Τελικός Europa League: Ραντεβού με την ιστορία έχουν Λεβερκούζεν και Αταλάντα στο Δουβλίνο

Αν το ποδόσφαιρο ήταν απόλυτα δίκαιο, στον αποψινό (22/5, 22.00, Cosmote Sport 1) τελικό του Europa League για τη σεζόν 2023-24 θα έπρεπε να δοθούν δύο τρόπαια. Ένα για κάθε φιναλίστ. Το αξίζουν η Λεβερκούζεν και η Αταλάντα για την πορεία που πραγματοποιούν, για το μοντέλο που υπηρετούν και για το ποδόσφαιρο που πρεσβεύουν.  Στο τέλος της βραδιάς όμως μόνο ένας θα σηκώσει τον τίτλο...

Ο τελικός του Δουβλίνου δεν φιλοξενεί... ιλουστρασιόν και πολυδιαφημισμένες συλλόγους που είναι μαθημένοι να κατακτούν τίτλους. Η Λεβερκούζεν πριν από την εφετινή ονειρεμένη αήττητη πορεία της, είχε μόλις δύο highlight στην ευρωπαϊκή ιστορία της: τη συμμετοχή σε έναν τελικό Champions League το 2002 και την κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA το 1988 (επικράτησε της Εσπανιόλ).

Για την Aταλάντα η επιτυχία στην Ευρώπη ήταν ανέκαθεν ήταν κάτι μακρινό, δύσκολο και άπιαστο. Το 1988 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων όπου ηττήθηκε απ' τη Μέχελεν (Μαλίν), ενώ η πορεία της στα σταμάτησε στα προημιτελικά του Champions League το 2020 και του Europa League (άλλοτε Κυπέλλου UEFA) το 1991 και το 2022. Γίνεται αντιληπτό ότι ο αποψινός τελικός είναι κάτι περισσότερο από ευκαιρία ζωής για τους δύο συλλόγους...

Για το αήττητο τρεμπλ

Η Μπάγερ Λεβερκούζεν είχε κερδίσει μόνο δύο μεγάλα τρόπαια στην 119χρονη ιστορία της πριν από τη φετινή σεζόν. Επί των ημερών όμως του Τσάμπι Αλόνσο οδεύει προς το απόλυτο. Στοχεύει σε κάτι που δεν έχει πετύχει καμία άλλη ομάδα στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου: ένα αήττητο τρεμπλ! Κατέκτησε την Bundesliga μετά από 11χρόνια κυριαρχίας της Μπάγερν, δίχως μάλιστα να υποστεί ήττα. Επίτευγμα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του πρωταθλήματος.

Τι απομένει; Ο τελικός του Europa League και ο τελικός του Κυπέλλου Γερμανίας (με αντίπαλο την ιστορική Καϊζερσλάουτερν, που όμως αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία). Από τον περασμένο Αύγουστο η Λεβερκούζεν αγνοεί την ήττα μετρώντας 51 σερί αγώνες αήττητη! Στους 52 θα κάνει το νταμπλ, στους 53 θα έχει πετύχει ένα μοναδικό τρεμπλ! Ο Αλόνσο μετέτρεψε μια ομάδα που την αποκαλούσαν Neverkusen σε Neverlosen! Αρνείται να χάσει έχοντας σκοράρει 17 γκολ μετά το 90'!

«Ήμασταν ανταγωνιστικοί σε κάθε παιχνίδι, είτε παίζαμε καλά είτε άσχημα. Παίξαμε καλά στα περισσότερα παιχνίδια, αλλά δεν τα παρατήσαμε σε αυτά που δεν παίξαμε καλά», είπε ο Ισπανός κόουτς σε συνέντευξη στην UEFA και πρόσθεσε: «Αυτό λέει πολλά για τη δέσμευση αυτής της ομάδας όσον αφορά την προετοιμασία για κάθε παιχνίδι. Δεν θεωρήσαμε κανένα παιχνίδι ως δεδομένο».

Το πρώτο τρόπαιο μετά το 1963

Όσο σημαντικός είναι ο Αλόνσο για τη Λεβερκούζεν άλλο τόσο σημαντικός είναι ο Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι για την Αταλάντα, της οποίας άλλαξε το ποδοσφαιρικό status. Ανέλαβε την ομάδα το 2016 και κατόρθωσε να τη φέρει στο προσκήνιο, όχι για τους τίτλους (που δεν κατέκτησε) αλλά για το ποδόσφαιρο που υπηρετεί, για το στυλ παιχνιδιού της και για τη φιλοσοφία που έχει μέσα στο γήπεδο. Μια ομάδα επιθετικογενής που παίζει ωραίο ποδόσφαιρο σε υψηλή ένταση. Το 2019 ο Πεπ Γκουαρδιόλα εύστοχα είχε παρομοιάσει την αντιμετώπιση της Αταλάντα «με την επίσκεψη στον οδοντίατρο. Είναι πραγματικά σκληρή», ενώ ο Μαουρίτσιο Σάρι είχε συμφωνήσει με τον Καταλανό κόουτς σχολιάζοντας ότι «ακόμα κι αν βγεις αλώβητος, εξακολουθείς να νιώθεις τον πόνο».

Η Αταλάντα φτάνει στο φινάλε μιας εξαιρετικής σεζόν, αφού με τη νίκη επί της Λέτσε (2-0) εξασφάλισε το εισιτήριο για το επόμενο Champions League για τρίτη φορά στην ιστορία της. Έφτασε επίσης στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας, όπου όμως ηττήθηκε απ' τη Γιουβέντους. Κάπως έτσι ο σύλλογος του Μπέργκαμο εξακολουθεί να αναζητεί το δεύτερο τρόπαιο στην ιστορία του, 61 χρόνια μετά το Κύπελλο Ιταλίας που κατέκτησε το 1963!

Κι όμως παρά την εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα, στο Κύπελλο και στο Europa League, όπου απέκλεισε τη Σπόρτινγκ Πορτογαλίας, τη Λίβερπουλ και τη Μαρσέιγ, η Αταλάντα δεν αποκλείεται να τελειώσει τη σεζόν χωρίς τίτλο.

Όπως και για τον Αλόνσο, έτσι και για τον Γκασπερίνι, ο αγώνας στο Δουβλίνο θα είναι ο πρώτος ευρωπαϊκός τελικός του. «Είναι ένα μεγάλο επίτευγμα και πηγή ικανοποίησης, που επιτεύχθηκε με μια πραγματικά καλή σεζόν από όλη την ομάδα», είπε ο 66χρονος Ιταλός προσθέτοντας ότι: «Είναι το υψηλότερο σημείο της καριέρας μου; Ναι, όσον αφορά το επίτευγμα και το κύρος, απολύτως. Όσον αφορά την ικανοποίηση, ευτυχώς είχα αρκετά, αν και ίσως όχι στο ίδιο επίπεδο».

Ο Τσάμπι Αλόνσο δενέχει να αντιμετωπίσει αγωνιστικά προβλήματα, όμως η Αταλάντα θα έχει ελλείψεις βασικών, όπως ο μέσος Μαρτέν ντε Ρουν και ο αμυντικός Σέαντ Κολάσινατς, ενώ ο δεξιός μπακ Εμίλ Χολμ είναι αμφίβολος.

Οι πιθανές ενδεκάδες

Αταλάντα (Τζιαν Πιέτρο Γκασπερίνι): Μούσο, Τζιμσίτι, Χιεν, Κολάσινατς, Ζαπακόστα, Έντερσον, Πάσαλιτς, Ρουγκέρι, Κουπμάινερς, Ντε Κατελαέρε, Σκαμάκα.

Μπάγερ Λεβερκούζεν (Τσάμπι Αλόνσο): Κόβαρ, Ταπσόμπα, Τα, Ιντσάπιε, Φρίμπονγκ, Τσάκα, Άντριτς, Γκριμάλντο, Αντλί, Βιρτς, Σικ.

Tα ρεκόρ

Αυτά είναι τα κορυφαία ρεκόρ και τα στατιστικά στοιχεία των τελικών, όπως τα παρουσιάζει η ιστοσελίδα της UEFA για το Κύπελλο UEFA/UEFA Europa League από τη σεζόν 1997-98 και τον πρώτο τελικό που διεξήχθη σε ουδέτερο γήπεδο (Λάτσιο-Ιντερ 0-3). Προηγουμένως το UEFA παιζόταν σε διπλές αναμετρήσεις στην έδρα των δύο φιναλίστ.

• Μεγαλύτερη νίκη: Σεβίλλη-Μίντλεσμπρο 4-0 (2006)
• Τα περισσότερα γκολ (9): στον τελικό Λίβερπουλ-Αλαβές 5-4 (2001)
• Τα λιγότερα γκολ (0): στα ματς Σεβίλλη-Μπενφίκα (2014) και Γαλατασαράι-Αρσεναλ (2000)
• Τελικοί στα πέναλτι: 2023 Σεβίλλη-Ρόμα 4-1 (1-1), 2022 Άϊντραχτ Φρανκφούρτης- Ρέιντζερς 5-4 (1-1) 2014, Σεβίλλη-Μπενφίκα 4-2 (0-0), 2007, Σεβίλλη-Εσπανιόλ 3-1 (2-2), 2000, Γαλατασαράι-Άρσεναλ 4-1(0-0)
• Τελικοί στην παράταση: 2010, Ατλέτικο Μαδρίτης-Φούλαμ 2-1, 2009, Σαχτάρ-Βέρντερ Βρέμης 2-1, 2003, Πόρτο-Σέλτικ 3-2, 2001, Λίβερπουλ-Αλαβές 5-4
• Ρεκόρ προσέλευσης: 61.000 θεατές, στάδιο «Λουζνίκι», Μόσχα (1999) στον αγώνα Πάρμα-Μαρσέιγ

Από την σεζόν 1971-72

• Περισσότεροι τελικοί (7): Σεβίλλη
• Περισσότερες νίκες (7): Σεβίλλη
• Περισσότερες ήττες (3): Μπενφίκα (1983, 2013, 2014), Μαρσέιγ (1999, 2004, 2018)
• Χατ τρικ: Κανείς παίκτης δεν έχει σημειώσει τρία γκολ σε μονό τελικό. Εννέα παίκτες έχουν πετύχει από δύο γκολ. Ο Γιουπ Χάινκες πέτυχε χατ τρικ για την Γκλάντμπαχ το 1975 στην εντός έδρας νίκη με 5-1 επί της Τβέντε.
• Περισσότερα γκολ (3): ο Ρανταμέλ Φαλκάο (2012, 2011)
• Γηραιότερος σκόρερ: Γκάρι Μακ Άλιστερ, 36 ετών και 142 ημερών στον αγώνα Λίβερπουλ-Αλαβές (2001)
• Γηραιότερος νικητής: Αμεντέο Καρμπόνι, 39 ετών και 43 ημερών στον αγώνα Βαλένθια-Μαρσέιγ (2004)
• Νεότερος σκόρερ: Βάγκνερ Λοβ, 20 ετών και 341 ημερών στον αγώνα Σπόρτινγκ Λισαβόνας-ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2005).
• Νεότερος νικητής: Γέρεμι Πίνο (18 ετών και 218 ημερών) στον τελικό Βιγιαρεάλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
• Νεότερος παίκτης: Ματάις ντε Λιχτ, 17 ετών και 285 ημερών στον αγώνα Αγιαξ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2017)
• Νεότερος προπονητής νικητής: Αντρε Βίλας Μπόας (33 ετών και 213 ημερών/Πόρτο 2011)
• Γηραιότερος προπονητής νικητής: Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ (62 ετών και 2 μηνών / Σεβίλλη)
• Γρηγορότερο γκολ (3ο λεπτό): Μάρκους Μπάμπελ στον αγώνα Λίβερπουλ-Αλαβές 5-4
• Πιο «αργό» γκολ (116ο λεπτό): Ντιέγκο Φορλάν στον αγώνα Ατλέτικο Μαδρίτης-Φούλαμ 2-1 και Ντελφί Χέλι (αυτογκόλ) στο ματς Λίβερπουλ-Αλάβες 5-4 (2001)
• Περισσότερες νίκες (παίκτης, 5): Χοσέ Αντόνιο Ρέγες, Ατλέτικο (2010, 2012), Σεβίλλη (2014, 2015, 2016)
• Περισσότερες νίκες (προπονητής, 4): Ουνάι Έμερι (Σεβίλλη: 2014, 2015, 2016 και Βιγιαρεάλ: 2021).
• Μεγαλύτερη διάρκεια ανάμεσα σε δύο τρόπαια: 13 χρόνια - Χεσούς Νάβας (Σεβίλλη): 2005/06, 2006/07 και 2019/20.