Τσούμπα Άκπομ: Τα διαµάντια είναι παντοτινά

Δεν ένιωσε ποτέ σαν τον Σόλοµον Βάντι, τον ψαρά µε το «µατωµένο διαµάντι» που ζούσε στη Σιέρα Λεόνε µε την αγωνία και τον φόβο. Είχε όµως άλλη αγωνία που του γέµιζε µαυρίλα την ψυχή του και µ’ αυτή κοιµόταν και ξυπνούσε.

Πώς γίνεται να τον αποκαλούν όλοι ποδοσφαιρικό διαµάντι -µε πρώτο τον Αρσέν Βενγκέρ- και να µη µπορεί να στεριώσει σε µια οµάδα και να εκτοξευτεί; Από τα έξι του χρόνια ο Τσούµπα Ακποµ άκουγε τον Νιγηριανό πατέρα του, που τον πήγε στις ακαδηµίες της Αρσεναλ, να του λέει ότι µε δουλειά και υποµονή θα λάµψει. Το ίδιο του έλεγε και ο big boss των Κανονιέρηδων, ο Αρσέν Βενγκέρ, που είχε εντυπωσιαστεί από τα προσόντα του.

Και παρότι είχε στη διάθεσή του πραγµατικά σπουδαίους κυνηγούς όπως ο Αλέξις Σάντσες, ο Ολιβιέ Ζιρού, ο Ντάνι Γουέλµπεκ και ο Λούκας Ποντόλσκι, άρχισε να του δίνει κάποιες ευκαιρίες. Τον πήρε µαζί του στην αποστολή της Αρσεναλ για τα παιχνίδια του Τσάµπιονς Λιγκ εναντίον του Ολυµπιακού και της Γαλατάσαραϊ, κι αυτό αναµφισβήτητα ήταν ένας µεγάλος έπαινος για το νεαρό αγόρι που γεννήθηκε στο Κάνινγκ Τάουν. Εναν µήνα πριν κλείσει τα 18 του, ο Ακποµ πληµµύρισε από χαρά, αφού έκανε το ντεµπούτο του στην Πρέµιερ Λιγκ παίζοντας σαν αλλαγή στο παιχνίδι µε τη Σάντερλαντ στις 14 Σεπτεµβρίου 2013.

Εγινε το πιο ευτυχισµένο παιδί στην Αγγλία κι αυτό φάνηκε στις δηλώσεις του. «Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου. Αν πιστεύεις ότι είσαι πρωταθλητής θα πρέπει να 
προπονείσαι σαν πρωταθλητής. Θα πρέπει να τρέχεις σαν πρωταθλητής και να κάνεις τα πάντα σαν πρωταθλητής. Σου δίνει µια επιπλέον ώθηση κι αυτό µου έδωσε και µένα».

Πού να φτάσει όµως η ώθηση όταν µπροστά του υπήρχαν παίχτες-κολοσσοί; ∆εν χωρούσε πουθενά κι έτσι άρχισαν οι αλλεπάλληλοι δανεισµοί, για να κάνει το «αγροτικό» του.  Μπρέντφορντ, Κόβεντρι, Νότιγχαµ Φόρεστ, Χαλ, Μπράιτον, στην Αγγλία, αλλά και Βέλγιο µε τη Σιντ Τρούιντεν. Πάντα τον έτρωγε η απογοήτευση για την πορεία της καριέρας του, αν και ήταν ακόµα νεαρός. Στο Βέλγιο πείσµωσε και µε πέντε γκολ στα πλέι άουτ κράτησε την οµάδα του στην κατηγορία!

Πάντα ονειρευόταν ότι θα χτυπήσει το τηλέφωνο και θα τον καλέσουν πίσω στην Αρσεναλ. Αλλά όταν και ο Εµερι του είπε ότι δεν υπάρχει χώρος, κατάλαβε ότι θα πρέπει να αλλάξει σελίδα. Οι προτάσεις ήρθαν σωρηδόν για το «κρυµµένο διαµάντι», που πέρσι το καλοκαίρι διάλεξε Τούµπα και ΠΑΟΚ, θεωρώντας ότι µπορεί να γίνει πρωταθλητής και να ζήσει υπέροχα σε µια φωτεινή πόλη, µακριά από το καταθλιπτικό Μπαρνέτ. ∆εν το έκρυψε ποτέ. «Ο τρόπος ζωής είναι ιδανικός! Κάνεις προπόνηση και στη συνέχεια µπορείς να χαλαρώσεις, να τριγυρίσεις στην πόλη, να περπατήσεις στην παραλία. Ο ΠΑΟΚ είναι η ιδανική οµάδα για την καριέρα µου, οι οπαδοί είναι εκπληκτικοί! Λέω στους φίλους µου ότι πρέπει να ζήσουν ένα παιχνίδι στην Τούµπα, όπου όλα είναι σε άλλο επίπεδο. Εδώ βιώνεις µια διαφορετική κουλτούρα, έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, όλα αυτά είναι που στο τέλος µένουν στη ζωή».

Αλλά έχοντας µπροστά του τον Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς που εκτελούσε κατά ριπάς, πάλι δεν βρήκε χώρο. Τα µόλις 296 λεπτά συµµετοχής σε οκτώ συµµετοχές δεν τον ενθουσίαζαν. Αλλά δεν τα παράτησε ποτέ. ∆ουλεύοντας σκληρά, περίµενε την ευκαιρία του. Κι όταν την πήρε, θυµήθηκε αυτό που του είχε πει ο Βενγκέρ: Μπορείς να κάνεις σπουδαία πράγµατα, πίστεψε στον εαυτό σου.

Χτες ήταν ο κορυφαίος παίκτης του ΠΑΟΚ, µε την Τούµπα να τον αποθεώνει για τα δυο γκολ που πέτυχε αλλά και τη συνολική του παρουσία. Εφτασε τα τέσσερα γκολ, ενώ του έχουν ακυρωθεί τρία κανονικά! Ναι, είναι άλλου είδους παίκτης από τον Πρίγιοβιτς. Αλλά στα 23 του χρόνια και βρίσκοντας αυτοπεποίθηση, το διαµάντι µπορεί να λάµψει. Γιατί τα αληθινά διαµάντια δεν χάνονται.

Διαβάστε ακόμη

Κακοκαιρία διαρκείας τις ημέρες των Χριστουγέννων: Πού χτυπούν τα φαινόμενα τις επόμενες ώρες - Οι περιοχές που θα ντυθούν στα «λευκά»

Επίθεση στο Μαγδεμβούργο: Σε επιφυλακή οι Αρχές στην Αθήνα - Τα έκτακτα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται

ΕΦΕΤ: Συμβουλές και οδηγίες στους καταναλωτές για ασφαλή εορταστικά γεύματα

Χρήστος Μάστορας: Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, το λάθος στην ελληνική ταυτότητα και οι αναμνήσεις με τη γιαγιά του