Ο Σεμπαστιάν Αλέ έριξε κλοτσιά στον καρκίνο - Η μεγάλη μάχη που έδωσε μέσα απ' τα δικά του λόγια

11 Φεβρουαρίου 2024, τελικός Κυπέλλου Εθνών Αφρικής στο Αμπιτζάν της Ακτής Ελεφαντοστού. Η Νιγηρία άνοιξε το σκορ στο 38’ με τον αρχηγό της και αμυντικό του ΠΑΟΚ Τροστ Εκόνγκ αλλά οι οικοδεσπότες Ιβοριανοί ισοφάρισαν στο 62’ με τον Κεσιέ. Η αναμέτρηση οδεύει προς το φινάλε. Όλα δείχνουν παράταση. Η μοίρα όμως είχε προδιαγράψει ένα διαφορετικό φινάλε… Η Ακτή επιτίθεται απ’ την αριστερή πλευρά, ο Αντιγκρά σεντράρει και ο Σεμπαστιάν Αλέ εμφανίζεται σαν από μηχανής θεός, προτάσσει το δεξί του πόδι και με το μυτάκι στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και γίνεται ο άνθρωπος της βραδιάς. Γίνεται ο ήρωας για ένα ολόκληρο έθνος.

Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Αλέ ήταν ένας ήρωας προτού καν σκοράρει το νικητήριο γκολ του τελικού. Ήταν ήρωας προτού πετύχει και το «χρυσό» γκολ του ημιτελικού, που έστειλε την Ακτη στο ματς για τον τίτλο. Ήταν, και είναι, ένας ήρωας της ζωής…

Το παπούτσι-μήνυμα

Το παπούτσι, με το οποίο ο 29χρονος Ιβοριανός έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, έχει χαραγμένο μια επιγραφή που πλέον αποτελεί μότο ζωής για τον Σεμπαστιάν. Μια επιγραφή που είναι πιο σημαντική από κάθε γκολ, κάθε νίκη, κάθε τρόπαιο: «Γάμ… τον καρκίνο»! Ναι, ο Σεμπαστιάν Αλέ έχει νικήσει τον πιο δύσκολο αντίπαλο…

Σοκαριστικά νέα τον Ιούλιο του 2022

«Ο Σεμπαστιάν Αλέ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το προπονητικό καμπ της ομάδας στο Μπαντ Ραγκάζ της Ελβετίας λόγω ασθένειας και έχει ήδη ταξιδέψει πίσω στο Ντόρτμουντ. Παραπονέθηκε για αδιαθεσία μετά την προπόνηση το πρωί της Δευτέρας. Κατά τη διάρκεια των ιατρικών εξετάσεων, τελικά ανακαλύφθηκε όγκος στους όρχεις. Τις επόμενες ημέρες θα γίνουν περαιτέρω εξετάσεις σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο« ανέφερε η ανακοίνωση της Μπορούσια Ντόρτμουντ το καλοκαίρι του 2022.

Ήταν Ιούλιος του 2022. Και ήταν καρκίνος. Ο Σεμπαστιάν Αλέ μόλις είχε πάρει μεταγραφή στην Ντόρτμουντ. Στα 27 του, στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του. Ο ίδιος αποκάλυψε πώς βίωσε όλη την εμπειρία...

«Το καλοκαίρι άρχισε πολύ καλά: κερδίσαμε το πρωτάθλημα με τον Άγιαξ και μετά πήγα διακοπές. Γιόρτασα τα γενέθλιά μου, τη βάπτιση της ανιψιάς μου και πέρασα υπέροχες διακοπές. Υπήρχε και η μεταγραφή μου, περιτριγυρίστηκα από καλά vibes. Η Ντόρτμουντ επένδυσε πολλά χρήματα σε μένα, ήμουν αποφασισμένος να δείξω τι ήμουν ικανός και ανυπομονούσα να ξεκινήσω. Μετά όλα σταμάτησαν μέσα σε μια νύχτα.

Η διάγνωση

Ξεκίνησε, απ' ό,τι θυμάμαι με πόνο στο στομάχι ενώ, έλειπα με την ομάδα της εθνικής στις 31 Μαΐου. Πήρα φάρμακα για τρεις ή τέσσερις ημέρες και υποχώρησε, αλλά μετά άρχισα να νιώθω ότι είχα γρίπη, οπότε πέρασα όλο τον χρόνο μου με την εθνική ομάδα νιώθοντας άρρωστος. Ένιωσα καλύτερα μόλις επέστρεψα στο σπίτι, αλλά από τότε που συνέβη για πρώτη φορά, ένιωθα μία ενόχληση λίγο κάτω από το στομάχι μου, πίσω από τους κοιλιακούς μου. Ήταν ενοχλητικό, αλλά δεν ήταν πραγματικά επώδυνο, υπέφερα κατά καιρούς από δυσπεψία και ένιωθα πρήξιμο.

Καθώς ήμουν σε διακοπές, σκέφτηκα ότι θα έφευγε, αλλά αυτό το μικρό τσίμπημα αρνήθηκε να φύγει, οπότε άρχισα να αναρωτιέμαι αν μπορεί να είναι κήλη ή κάτι τέτοιο και ζήτησα από τον οστεοπαθητικό μου να το ελέγξει. Πήγα στο Ντόρτμουντ μερικές φορές στο μεταξύ, νομίζοντας ότι δεν θα ήταν κάτι σοβαρό, αλλά και πάλι δεν έφευγε. Ο οστεοπαθητικός μού είπε να πάω για υπερηχογράφημα.

Έπειτα συναντήθηκα με την ομάδα της Ντόρτμουντ για την προετοιμασία στην Ελβετία. Αποφασίσαμε να πάμε για μαγνητική τομογραφία. Αμέσως μετά τη μαγνητική μού είπαν ότι υπήρχε ένας όγκος εκεί, αλλά δεν ξέραμε ακόμη αν ήταν καλοήθης ή κακοήθης. Πήγα στην προπόνηση, μετά όταν επέστρεψα, μου είπαν να πάω σε έναν ουρολόγο για να πάρω μια δεύτερη γνώμη.

Του πήρε περίπου δέκα δευτερόλεπτα για να επιβεβαιώσει ότι επρόκειτο για όγκο. Έπιασε την τομογραφία, την τοποθέτησε στους όρχεις μου και είχαμε τελική διάγνωση. Έπειτα, όλα έγιναν πολύ γρήγορα: έπρεπε να μάθουμε τι είδους όγκος ήταν, πόσο μεγάλος ήταν, αν οι μεταστάσεις είχαν εξαπλωθεί οπουδήποτε αλλού, που είχαν.

Η αντιμετώπιση

Μετά από αυτό, έπρεπε να ξεκινήσουμε θεραπεία, να οργανώσουμε τη χειρουργική επέμβαση, να ενημερώσουμε τον κόσμο, υπήρχαν πολλά πράγματα που έπρεπε να σκεφτούμε τις πρώτες μέρες. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν: ότι η θεραπεία και η αποκατάσταση θα πάρει λίγο χρόνο. Υπάρχουν επίσης πράγματα στα οποία θα πρέπει να είμαι καλός και τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσω με τον σωστό τρόπο. Νομίζω ότι η διατροφή και η προπόνηση είναι πολύ σημαντικά για να παραμείνουμε υγιείς σωματικά και ψυχικά».

Πώς το αντιμετώπισε; Με αποφασιστικότητα για ζωή. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Κοίταξε μπροστά, είδε φως και όχι σκοτάδι και μπήκε στο... πεδίο της μάχης. Χειρουργείο και χημειοθεραπείες.

«Έκανα πλάκα με τη γυναίκα μου, της είπα ότι είναι ενοχλητικό που έπρεπε να αρρωστήσω για να γίνω ειδικός στον καρκίνο. Ξέρω τα πάντα γι' αυτό, σε ποιο στάδιο βρίσκεται, τα πάντα. Φυσικά, όταν σε επηρεάζει προσωπικά καταλήγεις να προσπαθείς να μάθεις περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο, ξοδεύεις όλο τον χρόνο σου προσπαθώντας να μάθεις περισσότερα για αυτή την ασθένεια.

Περνάω πέντε ημέρες κάθε φορά στο νοσοκομείο, όπου είμαι καθηλωμένος 24 ώρες το 24ωρο, δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι, και η θεραπεία είναι ενέσιμη. Μετά, ξεκουράζομαι για δύο εβδομάδες. Είναι κάτι που πρέπει να το κάνω τέσσερις φορές. Τέσσερις φάσεις χημειοθεραπείας που διαρκούν περίπου τρεις εβδομάδες η καθεμία.

«Εντάξει, μου συνέβη»

Μετά από αυτό, ανάλογα με το πώς εξελίσσεται ο καρκίνος και πώς εξαπλώνεται μπορεί να αναγκαστώ να υποβληθώ σε χειρουργική επέμβαση. Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν πότε θα επιστρέψω, αλλά υπάρχουν πολλά που πρέπει να ληφθούν υπόψη, επομένως είναι δύσκολο να τους δώσω μια ευθεία απάντηση.

Είμαι αρκετά τυχερός που νιώθω καλά. Είμαι σωματικά ικανός να εργαστώ, αισθάνομαι καλά τόσο ψυχικά όσο και σωματικά άποψη, κάτι που φυσικά βοηθάει στην καταπολέμηση της ασθένειας. Ένα από τα πρώτα πράγματα που είπα στον εαυτό μου ήταν: "Εντάξει, μου συνέβη''. Θα κάνω τα πάντα για να είμαι καλά ψυχικά και σωματικά».

Ήταν μια πορεία δύσκολη, εξαντλητική πολλές φορές, τον εξασθένισε σωματικά, αλλά τον δυνάμωσε ψυχικά. Για να πάρει ένα μάθημα και να δώσει μετά ο ίδιος ένα μήνυμα.

«Μπορεί να σωθεί μια ζωή»

«Ήμουν ένα κακομαθημένο παιδί. Δεν είχα ποτέ καμία ανησυχία. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη δοκιμασία που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Κάποιοι αρχίζουν τη ζωή τους έτσι. Ήμουν τυχερός που ήρθε αργότερα στη ζωή μου, οπότε δεν μπορώ να παραπονεθώ.

Το πιο σημαντικό είναι να μην σκέφτεστε ότι δεν θα τύχει σε εσάς, είμαι αθλητής και έτυχε σε μένα. Πρόσεχα την ζωή μου, νόμιζα ήμουν υγιής και μετά από 3 μήνες είχα όγκο σε προχωρημένο στάδιο. Πρέπει να εξετάζεστε, μην ντρέπεστε. Το κάνετε όχι μόνο για τον εαυτό σας, αλλά για την οικογένεια τους φίλους σας και όσους σας αγαπούν. Μπορεί να σωθεί μια ζωή».

Ο ίδιος τα κατάφερε περίφημα. Βγήκε νικητής στον πιο σημαντικό αγώνα της ζωής του και πλέον αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα μαχητικότητας, ελπίδας και ζωής για όλους εκείνους που δίνουν τον δικό τους δύσκολο αγώνα με τον καρκίνο.