούν στα πόδια τους ή τουλάχιστον να προσγειωθούν προσεκτικά για να αποφευχθεί τυχόν τραυματισμός τους. Με την εμφάνιση του στρώματος με παχύ αφρώδες υλικό, οι άλτες μπόρεσαν να είναι πιο τολμηροί στα στυλ προσγείωσής τους και, ως εκ τούτου, να πειραματιστούν με τον παλμό τους.

Η τεχνική του Φόσμπερι επικράτησε ταχύτατα και ήδη στην επόμενη Ολυμπιάδα του Μονάχου το 1972, Γερμανίδα Ούλρικε Μάιφαρτ χρησιμοποιώντας την τεχνική κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με ισοφάριση του παγκοσμίου ρεκόρ, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 ο Γιάτσεκ Φσόουα από την Πολωνία αναδείχθηκε πρώτος στους άνδρες με τη Ρόζμαρι Άκερμαν από την Ανατολική Γερμανία στην ίδια διοργάνωση να είναι η τελευταία αθλήτρια ή αθλητής που κατέκτησε τον Ολυμπιακό τίτλο με την προηγούμενη τεχνική. Τα παγκόσμια ρεκόρ πέρασαν σε εκείνους που εφάρμοζαν τη μέθοδο Φόσμπερι από τις 5 Μαΐου 1978 για τις γυναίκες (Σάρα Σιμεόνι, Ιταλία) και από τις 25 Μαΐου 1980 για τους άνδρες (Γιάτσεκ Φσόουα).

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη
ειδήσεις τώραΟλυμπιακοί Αγώνεςθάνατοςστίβος