Το έπος του Ιτούδη, τα δάκρυα χαράς και μια συγκλονιστική αγκαλιά (vids)

Ο Δημήτρης Ιτούδης έγραψε ιστορία κατακτώντας την Euroleague με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Εγινε ο πρώτος Ελληνας προπονητής με δύο Ευρωλίγκες και δικαιωματικά θεωρείται πλέον ο πιο επιτυχημένος γηγενής κόουτς σε συλλογικό επίπεδο. Πριν από το Final 4 της Βιτόρια και δεδομένου ότι η ΤΣΣΚΑ είχε να κατακτήσει τον τίτλο από το 2016 (και πάλι με τον Ιτούδη στον πάγκο) πολλοί έγραφαν και θεωρούσαν ότι η πορεία της ομάδας σε τούτο το Final 4 θα καθόριζε και το μέλλον του στον σύλλογο, καθώς σε περίπτωση αποτυχίας δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν προδιαγράψει το διαζύγιό του με τον ρωσικό κολοσσό.

Ισως γι' αυτό και στο τέλος του αγώνα, αμέσως μετά τη δικαιότατη επικράτηση με αντίπαλο της Εφές, η έκρηξη χαράς και η συγκίνηση του συνήθως εγκρατή και μετρημένου Ιτούδη, κατέδειξε την πίεση και το βάρος που κουβαλούσε μέσα του τους προηγούμενους μήνες. Μόλις ήχησε η κόρνα της γραμματείας για τελευταία φορά ο Ιτούδης ξέσπασε σε δάκρυα χαράς. Αγκάλιασε τους παίκτες του έναν προς έναν, είχε θερμό εναγκαλισμό και με τον ιδιοκτήτη της ΤΣΣΚΑ Αντρέι Βατούτιν, ενώ πήρε και το ζεστό φιλί της συζύγου και της κόρης του που βρέθηκαν στο πλευρό του...

Ιδίως η στιγμή της αγκαλιάς με τον Βατούτιν ήταν συγκλονιστική με τους δυο άντρες να κλαίνε φανερά συγκινημένοι και με τον Βατούτιν να φωνάζει στον Ιτούδη: «Με έκανες περήφανο, όπως ακριβώς μου είχες υποσχεθεί».

Αμέσως μετά έχοντας δίπλα του τον Κάιλ Χάινς είπε στις πρώτες του δηλώσεις: «Ο λόγος που πήραμε το τρόπαιο είναι αυτός ο τύπος αριστερά μου. Είναι ένας ζωντανός θρύλος. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται στα αποδυτήρια, αντιπροσωπεύει ό,τι εκπροσωπεί αυτή η ομάδα. Είναι το αριστερό ,το δεξί μου χέρι, το στομάχι και η καρδιά μου. Εχω πολλά να πω, αλλά ας εστιάσουμε σε αυτόν. Είναι έτοιμος να γίνει προπονητής. Μετά τη νίκη επί της Μπασκόνια είπε ότι θα επιστρέψουμε και θα τα κερδίσουμε όλα».

Στη συνέχεια, στην κάμερα της Nova δήλωσε: «Το πιο βαρύ ήταν τρόπαιο το 2000 στη Θεσσαλονίκη. Η αποψινή ήταν μία κατάκτηση σε μια δύσκολη σεζόν. Είναι εξαιρετικοί παίκτες, δεν έχω λόγια. Όταν παίζεις έναν τελικό, ένα παιχνίδι πρέπει να παλέψεις. Στο +14 φάγαμε μπασκετικό ξύλο. Στο ημίχρονο είπαμε τι να κάνουμε. Είναι διαφορετικό το θεωρητικό κομμάτι και να το λες. Οι παίκτες ήταν σαν ρομπότ, σαν το ηλεκτρονικό παιχνίδι».

Οσο για το μέλλον του στην ΤΣΣΚΑ απέφυγε να πάρει ξεκάθαρη θέση λέγοντας: «Αισθάνομαι πολύ δημιουργικός, νέος και γεμάτος ιδέες. Έχω ένα εκπληκτικό επιτελείο. Ευχαριστώ τον Βατούτιν για την εμπιστοσύνη και τον σπόνσορα. Είναι ένα αποτέλεσμα που θέλουν. Βλέπουν την δουλειά που κάνουμε». Η αγκαλιά με τον Βατούτιν πάντως έδειξε πολλά για το μέλλον...

Κι ύστερα ήρθε η στιγμή της απονομής, όπου ο Ιτούδης σήκωσε ψηλά την δεύτερη ευρωπαϊκή κούπα του ως head coach, διότι βεβαίως ήταν παρών και ως assistant στα ευρωπαϊκά του Παναθηναϊκού με τον Ομπράντοβιτς.

Είχε προηγηθεί ένα τρομερό τάιμ άουτ, όπου ο Ιτούδης προσπάθησε με εκπληκτικό τρόπο να ανεβάσει τους παίκτες του και να τους ωθήσει στην κατάκτηση του τίτλου λέγοντας: «Δεν χρειάζεται να παίζετε για να ικανοποιήσετε το σύστημα, χρειάζεται να παίζετε μπάσκετ».

Οταν η μπάλα καίει σε έναν τελικό Ευρωλίγκας και η συμβουλή που δίνεις στους παίκτες είναι για το άθλημα και όχι για το σύστημα, είναι βέβαιο πως το άθλημα θα σε επιβραβεύσει...