Τι λένε τα Data του ποδοσφαίρου για τον ΠΑΟΚ;

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά ┋

Στο ποδόσφαιρο έχουν εισχωρήσει τα Data. Αυτό αλλάζει το τοπίο και λειτουργεί σαν καταλύτης. Υπάρχουν, ανάμεσα στους τεχνικούς και όσους ασχολούνται, δημοσιογράφους κλπ αυτοί, ας πούμε οι παραδοσιακοί, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν και οι γκαζετάκηδες που τα θεοποιούν.

Πολλοί προπονητές χάνουν τις δουλειές τους, όπως ο πρώην προπονητής της Μίντιλαντ, πετυχημένος καθ’ όλα όταν η διοίκηση άρχισε να επιβάλει τη χρήση των Data. Άλλοι βρίσκουν, ενώ πριν θα ήταν αδύνατο. Στον τύπο εμφανίστηκαν άρθρα για παλιούς προπονητές που αρνούνται να εκσυγχρονιστούν και νεαρούς που κατευθύνουν ομάδες με τα Laptop από τους πάγκους.

Όπως σε όλα τα πράγματα η ισορροπία είναι το παν. Δεν μπορείς να τα αγνοήσεις αλλά ούτε να αντικαταστήσεις πλήρως τον άνθρωπο, το μάτι, την αίσθηση. Έτσι το ένα συμπληρώνει το άλλο και το υποστηρίζει. Αλλιώς κάποιοι καταντούν γραφικοί και βέβαια αποτυχημένοι.

Μετά από αυτή την εισαγωγή να δούμε τι μας λένε τα Data από τον αγώνα Λεβαδιακού – ΠΑΟΚ και αν συμφωνούν με την αίσθηση που είχαμε βλέποντας το ματς.

Όλοι ξέρουμε πια για την Κατοχή στο ποδόσφαιρο που την βγάζει και η κάρτα της Cosmote αλλά σημασία έχει η Ποιοτική Κατοχή. Η κατοχή δηλαδή που μετατρέπεται σε επιθέσεις, απειλές, τελικές και φυσικά γκολ.

Η τελική απειλή μιας ομάδας εκφράζεται με τα xGoal, που μετρούν πόσο πραγματικά απειλητική ήταν η κάθε τελική ενέργεια, το προσθέτουν και βγάζουν τον αριθμό των γκολ που θα έπρεπε να πετύχει μια ομάδα σε ένα αγώνα. Αν απείλησε 0,9 xGoal έπρεπε να πετύχει 1 γκολ. Τα xGoal συμφωνούν με τα γκολ, αλλά σε βάθος χρόνου, όχι σε κάθε αγώνα. Μπορεί δηλαδή να έχεις σε έναν αγώνα 2,06 xGoal και αντί για δύο να μην βάλεις κανένα γκολ. Και ο αντίπαλος να έχει 0,3 xGoal και αντί για κανένα να βάλει ένα γκολ και να σε νικήσει. Αυτό μάλιστα συμβαίνει συχνά. Όταν όμως έχεις συνολικά 10 xGoal σε οκτώ αγώνες, θα είσαι σε σκοράρισμα εκεί κοντά. Εκτός αν έχεις πολύ καλούς επιθετικούς και σκόρερ ή καθόλου καλούς. Αυτό σημειώστε το για τον ΠΑΟΚ.

Μια άλλη έννοια είναι οι Επιθέσεις και οι Επικίνδυνες Επιθέσεις. Οι πρώτες μετράνε πόσες φορές πέρασε μια ομάδα το κέντρο, έχοντας την κατοχή της μπάλας και οι δεύτερες πόσες φορές έφθασε επικίνδυνα στο 1/3 του γηπέδου του αντιπάλου, δηλαδή κοντά στην περιοχή του. Όπου ως Επίθεση εδώ χρεώνεται αν μια ομάδα είτε έχει αλλάξει τρεις πάσες και κατέχει την μπάλα, είτε ένας παίκτης της την μεταφέρει, έχοντας την αγγίξει τρεις φορές κάτω από το κέντρο ή όπως είπαμε επικίνδυνη στο τελευταίο 1/3.

Κατά μέσο όρο μια ομάδα που έχει 50% κατοχή, κάνει 100 επιθέσεις, 45 επικίνδυνες, εκδηλώνει 14 τελικές οι οποίες δημιουργούν κινδύνους για 1,5 xGoal και πετυχαίνει 1,7 γκολ. Αν η ομάδα έχει 60% ή 40% κατοχή τα δεδομένα αυτά πηγαίνουν ανάλογα.

Τι έγινε στη Λειβαδιά

Στον αγώνα της Λειβαδιάς, η κατοχή ήταν 32% - 68%, υπέρ του ΠΑΟΚ. Δηλαδή με βάση αυτό ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να περάσει το κέντρο 136 φορές, να φτάσει με κατοχή στο 1/3, 60 φορές, να κάνει 19 τελικές, να απειλήσει για 2,04 xGoal και να πετύχει τελικά 2,30 γκολ, δηλαδή 2.

Τα αντίστοιχα νούμερα για τον Λεβαδειακό ήταν: 64 επιθέσεις, 29 επικίνδυνες, 9 τελικές, 0,96 xGoal και να βάλει 1,01 Γκολ. Δηλαδή τελικό σκόρ 1-2.

Τελικά όμως ο ΠΑΟΚ πέρασε το κέντρο 118 φορές, έφτασε επικίνδυνα στο 1/3 63 φορές, έκανε 13 τελικές, απείλησε για 2,04 xGoal και έπρεπε να πετύχει τελικά 2,3 γκολ, δηλαδή 2.

Τα δεδομένα του Λεβαδειακού, σε σύγκριση με αυτά του ΠΑΟΚ φαίνονται στον Πίνακα. Συγκρίνοντας στις στήλες τα βλέπουμε πού είχε πρόβλημα ο ΠΑΟΚ. Στα κόκκινα γράμματα.

ΠΑΟΚ- Λεβαδιακός

Εκτιμήσεις:

Ο Λεβαδειακός πήρε αυτό που δικαιούνταν, ο ΠΑΟΚ όχι. Δηλαδή σύμφωνα με τα Data και την κατοχή του, κατά Μέσο Όρο, ο Λεβαδειακός δικαιούνταν ένα γκολ, σύμφωνα με αυτό που έπαιξε πάλι ένα και το έβαλε. Έστω και στις καθυστερήσεις. Ο ΠΑΟΚ, σύμφωνα με τα Data και την κατοχή του, κατά Μέσο Όρο, δικαιούνταν δύο γκολ, σύμφωνα με αυτό που έπαιξε δικαιούνταν ένα και ένα έβαλε. Άρα ο ΠΑΟΚ πήρε αυτό που έπαιξε, αυτό που δικαιούνταν και δεν ήταν άτυχος.

Ανάλυση παιχνιδιού ΠΑΟΚ

Σε παραπάνω ανάλυση βλέπουμε ότι ο ΠΑΟΚ έκανε λιγότερες επιθέσεις εξ’ αιτίας προφανώς αυτού του αργού Bild Up, από την εστία του και της έλλειψης ποιότητας για να πάει ο μπάλα μπροστά, με αποτέλεσμα πολλές παράλληλες πάσες. Δηλαδή ο ΠΑΟΚ ξεκινάει από την άμυνα να ‘χτίσει’ σωστές επιθέσεις αλλά δεν χτίζει τελικά. Μένει στα θεμέλια και αντιμετωπίζει και κινδύνους κρατώντας την μπάλα πολύ ώρα κοντά στην εστία του.

Όταν περνούσε όμως το κέντρο έφτανε στην άλλη περιοχή επικίνδυνα όσες φορές έπρεπε (63). Το πρόβλημα ήταν ότι έπρεπε να κάνει 19 τελικές και έκανε 13 και έπρεπε να απειλήσει 2,04 και απείλησε 1,42. Σύμφωνα με τις 13 τελικές έπρεπε να απειλήσει 1,39. Δηλαδή μεγαλύτερη αδυναμία έχει στην εκδήλωση τελικών και μικρότερη στην επικινδυνότητα των τελικών του.

Το Plan B που έγινε Plan Α

Να σημειωθεί ότι όταν ο ΠΑΟΚ δυσκολεύεται να ξεκολλήσει από την περιοχή και να περάσει με κατοχή το κέντρο, κάποιος από την άμυνα (κατά κανόνα ο Κοτάρσκι) επιχειρεί μακρινό σούτ ή μακρινή πάσα. Αυτό έχει σκοπό να είναι λιγότεροι αντίπαλοι πίσω από την μπάλα σε περίπτωση που πάρει ο ΠΑΟΚ κατοχή στην περιοχή του κέντρου και να εκδηλώσει επιθέσεις με καλύτερες προϋποθέσεις. Αυτό όμως δεν πρέπει να είναι ο κανόνας, όπως γίνεται. Πρέπει δηλαδή κυρίως ο ΠΑΟΚ να σπάει την πίεση και να επιτίθεται οργανωμένα και δευτερευόντως να το κάνει αυτό. Όταν βρεί μεγάλη πίεση ή για επιθετική ποικιλία. Εκεί βρίσκεται η μεγάλη αδυναμία της ομάδας και των χαφ της και η έλλειψη του παίκτη που γύρευε ο Λουτσέσκου.

Το σύστημα αυτό είναι που παίζουν πολλές μεγάλες ομάδας με εμπνευστή τον Γκουαρντιόλα. Απλά όπως σε όλα τα συστήματα πρ΄πει μνα έχεις τους κατάλληλους παίκτες. Να τολμήσουν την κάθετη πάσα, από την περιοχή μας προς τον κέντρο, να παραλάβουν εκεί τη μπάλα, να γυρίσουν γρήγορα και να βγάλουν την ομάδα μπροστά ενώ 3-4 αντίπαλοι, αυτοί που πίεζαν ακόμη επιστρέφουν. Βλ. Μάντζεστερ Σίτυ. Στον ΠΑΟΚ δεν υπάρχουν αυτοί. Αντίθετα υπάρχει ανασφάλεια. Ο Λύρατζης δέχεται την μπάλα και ενώ βρίσκεται πιο μπροστά και μακριά από τον αντίπαλο και έχει διάδρομο ανοιχτό, αντί να προχωρήσει και να ψάξει το επιδιωκόμενο ρήγμα, καθυστερεί και μόλις ο άλλος έρθει κοντά του τη γυρίζει πίσω. Ακριβώς έτσι μπήκε και το γκολ της Λέφσκι στην Τούμπα. Το λάθος καραδοκεί.

Τι προκύπτει από τα συνολικά Data του πρωταθλήματος

Αν δούμε τα συνολικά δεδομένα του πρωταθλήματος, ο ΠΑΟΚ έχει 1,67 xGoal. Αυτό για τους επτά αγώνες θα σήμαινε, να είχε βάλει 12 γκολ. Αντ’ αυτών έβαλε 7. Δηλαδή 5 γκολ λιγότερα με βάση τα Data. Σε σύγκριση ο Παναθηναϊκός, με 1,22 xGoal, έπρεπε να είχε βάλει 9 γκολ και έβαλε 12.

Στην άμυνα, ο ΠΑΟΚ έπρεπε να είχε δεχτεί 7 γκολ αλλά δέχτηκε 5, όχι άσχημα, αλλά ο Παναθηναϊκός έπρεπε να είχε δεχτεί 6 και δέχτηκε 2. Η άμυνα δίνει το πρωτάθλημα, λένε.

Βλέπουμε λοιπόν πού είναι το πρόβλημα του ΠΑΟΚ. Ποιοί ευθύνονται για την επιθετική απόκλιση του από αυτό που δικαιούται; Πως δηλαδή θα μετέτρεπε τα 12 xGoal σε 10-13 πραγματικά γκολ και όχι σε 7; Ακριβώς αν είχε τους δύο, παίκτες ένα γρήγορο ποιοτικό 10άρι και ένα ακόμη εκρηκτικό 7άρι σαν τον Νάρεϊ, που διακαώς ζητούσαν μέχρι και την τελευταία στιγμή, Λουτσέσκου, ειδικοί, δημοσιογράφοι, οπαδοί στη Θεσσαλονίκη και αν διαχειριζόταν καλύτερα τα 9άρια του. Τα πράγματα καμιά φορά είναι τόσο απλά…

Τι λέτε λοιπόν, συμφωνούν τα Data με αυτό που βλέπουμε;

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη