Συγκλονιστικό φινάλε: Η Παραολυμπιονίκης Marieke Vervoort είχε υπογράψει τον θάνατό της από το 2008

Από το 2008 η Παραολυμπιονίκης Μαρίκε Βέρβουτ (Marieke Vervoort) προετοιμαζόταν για τον θάνατο. Τότε υπέγραψε τα έγγραφα που θα της επέτρεπαν, όταν εκείνη το επιθυμούσε, να τερματίσει τη ζωή της με ευθανασία. Η βελγική νομοθεσία δεν απαγορεύει την ευθανασία κάτω από αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις και η Μαρίκε γνώριζε, χρόνια πριν, ότι το τέλος της θα ήταν πρόωρο.

«Νιώθω διαφορετικά για τον θάνατο τώρα συγκριτικά με προηγούμενα χρόνια» δήλωσε πρόσφατα και εξήγησε: «Για εμένα ο θάνατος είναι κάτι σαν μια απλή λειτουργία. Πηγαίνεις για ύπνο και δεν ξυπνάς ποτέ. Για εμένα είναι κάτι γαλήνιο».

Το βράδυ της Τρίτης (22/10), στο Ντιστ, τη γενέτειρά της στο Βέλγιο, έβαλε την τελευταία υπογραφή. Εκλεισε τα μάτια και... κοιμήθηκε για πάντα. Σε ηλικία μόλις 40 ετών έφυγε από τη ζωή. Εφυγε όπως εκείνη το επιθυμούσε, με χαμόγελο και ανακούφιση. Λίγο καιρό πριν είχε δηλώσει: «Θέλω να με θυμούνται ως το χαμογελαστό κορίτσι»...

Η σπάνια νόσος

Η χρυσή Παραολυμπιονίκης του Λονδίνου και του Ρίο (συνολικά κατέκτησε τέσσερα ολυμπιακά μετάλλια) είχε διαγνωσθεί από τα 14 χρόνια της με μια σπάνια ανίατη νόσο στη σπονδυλική στήλη που προκαλούσε χρόνιους και ισχυρούς πόνους, κρίσεις επιληψίας, παράλυση στα κάτω άκρα.

Η ίδια, περιγράφοντας πριν από τρία χρόνια τη σκληρή καθημερινότητά της, είχε δηλώσει: «Είναι κάτι τρομερά δύσκολο για το σώμα μου. Σε κάθε προπόνηση υποφέρω από τους πόνους. Το να προπονούμαι και να αγωνίζομαι είναι το φάρμακό μου. Πιέζω σκληρά για να σπρώξω μακριά όλους τους φόβους μου», ενώ στους Παραολυμπιακούς του Ρίο είχε αποκαλύψει ότι υπήρχαν νύχτες που κοιμόταν μόλις δέκα λεπτά λόγω των αφόρητων πόνων.

Το πάθος της για τον αθλητισμό τής έδινε δύναμη. Πέραν του στίβου, έπαιξε μπάσκετ με αμαξίδιο, έκανε κολύμβηση, δοκίμασε τις δυνάμεις της ακόμη και στο εξαντλητικό τρίαθλο. Ηταν μια δυναμική γυναίκα που διψούσε για ζωή.

Υπέρμαχος της ευθανασίας

Μαζί με τους αγώνες στα καλουάρ του στίβου υπήρξε και ισχυρή συνήγορος ως προς το δικαίωμα του ανθρώπου στην ευθανασία. Οταν πριν από περίπου μια δεκαετία υπέγραψε τα χαρτιά για την ευθανασία της, είπε χαμογελώντας: «Η ζωή μου βρίσκεται κυριολεκτικά στα χέρια μου».

Μάλιστα αποκάλυψε, σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση, ότι η προοπτική της ευθανασίας τής έδωσε μεγαλύτερη δύναμη για ζωή και για να πετύχει πράγματα. Διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είχε αυτοκτονήσει. «Είμαι πραγματικά φοβισμένη, αλλά αυτά τα χαρτιά της ευθανασίας μού προσφέρουν γαλήνη γιατί γνωρίζω πως όταν πια δεν θα αντέχω άλλο, θα έχω αυτά τα χαρτιά. Αν δεν τα είχα, θα είχα ήδη αυτοκτονήσει» είπε η Μαρίκε και πρόσθεσε ότι «θεωρώ ότι θα υπήρχαν λιγότερες αυτοκτονίες αν κάθε χώρα νομοθετούσε υπέρ της ευθανασίας»...

Στο πλευρό της Μαρίκε βρισκόταν επί χρόνια η πιο πιστή σύντροφός της, η Ζεν. Ενα υπέροχο λαμπραντόρ που είχε γίνει βοηθός της ακόμη και στις δύσκολες στιγμές που περνούσε. «Δεν ξέρω πως το κάνει, αλλά με προειδοποιεί αρκετή ώρα πριν έρθουν οι επιληπτικές κρίσεις» είχε δηλώσει η Βελγίδα αθλήτρια, συμπληρώνοντας ότι «με βοηθάει ακόμη και με τα ρούχα φέρνοντάς μου κάλτσες αλλά και στα ψώνια».

Η Ζεν ήταν εκεί δίπλα της μέχρι την τελευταία στιγμή, μέχρι που έκλεισε τα μάτια...