Τα δυο ματς της πυγμαχίας για τον τίτλο των βαρέων βαρών, που έμειναν στην Ιστορία – Στο πρώτο ο ένας έπεσε νεκρός στο ρινγκ και στο δεύτερο ηττήθηκε το φάντασμα του

Ήταν δυο αγώνες πυγμαχίας που ακόμα κάποιοι - κι ας μην τις έζησαν - τις περιγράφουν σαν να ήταν μέσα στην αίθουσα. Στον πρώτο μια μέρα σαν σήμερα ο Καρνέρα έστελνε με νοκ άουτ στον άλλο κόσμο τον Σάαφτ! Στον δέυτερο το... φάντασμα του Σάαφτ δεν κατάφερε να νικήσει ούτε αυτή τη φορά τον Καρνέρα... Ας τα πιάσουμε όμως όλα από την αρχή τους 

Μια μέρα σαν σήμερα, 10 Φεβρουαρίου του 1933 στις Ηνωμένες Πολιτείες οι άνθρωποι ξύπνησαν ανήσυχοι μ’ ένα ακαθόριστο προαίσθημα. Μόλις δύο ημέρες πριν, ο πρώην κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Φράνκλιν Ρούσβελτ είχε ανακηρυχθεί και επίσημα πρόεδρος των ΗΠΑ. Στη Γερμανία, ο Αδόλφος Χίτλερ ανακοίνωνε την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του Ναζιστικού Κόμματος. Στο Σικάγο, παρά την καταστροφική θύελλα που έπνιξε την πολιτεία, αφήνοντας πίσω της μισό μέτρο χιόνι, οι γαλατάδες συνέχιζαν να φθάνουν στην ώρα τους κάθε πρωί, γεγονός που σχολίασε η Chicago Tribune: «Αξίζει να το έχουμε κατά νου την επόμενη φορά που κάποιος θα σχολιάσει ότι η κοινωνία μας καταρρέει»… Άδικο είχαν;

Όχι πολύ μακριά από το Σικάγο, στο χιονισμένο Des Moines, ένας νεαρός άνδρας που άκουγε στο όνομα Ρόναλντ Ρίγκαν άρχιζε την εργασία του μεταδίδοντας αγώνες Football για τον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. Και δυτικά της Αϊόβα, εκείνη τη νύχτα, ήταν ορατή μια έκλειψη της Σελήνης.
Στη Νέα Υόρκη, στο Madison Square Garden, δεν είχαν μάτια για το φεγγάρι· όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα όχι στον ουρανό, αλλά στο κατάφωτο ρινγκ, σε έναν αγώνα πυγμαχίας όπου ο Πρίμο Καρνέρα, ο ιταλός γίγαντας, θα αντιμετώπιζε τον Έρνι Σααφτ, που κάτω από το φως τον προβολέων φαινόταν μικροκαμωμένος και στα μάτια κάποιων θεατών, λίγο πιο χλωμός από το συνηθισμένο.

Χασμουρητά και αποδοκιμασίες

Παρά τον ενθουσιασμό που επικράτησε στην αρχή, οι πρώτοι γύροι προκάλεσαν χασμουρητά και απογοήτευση. Οι γροθιές του Καρνέρα ήταν προκλητικά αδέξιες και η αντίδραση του Έρνι παραδόξως χαλαρή. Και οι δύο άντρες έδειχναν κουρασμένοι, αργοί, αβέβαιοι, χωρίς κίνητρα καθώς περιστρέφονταν ο ένας γύρω από τον άλλον. Οι θεατές κάποια στιγμή άρχισαν να αποδοκιμάζουν· δεν μπορούσαν να φανταστούν εκείνη τη στιγμή ότι παρακολουθούσαν έναν αγώνα που θα έμενε στην Ιστορία. Και στον 13ο γύρο, συνέβη το αναπάντεχο.
Ο πυγμάχος Τζακ Σάρκι που είχε παρακολουθούσε καθαρά από τη θέση του στη γωνία του Σάαφτ, περιέγραψε αργότερα το γεγονός: «Ήταν ένα αριστερό κροσέ. Ο Έρνι λύγισε και έκανε να πέσει. Κατάλαβα ότι ήταν εξουθενομένος. Ο Σάαφ μας κοίταξε και είδαμε τα θολά μάτια του. Μετά έπεσε. Το μόνο που θυμάμαι από τότε είναι εκείνο το παιδί να σωριάζεται με το πρόσωπό του κίτρινο σαν κερί και τόσο, μα τόσο αξιολύπητο». Η γροθιά δεν ήταν δυνατή, αλλά είχε δονήσει τον Σααφτ: Ο Καρνέρα είχε νικήσει.

Από το ρινγκ στο νοσοκομείο

Ο Σααφτ όμως έδειχνε σημάδια που τρόμαξαν τους κριτές και τον «πάγκο» του. Διακομίστηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου ο δρ Μπράιαν Στόουκι τον έβαλε αμέσως στο χειρουργείο, όπου του έκανε επείγουσα επέμβαση για να ανακουφίσει την πίεση στον εγκέφαλό του. Η μητέρα του, Λούσι, που έφτασε από τη Βοστώνη πανικόβλητη αφού δεν είχε επικοινωνήσει με τον Έρνι, μετά τον αγώνα, στάθηκε δίπλα στο κρεβάτι του επί τέσσερα μερόνυχτα, κρατώντας του το χέρι. Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, στις τέσσερις τα ξημερώματα, ο Έρνι Σάαφτ άφησε την τελευταία πνοή του, στην αγκαλιά της μητέρας του.

Η αστυνομία ανέκρινε τον Καρνέρα, αλλά δεν του απέδωσε κατηγορίες ποτέ για τον θάνατο του Σάαφτ. Ο δρ Τσαρλς Νόρις, επικεφαλής ιατροδικαστής της Νέας Υόρκης, είχε διαπιστώσει ότι δεν υπήρχε «καμία απολύτως ένδειξη ότι ο θάνατος του Σάαφ προήλθε από τις γραθιές του Καρνέρα στον αγώνα». Η έκθεση ήρθε σε πλήρη αντίθεση με την πεποίθηση του δρ. Στόουκι ότι ήταν η γροθιά του Καρνέρα αυτή, που είχε προκαλέσει το θάνατο του Σάαφ.

Οι γιατροί διέγνωσαν υποκείμενο νόσημα

Μια πρόσφατη ασθένεια από γρίπη είχε, προφανώς, προκαλέσει οίδημα γύρω από το στέλεχος του εγκεφάλου του, σημάδι που υποδήλωνε επίσης την πιθανή ύπαρξη μηνιγγίτιδας. Συνδυάζοντας αυτά τα ανησυχητικά ευρήματα της νεκροψίας, ο βοηθός του Νόρις, δρ. Μπέντζαμιν Βανς, μίλησε στον Τύπο για την παρουσία «όγκου» που υποβοήθησε την ισχυρή πίεση στον εγκέφαλο του Σάαφ.
Πολλοί ήταν εκείνοι που απέρριψαν την θεωρία της ασθένειας και «έδειξαν» τον Καρνέρα ως υπεύθυνο για τον θανάσιμο τραυματισμό του Σααφτ.
Κι ενώ οι εφημερίδες και τα αθλητικά περιοδικά «φώναζαν» για το ποιος ήταν ο υπεύθυνος για το θάνατο του Έρνι, οι γονείς του έθαβαν το άψυχο σώμα του στο νεκροταφείο Mount Olivet στην κομητεία Έσσεξ του Νιου Τζέρσεϊ. Ο Πρίμο Καρνέρα ήταν ο πρώτος που έστειλε λουλούδια στην κηδεία.

Και το φάντασμα του Έρνι νοκ άουτ...

Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, ο Πρίμο Καρνέρα και ο Τζακ Σάρκι πια, φίλος και προστατευόμενος του Έρνι Σάαφτ, μπήκαν στο ρινγκ, στο Κουίνς, για να μονομαχήσουν για τον τίτλο των βαρέων βαρών, που είχε στοχεύσει ο Έρνι Σααφτ, αλλά δεν τον είχε κατακτήσει. Στον 6ο γύρο, ο Καρνέρα πέτυχε ένα δεξί άπερκατ στο σαγόνι του Σάρκι και τον σώριασε στο καναβάτσο. Τουλάχιστον αυτή τη φορά ο αθλητής - αντίπλαος του Καρνέρα σηκώθηκε έπειτα από λίγα λεπτά. Ο Καρνέρα είχε υπερασπιστεί με επιτυχία τον τίτλο του.
Ο Σάρκι λίγες μέρες μετά, θα δήλωνε στον Τύπο ότι τη στιγμή που ο Καρνέρα τον έριχνε νοκ άουτ, είδε ένα όραμα με τον Έρνι Σααφτ ολοζώντανο: Ο παλιός του φίλος παρουσιάστηκε μπροστά του, όπως ακριβώς ήταν την τελευταία φορά που τον είδε: ωχρός και ένα βήμα πριν από τον θάνατο. «Το επόμενο πράγμα που είδα ήταν να έχω χάσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα»...