Τάσος Κουρδής: Ο τερματοφύλακας με το τεχνητό πόδι που συγκινεί το πανελλήνιο

O πρώην τερματοφύλακας του Απόλλωνα Λάρισας έχασε το πόδι του σε τροχαίο τον Απρίλιο του 2018 και η παρουσία του στην πρώτη γιορτή αλληλεγγύης που διοργανώθηκε στην Κατερίνη έδωσε μήνυμα ζωής με τη δύναμη της θέλησης και της καρδιάς του. Με τεχνητό μέλος πέρασε αλλαγή στη θέση του Γιώργου Μπαντή και όλοι δάκρυσαν από συγκίνηση.

Ο Κουρδής είναι πρώην παίκτης του Απόλλωνα Λάρισας, ο οποίος πανηγύρισε την άνοδο της ομάδας στην Football League και σήμερα είναι προπονητής στις ακαδημίες της ομάδας. Είναι υπάλληλος στις φυλακές Λάρισας και παντρεμένος με δύο παιδιά. Ηρθε αντιμέτωπος με την ελληνική γραφειοκρατία, καθώς το ασφαλιστικό του ταμείο ήταν διατεθειμένο να πληρώσει μόλις το 1/4 της αποκατάστασης ενώ δεν υπάρχει πρόνοια για κάποι επίδομα προκειμένου να μπορεί να ανταπεξέλθει των εξόδων για τεχνητά μέλη. Μεγάλη ήταν η βοήθεια του Solidarity Athletes που τον βοήθησαν να συγκεντρώσει το υπόλοιπο ποσό για να ολοκληρώσει την αποκατάσταση και να πάρει τεχνητά μέλη.

«Τάσο ψυχάρα»

Με την είσοδο του στον αγωνιστικό χώρο ράγισαν καρδιές.«Τάσο ψυχάρα» φώναζε ο κόσμος ενώ κατευθύνονταν στο τέρμα βάζοντας τα γάντια του.

«Μετράει η ψυχή»

«Το ποδόσφαιρο είναι χαρά και υγεία. Εγώ την έχασα αλλά δόξα τω Θεό με τη βοήθεια κάποιων παιδιών βρίσκομαι συμβολικά στο γήπεδο. Εχω δύο χρόνια που έπαθα το ατύχημα και αισθάνθηκα λίγο περίεργα που μπήκα πάλι στο γήπεδο. Δεν το περίμενα. Τους ευχαριστώ. Είμαι στην ακαδημία και ευτυχώς κάνω αυτό που αγαπάω. Εβαλα τα γάντια μετά από δύο χρόνια χωρίς πόδι ήταν πολύ περίεργο για μένα. Η ψυχή μετράει και ειδικά για τους τερματοφύλακες», είπε στην κάμερα του novasports ο Τάσος Κουρδής.

«Είναι αδικημένος»

Ενας από τους συμπαίκτες του είπε: «Ο Κουρδής είναι παράδειγμα ζωής. Δυστυχώς δεν δικαιούται κανένα επίδομα επειδή δεν είναι 67% ανάπηρος. Δε χρειάζεται μόνο ένα τεχνητό μέλος για να περπατάει. Χρειάζεται ένα τεχνητό μέλος για να τρέχει και να κολυμπάει. Είναι ένας αδικημένος άνθρωπος και πρέπει να αλλάξουμε αυτά τα πράγματα αν θέλουμε να λεγόμαστε ευρωπαϊκή χώρα με πρόνοια και σοβαρότητα προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες».