Γιούργκεν Κλοπ: Ο κόουτς που μεγάλωσε τον μύθο της Λίβερπουλ και γιγαντώθηκε

Ο Τζον Λένον ήταν ένας ονειροπόλος που άφησε το στίγμα του στο Λίβερπουλ - Δεκαετίες μετά ο Γιούργκεν Κλοπ κάνει τα δικά του όνειρα πραγματικότητα χαρίζοντας στη Λίβερπουλ έναν πολύ σημαντικό «τίτλο»: τη χαμένη ταυτότητά της και πλέον και το ευρωπαϊκό στέμμα...

Η Ντόρτμουντ έχει αποκλειστεί από τη Γιουβέντους στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το «Βεστφάλεν» έχει αδειάσει. Ο άνδρας με τα καστανόξανθα μαλλιά, τα γαλανά μάτια τα οποία κρύβονται από έναν κοκκάλινο σκελετό γυαλιών μαζεύει τα πράγματά του. Τα βάζει στο σακίδιο, το ρίχνει στην πλάτη, φορά το τζόκεϊ. Φεύγει και αυτός. Είναι ο τελευταίος. Κλείνει την πόρτα του γραφείου του. Φεύγει με τα πόδια προσπαθώντας να περάσει απαρατήρητος. Περπάτησε από το γήπεδο ως το σπίτι του. Για να καθαρίσει το μυαλό του και να σκεφτεί τι θα κάνει.

Ήταν ίσως το πιο δύσκολο βράδυ στην προπονητική καριέρα του Γιούργκεν Κλοπ. Λίγο καιρό μετά ανακοίνωσε δημόσια με δάκρυα στα μάτια την αποχώρησή του από τη γερμανική ομάδα.

Όταν ήρθε η πρόταση από τη Λίβερπουλ ήταν άνεργος. Ποιος προπονητής θα έλεγε όχι στη Λίβερπουλ; Ναι, δεν είχε δουλέψει ποτέ εκτός Γερμανίας, ναι η εμπερία του περιοριζόταν μόνο σε δύο ομάδες, ναι αλλά να που ήταν αυτός που κατάφερε να την βγάλει από το τέλμα της.

Ένας άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα, ένας προπονητής πανέξυπνος, τον οποίο μπορούν να εμπιστευτούν μεγάλοι σταρ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Λίβερπουλ και Κλοπ κάνουν έναν συνδυασμό αχτύπητο και παράλληλα απίστευτα θελκτικό για μεγάλους παίκτες. Ποιος ποδοσφαιριστής θα πήγαινε στο «Άνφιλντ» για χάρη του Μπρένταν Ρότζερς; Είναι αστείο... Σε ένα περισσότερο άνισο πρωτάθλημα, όπως το γερμανικό, με τη Μπάγερν μοναδική ουσιαστική αντίπαλο, ο Κλοπ κατάφερε να οδηγήσει τη Ντόρτμουντ στην κατάκτηση τίτλων, αυτών που ονειρεύονται εδώ και τρεις δεκαετίες.

Ο Κλοπ έφτιαξε πρώτα την επιθετική γραμμή της ομάδας και στη συνέχεια προσπάθησε να... σουλουπώσει την άμυνά της. Δεν το πέτυχε απόλυτα, αλλά κάπως «μαζεύτηκε» η αμυντική λειτουργία κυρίως μετά την απόκτηση του Βίρτζιλ φαν Ντάικ.

Ο Γερμανός είναι ένας προπονητής, ο οποίος σπάνια παρασύρεται από μια μεμονωμένη καλή ή κακή εμφάνιση και γνωρίζει πως να διαχειρίζεται έξοχα το υλικό του. Όπως συνέβη πέρυσι τον Ιανουάριο, όταν αποχώρησε ο Φιλίπε Κουτίνιο και δεν αποκτήθηκε παίκτης για να τον αντικαταστήσει, ενώ τα 85 από τα 160 εκατομμύρια ευρώ που έδωσε η Μπαρτσελόνα για τον Βραζιλιάνο δαπανήθηκαν για τον φαν Ντάικ.

Αντιλαμβανόμενος και ο ίδιος ότι στη Λίβερπουλ έπρεπε να δώσει περισσότερο από όσα έδωσε στη Ντόρμουντ, μετά την πρώτη δοκιμαστική σεζόν, άρχισε να λειτουργεί πιο απελευθερωμένα. Και αυτό είχε αντίκτυπο και στους παίκτες του: πως τους «ντόπαρε», πως τους προστάτευε στα δύσκολα, πως τους βοήθησε να βελτιωθούν.

Ο Γερμανός επανέφερε τη Λίβερπουλ στην πρώτη κατηγορία της Ευρώπης. Έχει αποδείξει όλα τα προηγούμενα χρόνια ότι διαθέτει την ικανότητα να «πείθει» τους παίκτες του ότι μπορούν να τα βάλουν με θεωρητικά ανώτερους αντιπάλους.

Ο Κλοπ υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια (όπως και ο Γκουαρδιόλα, φυσικά) εκ των προπονητών που μετουσίωσαν εξαιρετικά στον αγωνιστικό χώρο το gegenpressing (κόντρα πίεση). Ήταν αυτός ο τρόπος για να φτιάξει μια Ντόρτμουντ ικανή να ανταγωνιστεί τα μεγαθήρια της Ευρώπης και είναι και αυτό που έκανε και στη Λίβερπουλ για να έχει αποτελέσματα.

Η Λίβερπουλ χρειαζόταν έναν προπονητή, ο οποίος θα την έφτιαχνε από την αρχή. Έναν προπονητή, ο οποίος θα ένωνε την... αύρα του με τον θρύλο της Λίβερπουλ και θα πορεύονταν μαζί στο μονοπάτι των επιτυχιών.

Αυτός, λοιπόν, ήταν ο… Normal One, όπως αποκαλεί τον εαυτό του και «σκάει» στα γέλια. Αυτός είναι ο Κλοπ. Αστείος, αλλά και σοβαρός. Είναι ήρεμος, αλλά και παθιασμένος. Είναι πλακατζής, αλλά και μεγάλος τσατίλας. Είναι ένας... θαυματοποιός.

Και μπορεί στο διάστημα που είναι στο «Άνφιλντ» να έχασε δύο ευρωπαϊκούς τελικούς (το Europa από τη Σεβίλλη και το Champions League από τη Ρεάλ), και να μην κατάφερε (ακόμα) να κατακτήσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα, αλλά έχει πετύχει ίσως κάτι πιο ουσιαστικό: επανέφερε την αισιοδοξία, αλλά κυρίως την «αίσθηση» του ποια είναι η Λίβερπουλ και που αξίζει να βρίσκεται. Της έδωσε πίσω την χαμένη ταυτότητά της. Επί των ημερών του ο θρύλος της Λίβερπουλ μεγάλωσε.

Και τούτη τη βραδιά μεγάλωσε ακόμη περισσότερο. Οχι όμως μόνο για το κλαμπ αλλά και για τον ίδιο, το όνομα το οποίου πλέον θα μνημονεύεται δίπλα στους αξεπέραστους Μπιλ Σάνκλι και Μπομπ Πέισλι...

Πηγή: sdna.gr