Ολυμπιακοί Αγώνες: υπόκλιση στις αδελφές Νίλσεν – Το σοβαρό αυτοάνοσο δεν στάθηκε εμπόδιο για τα μετάλλια

Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι. Για τις αδελφές Νίλσεν, το μεγαλύτερο εμπόδιο στα 400 μέτρα δεν ήταν τόσο οι αντίπαλες, όσο η υγεία τους. Το σοβαρό αυτοάνοσο νόσημα, όμως, δεν τους έκοψε το δρόμο για τα μετάλλια!

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα… Και όλοι, ή σχεδόν όλοι, θα γυρίσουν στο ημίφως της ζωής τους. Η Πόλη του Φωτός δεν είχε ανάγκη τους αθλητές για να λάμψει· χρόνια τώρα καταυγάζει στον Κόσμο.

Και κάποιοι, λίγοι, θα συνεχίσουν να τρομάζουν τους δαίμονές τους με τη λάμψη τους… Λίγοι! Και πάντα ένα κομμάτι από αυτή τη λάμψη, τη μαγική κι ανέσπερη των αθάνατων αθλητών, θα πέφτει στα χέρια των θνητών και ταπεινών ανθρώπων και θα γίνεται Ιστορία…

Το πολύβουο Ολυμπιακό Στάδιο του Παρισιού θα σωπάσει, πριν όμως ακουστούν σαν αποχαιρετισμός οι τελευταίοι πανηγυρισμοί, ο τελευταίος αναστεναγμός των 33ων Ολυμπιακών Αγώνων, τα κορίτσια του αγωνίσματος της σκυταλοδρομίας 4Χ400 θα κλείσουν την αυλαία: οκτώ ομάδες, 32 πρόσωπα, ένα πάθος και η παράσταση τελειώνει…

 Κι τότε αρχίζει η Ιστορία· μια από εκείνες τις μικρές ανθρώπινες ιστορίες που κρύβονται πίσω από μεγάλους αθλητές.
Λίνα και Λαβιάι Νίλσεν· βρετανίδες σπρίντερ· δίδυμες, χτυπημένες και οι δυο από σκλήρυνση κατά πλάκας! Στα 28 τους χρόνια, πρωταγωνίστριες στις λαμπερές σκηνές του αθλητισμού, αλλά και στα φαγωμένα σανίδια της ζωής που τρίζουν…

Μια πτώση κι ένα «άχ»

Ένα «αααχ» ακούστηκε από το πλήθος στο Σταντ ντε Φρανς όταν η Λίνα Νίλσεν έπεσε στο ταρτάν αφού πέρασε το τελευταίο εμπόδιο.

 Ήταν η κούρσα που οδηγούσε στον τελικό των 400μ. με εμπόδια. Η Νίλσεν σηκώθηκε και τερμάτισε · ο τελικός όμως είχε χαθεί, αλλά… Σήμερα το βράδυ η Λίνα θα περιμένει με αγωνία να δει την αδελφή της την Λαβιάι στο φινάλε των Αγώνων.

Μετά τον ημιτελικό των 400 μέτρων με εμπόδια, η 28χρονη αθλήτρια με κόπο συγκράτησε ένα δάκρυ, όταν αποκάλυπτε: «Πριν από δέκα χρόνια έπρεπε να μάθω πώς να περπατάω ξανά»! Μόλις πριν από τρία χρόνια η Λαβιάι διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας· τα μούδιασμα στη μία πλευρά του κορμιού της λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο της είχαν στείλει το μήνυμα του αυτοάνοσου νοσήματος.

 Η Λαβιάι πολέμησε τη νόσο που προσβάλλει το νευρικό σύστημα. Και το περασμένο Σαββατοκύριακο η Λαβιάι κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο Παρίσι στη μικτή σκυταλοδρομία 4x400 - μια νίκη στην ασθένειά της!

Συμπτώματα από τα 13 της

Η Λίνα είχε εκδηλώσει για πρώτη φορά συμπτώματα σκλήρυνσης κατά πλάκας σε ηλικία 13 ετών· οι γιατροί την συμβούλεψαν να εγκαταλείψει το τρέξιμο. Η Λίνα αγνόησε τις συστάσεις των γιατρών και 10 χρόνια μετά προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ως μία από τις ταχύτερες αθλήτριες των 400 μέτρων με εμπόδια στη Βρετανία!

Πριν χτυπήσει τις δίδυμες αδελφές η σκλήρυνση κατά πλάκας, τις είχε χτυπήσει η μοίρα: ο Δανός πατέρας τους, τις εγκατέλειψε, σχεδόν παιδιά, αφήνοντας τη Σουδανή μητέρα τους να τις μεγαλώσει μόνη. Όταν αποκλείστηκε από τον τελικό των 400μ. με εμπόδια λόγω της πτώσης της, η Λίνα είχε δηλώσει: «Πάλευα κάθε μέρα για να φτάσω εδώ· ζούσα υπό το κράτος πανικού όλη την εβδομάδα γιατί βρίσκομαι στο Ολυμπιακό Χωριό περιτριγυρισμένη από τόσους πολλούς ανθρώπους και τον Covid να καραδοκεί· φοβόμουν μήπως αρρωστήσω και πάθω υποτροπή».

Η ιστορία των διδύμων αρχίζει από τις γειτονιές του Λέιτονστοουν στο ανατολικό Λονδίνο· γεννήθηκαν το 1996. Όταν ανακοινώθηκε ότι η πρωτεύουσα της Βρετανίας θα φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, δημιουργήθηκε ένας χώρος για τρέξιμο στο δημοτικό σχολείο των αδελφών. Η Λίνα και η Λαβιάι απολάμβαναν να τρέχουν και να ξεπερνούν τις συμμαθήτριές τους· το ταλέντο τους εντοπίστηκε γρήγορα από προπονητές στίβου και σε ηλικία 16 χρονών, η Λαβιάι, βρέθηκε πλάι στη Τζέσικα Ίνις-Χιλ να τις κουβαλάει τις αποσκευές, όταν στέφθηκε Ολυμπιονίκης στο έπταθλο.

Έμπνευση από την Τζέσικα Ίνις-Χιλ

«Βρισκόμουν πίσω από τη Τζέσικα όταν βγήκε στο στάδιο και το πλήθος την επευφημούσε. Ήταν ό,τι πιο συγκλονιστικό έχω ακούσει στη ζωή μου», θυμόταν αργότερα η Λαβιάι. «Σκέφτηκα: αυτό θέλω κι εγώ!». Τρία χρόνια νωρίτερα, η οικογένεια της Λίνα τρομοκρατήθηκε από τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας: ξυπνώντας ένα πρωί, η 10χρονη δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια της. Ο γιατρός υπέθεσε ότι η Λίνα μπορεί να είχε υποστεί εγκεφαλικό. Θα περνούσαν τέσσερα χρόνια μέχρι να γίνουν κατανοητά τα συμπτώματα του αυτοάνοσου νοσήματος.
Η Λίνα θυμάται: «Βίωνα ό,τι χειρότερο είχα νιώσει μέχρι τότε. Είχα σχεδόν παράλυση στη δεξιά πλευρά του σώματός μου. Δεν μπορούσα να κουνήσω το δεξί μου χέρι και το δεξί μου πόδι. Δυσκολευόμουν να περπατήσω. Ούτε τα δόντια μου δεν μπορούσα να βουρτσίσω»!
Η Λαβιάι βοηθούσε τη Λίνα στην καθημερινότητά της καθώς σιγά-σιγά ανέκαμπτε. Οι γιατροί διέγνωσαν σκλήρυνση κατά πλάκας έπειτα από μια σειρά εξετάσεων και συμβούλεψαν τη Λίνα ότι η έντονη άσκηση θα μπορούσε να της προκαλέσει υποτροπή· η μητέρα της της ζήτησε να εγκαταλείψει τον αθλητισμό.

 Στην αρχή, η Λίνα φοβόταν ότι μπορεί να καταλήξει σε αναπηρικό καροτσάκι, όμως γρήγορα συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να κρατήσει το όνειρό της ζωντανό.
«Ο τύπος της ασθένειας που έχω που έχω ονομάζεται υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας, κάτι που σημαίνει πως μπορεί να αλλάξει η κατάσταση άρδην από τη μια μέρα στην άλλη· υπάρχουν πολλά σκαμπανεβάσματα». Και οι δύο αδελφές ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, με τη Λίνα να σπουδάζει Χημεία στο κολέγιο Queen Mary και τη Λαβιάι να Γεωγραφία στο King's.

Αρνήθηκε να εγκαταλείψει τους στίβους

Η Λίνα αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον στίβο και κέρδισε τη σκυταλοδρομία 4x400μ, μαζί με την αδερφή της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων του 2015 στην Σουηδίας: η Λαβιάι ήρθε πρώτη στα 400 μέτρα και πέτυχε την καλύτερη επίδοση στον κόσμο στις νεανίδες εκείνη τη χρονιά. Το 2019, ωστόσο, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Ντόχα του Κατάρ , τερμάτισε τελευταία υποφέροντας από εξάντληση κάτω από την αφόρητη ζέστη. Η Λαβιάι προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 στο Τόκιο και τότε ήταν που άρχισε να αισθάνεται ένα μούδιασμα, όπως η αδελφή της· συγκλονίστηκε!
Η Λαβιάι τερμάτισε 5η στη σκυταλοδρομία 4Χ400μ και έγραψε στο Instagram: «Το να στέκεσαι στη γραμμή εκκίνησης και να μην θέλεις να είσαι εκεί είναι ένα δύσκολο συναίσθημα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πάλεψα με την εξάντληση και το άγχος».

Ένα χρόνο αργότερα η Λίνα αποκάλυψε την αλήθεια για την υγεία της, γράφοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Ο μόνος λόγος που μοιράζομαι το πρόβλημα της υγείας μου είναι ότι ελπίζω πως η δύναμή μου μπορεί να εμπνεύσει πολλούς».

Τρέχοντας προς την κορυφή!

Οι δύο αδελφές είναι μεταξύ των κοριτσιών της αφίσας που διαφημίζει τον βρετανικό στίβο και οι δύο έχουν υπογράψει συμβόλαιο στο πρακτορείο μοντέλων Storm και έχουν κάνει φωτογραφίσεις για το περιοδικό Vogue.
Έχοντας χάσει τον τελικό των 400 μέτρων με εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Λίνα, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ζητωκραυγάζει από την εξέδρα καθώς η αδελφή της θα προσπαθήσει να σπάσει την κυριαρχία των ΗΠΑ στη σκυταλοδρομία.
Η Λαβιάι δήλωσε: «Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι μέχρι να φτάσω ως εδώ. Ποτέ δεν ένιωσα πιο έτοιμη για οτιδήποτε στη ζωή μου. Με την αδελφή μου έχουμε η μια την άλλη και χωρίς να χρειάζεται να πούμε τίποτα λέμε τα πάντα!».

Μην στριμώχνεις το όνειρό σου για να χωρέσει η πραγματικότητα, λένε… Και οι αδελφές Νίλσεν όχι μόνο δεν στρίμωξαν το όνειρό τους στο σκοτεινό δωμάτιο της υγείας τους, αλλά το άφησαν να καλπάσει και να αφήσει πίσω τους εφιάλτες τους.