Γιάννης Βίδρας: Ένας μπαμπάς που… έγινε Ironman και τρέχει για την κόρη του που πάσχει από διαβήτη Ι

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Ο Γιάννης Βίδρας είναι ο μπαμπάς που… έγινε Ironman και τρέχει για την κόρη του που πάσχει από διαβήτη Ι

Ο Γιάννης Βίδρας ήταν υπέρβαρος, όμως όταν η κόρη του σε ηλικία 9 μηνών διαγνώστηκε με Διαβήτη Τύπου 1, άλλαξε τα πάντα στη ζωή του. Βρήκε καταφύγιο στον αθλητισμό και σήμερα είναι έμπειρος τριαθλητής με συμμετοχές σε παγκόσμιες διοργανώσεις. Την Κυριακή θα αγωνιστεί στο IRONMAN 70.3 στη Βουλιαγμένη και όπως όλοι οι αγώνες του έτσι και αυτός θα είναι αφιερωμένος στην ενημέρωση για τον παιδικό διαβήτη, ο οποίος ήταν και η αφορμή άλλωστε για να αρχίσει το τρίαθλο.

Μάλιστα μια μέρα πριν, το Σάββατο και η κόρη του Όλγα, 10 χρονών πλέον, θα αγωνιστεί στο IRONKIDS τρέχοντας 1400 μέτρα φορώντας πάντα την αντλία και τον αισθητήρα σακχάρου της θέλοντας να στείλει το πιο ήχηρο μήνυμα: ότι ο διαβήτης αλλά και καμία ιδιαιτερότητα δεν μπορεί να σταματήσει ένα παιδί να κάνει ότι αγαπά.

Ο Γιάννης Bίδρας μίλησε στο Έθνος για όλα αυτά αλλά και για την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει με τίτλο «Craving no Borders»

Για το πως πήρε την απόφαση να αλλάξει τη ζωή του:

Η δική μου ιστορία ξεκινάει λίγο πιο πριν τη διάγνωση της μικρής με διαβήτη, όταν κάποια στιγμή κατάλαβα ότι το υπερβολικό βάρος που κουβαλούσα δε με βοηθούσε να κάνω βασικά πράγματα στη ζωή μου. Έτσι πήρα την απόφαση ενώ ποτέ δεν είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό, να κάνω κάτι για μένα. Κάπου εκεί, σ αυτό το χρονικό διάστημα ήρθε στη ζωή της οικογένειας ο διαβήτης της Όλγας. Και αυτό δεν είναι εύκολο γιατί καλείσαι από τη μια μέρα στην άλλη να διαχειριστείς κάτι που δεν έχεις ιδέα. Εμείς δε ξέραμε τι είναι καν ο διαβήτης, πιστεύαμε ότι αφορά μεγάλους ανθρώπους σε ηλικία που δεν στρέφονταν σωστά. Η Όλγα ήταν μόνο 9 μηνών. Πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαχειριστείς μια τέτοια κατάσταση. Έχεις συνήθως δύο επιλογές: ή τα παρατάς ή βρίσκεις κάτι που θα σου δώσει δύναμη. Εμένα λοιπόν αυτό που με βοήθησε ήταν το τρίαθλο στο οποίο περνάς χρόνο και μόνος σου, κολυμπάς, τρέχεις, ποδηλατείς μόνο και έτσι βρίσκεις χρόνο να σκεφτείς…

Για το πως αποφάσισε να αφιερώσει τους αγώνες του στον παιδικό διαβήτη:

Πιστεύω ότι σ’ αυτόν τον κόσμο δεν είμαστε περαστικοί, οπότε πρέπει να αφήσουμε ένα θετικό αποτύπωμα. Εγώ με αφορμή το διαβήτη της Όλγας έχω αφιερώσει τη συμμετοχή μου στον αθλητισμό στην ενημέρωση του κόσμου για τον σακχαρώδη διαβήτη. Είμαι πρεσβευτής της Πανελλήνιας Ένωσης αγώνα κατά του παιδικού διαβήτη με στόχο να ενημερώσουμε τον κόσμο για το τι είναι, ποια τα συμπτώματά του. Την Κυριακή είναι το 4ο IRONMAN που γίνεται στην Ελλάδα και θα αγωνιστώ για την ενημέρωση.

Για την κόρη του Όλγα και τον αθλητισμό:

Η Όλγα κάνει ενόργανη αλλά το Σάββατο θα συμμετέχει στο IRONKIDS, τον παιδικό αγώνα του IRONMAN της Βουλιαγμένης, θα τρέξει 1400 μέτρα μαζί με άλλα παιδιά, φορώντας την αντλία ινσουλίνης, τον αισθητήρα της και έτσι θέλουμε να δείξουμε πως ούτε ο διαβήτης ούτε καμία άλλη ιδιαιτερότητα δε μπορεί να σταθεί εμπόδια στο να κάνει ένα παιδί αυτό που του αρέσει.

Για το «Craving no boarders»:

Είναι μια φιλοσοφία. Σημαίνει «να ξεπερνάω τα όριά μου». Αυτά τα όρια που εγώ ο ίδιος βάζω στον εαυτό μου για να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Προσπαθώ να γίνω κίνητρο και προσωπικό παράδειγμα μέσα από τη δική μου ιστορία για ανθρώπους που θέλουν να κάνουν αλλαγές στη ζωή τους, να κάνουν το επόμενο βήμα, να ξεπεράσουν το εμπόδιο που οι ίδιοι έχουν βάλει στους εαυτούς τους. Το craving no boarders είναι αυτό το πρώτο βήμα. Είναι κάτι καινούργιο και το επικοινωνούμε τώρα μέσα από τα σόσιαλ μίντια και ευελπιστώ να βοηθήσει ανθρώπους να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.

Για τους αγώνες τριάθλου στην Ελλάδα:

Νομίζω πλέον οι αγώνες τριάθλου στην Ελλάδα δεν έχουν να ζηλέψουν πολλά πράγματα από το εξωτερικό. Το τρίαθλο έχει αναπτυχθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια. Αν πάμε μια βόλτα στην παραλιακή θα δούμε πολύ κόσμο να προπονείται.

Για το μήνυμα που θέλει να περάσει:

Δεν μπορεί ο διαβήτης ούτε καμία άλλη αναπηρία και διαφορετικότητα να αποτελεί εμπόδιο στα όνειρα των παιδιών. Και ο μόνος τρόπος να το πετύχουμε αυτό είναι η ενημέρωση γιατί ακόμα πολύς κόσμος δε γνωρίζει πράγματα για τον παιδικό διαβήτη.