Λυκούργος Τσάκωνας: Αποσύρθηκε από τον στίβο στα 29 του χρόνια

Ο Λυκούργος Τσάκωνας, πρωταθλητής του στίβου στα 100 και 200 μέτρα τα τελευταία χρόνια με τη δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην Ελλάδα στα 200μ με 20.09, πίσω από τον Κεντέρη, ανακοίνωσε μέσα από τα social media την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση πριν κλείσει τα 30 του χρόνια. 

Ο Τσάκωνας συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 και 2016, όπου έφτασε μέχρι τον ημιτελικό των 200 μέτρων, ενώ ήταν 7ος στο Πανευρωπαϊκό της Βαρκελώνης το 2010 (20.90) και στο πανευρωπαϊκό της Ζυρίχης το 2014 (20.53). Η καλύτερη επίδοσή του στα 200μ ήταν 20.09, στο Diamond League της Ρώμης το 2015, ενώ αγωνίστηκε τελευταία φορά στις 19 Ιανουαρίου 2019 στο Βελιγράδι όπου έκανε στα 60μ 6.74.

Στο μήνυμά του τονίζει: «Θέλω με αυτό να επικοινωνήσω ότι δεν θα αγωνιστώ ξανά...
Δυστυχώς δεν κατάφερα να κάνω ούτε τα μισά από όσα μπορούσα... όμως δεν με πειράζει και τόσο, γιατί είμαι ευγνώμων για ότι έζησα.
Είμαι ευγνώμων αν έστω και ένα παιδί με θαύμασε ή με θεώρησε πρότυπο του. 
Είμαι ευγνώμων αν έστω και ένας άνθρωπος ένιωσε υπερήφανος με κάποια επιτυχία μου, ή που απογοητεύτηκε από κάποια αποτυχία μου. 
Είμαι ευγνώμων εάν έστω και ένας καρδιοχτύπησε μαζί μου σε κάποιο αγώνα.
Είμαι ευγνώμων που ένιωσα την ευθύνη να κουβαλήσω το εθνόσημο στο στήθος μου.
Είχα τη χαρά να ζήσω πολλά και έντονα συναισθήματα... Διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας μου και έγινα πιο δυνατός άνθρωπος.
Είμαι υπερήφανος για της επιλογές που έκανα, καθώς επίσης και για τις επιλογές που δεν έκανα. Θέλω να ευχαριστήσω τον Γιώργο Παναγιωτόπουλο που με έμαθε να είμαι νικητής. 
Έχω επίσης την ανάγκη να ευχαριστήσω τον Κύριο Άρη Βισκαδουράκη που με αγκάλιασε σαν παιδί του, και που μου έδειξε ότι υπάρχουν άνθρωποι στις μέρες μας καθαροί σαν το διαμάντι.
Επίσης θέλω να πω ένα δημόσιο ευχαριστώ, όσο και αν «ακούγεται» τετριμμένο, στους γονείς μου, που ήταν απλά εκεί. Διαθέσιμοι και ανιδιοτελείς πάντα. «Αν η κοινωνία αντί να παράγει αντίτυπα, δημιουργούσε μοναδικότητες, κανείς δεν θα είχε την ανάγκη να κρίνει, ούτε κανένας θα δεχόταν να κριθεί».