ΝΒΑ: Οι κορυφαίοι των ντραφτ και τα αστέρια που δεν έλαμψαν (vid)

Αποτελεί ταυτόχρονα και ένα ακόμα ερωτηματικό εξέλιξης, αφού η ιστορία των πρώτων του ντραφτ δείχνει ότι αυτή η επιλογή δεν αποτελεί απαραίτητα και την εγγύηση λαμπρής καριέρας.

Αν θέλουμε να είμαστε αυστηροί, τουλάχιστον όσο επιβάλλει η διαφήμιση των Νο1 του ντραφτ, οι περιπτώσεις που δικαιολόγησαν σε διάρκεια τον ντόρο για το όνομά τους στον αιώνα που διανύουμε και έγραψαν ξεχωριστά κεφάλαια στο ΝΒΑ είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Ο Λεμπρόν Τζέιμς είναι μακράν του δεύτερου η πιο τρανταχτή περίπτωση επιτυχίας. Το 2003 οι Καβαλίερς επέλεξαν τον απόφοιτο του Σεντ Βίνσεντ που άλλαξε την ροή της ιστορίας και που είναι ακόμα στις επάλξεις και… αγριεμένος.

Ένα πολυσυζητημένο όνομα των τελευταίων ημερών, ο Αντονι Ντέιβις ο οποίος ανήκει στους κατόχους του φετινού νούμερο 1 Πέλικανς, που τον είχαν επιλέξει το 2012 ως… Χόρνετς, είναι σίγουρα μέλος της λίστας των πετυχημένων. Και σύντομα θα είναι και επίσημα μέλος των Λέικερς που βλέπουν στο πρόσωπό του τον άνθρωπο που θα τους αναμορφώσει.

Σίγουρα στην ελίτ ανήκει και ο Κάιρι Ιρβινγκ, επιλογή των Καβαλίερς το 2011 και πλέον ηγέτης των Μπόστον Σέλτικς.

Ακολουθεί μια κατηγορία… αμφισβήτησης. Παίκτες που έκαναν καριέρα, πρόσφεραν στις ομάδες τους, αλλά με υποκειμενικά κριτήρια κάποιοι φλερτάρουν με την ελίτ, κάποιοι με τις απογοητεύσεις, αλλά σίγουρα έχουν ακουστεί.

Ο Κινέζος Γιάο Μινγκ (2002μ Ρόκετς), ο μοναδικός ευρωπαίος του αιώνα, Ιταλός Αντρέα Μπαρνιάνι (2006, Ράπτορς), ο πρώτος του… αιώνα Κένιον Μάρτιν (2000, Νετς), ο Ντουάιτ Χάουαρντ (2004, Μάτζικ), ο Αυστραλός Αντριου Μπόγκουτ (2005, Μπακς), η.. τριετία 2008-10 Ντέρικ Ρόουζ (2008, Μπουλς), Μπλέικ Γκρίφιν (2009, Κλίπερς), Τζον Ουόλ (2010, Ουίζαρντς) και ο Μπεν Σίμονς (2016, 76ερς).

Και οι... φούσκες

Αν για τις δύο πρώτες κατηγορίες υπάρχουν περιπτώσεις παικτών που με υποκειμενικά κριτήρια μπορεί να ήταν στην ανώτερη ή και το αντίστροφο, για τις μεγάλες «φούσκες» που ουδέποτε έστω πλησίασαν τις προσδοκίες που υπήρχαν, δύσκολα θα βρεθούν αντιρρησίες.

Ο Κουάμε Μπράουν, πρώτος παίκτης στην ιστορία που επιλέχτηκε κατευθείαν από το σχολείο, το 2001 από τους Ουάσινγκτον Ουίζαρντς… ηγείται της σχετικής λίστας αφού ουδέποτε ξεπέρασε την μετριότητα.

Ισως βρίσκει ανταγωνισμό από τον Καναδό Αντονι Μπένετ, ο οποίος το 2013 ήταν επιλογή των Κλίβελαντ Καβαλίερς και φέτος ήταν αλλαγή για… ανάσες στην Φενερμπαχτσέ και ούτε στην Ευρώπη μπόρεσε να κάνει την διαφορά.

Ο Γκρεγκ Οντεν, επιλογή των Μπλέιζερς το 2007, τραυματίστηκε πριν πατήσει παρκέ, επανήλθε αλλά ποτέ σε καλή κατάσταση, είναι πλέον παλαίμαχος και ξεχασμένος.

Άλλος ένας Καναδός, ο Αντριου Ουίγκινς, επιλέχτηκε το 2014 από τους Καβαλίερς, τώρα παίζει στους Τίμπεργουλβς, ουδέποτε έπεισε ή έδειξε ότι μπορεί να γίνει ηγέτης.

Γενικά τα τελευταία χρόνια οι επιλογές δεν δείχνουν να δικαιώνονται. Εστω και με το… άλλοθι της υπομονής αφού μπορεί να χρειάζονται τον χρόνο τους, οι Καρλ – Αντονι Τάουνς του 2015 και των Τίμπεργουλβς, Μαρκέλ Φουλτζ του 2017 για τους 76ερς και νυν παίκτης του Ορλάντο και Ντεαντρέ Αϊτον, περσινό νούμερο 1 των Σανς, ελάχιστους πείθουν ότι κάποτε θα ανταποκριθούν στις προσδοκίες.

Δείτε τις επιλογές στο νούμερο 1 του ντραφτ από το 2000 και μετά: