Αντελίνο Βιεϊρίνια: Οι δυσκολίες που έκαναν έναν μαχητή... ηγέτη

Το µόνο που µπορεί να συζητηθεί από τη στιγµή που βάζει έναν στόχο ο Βιεϊρίνια, είναι το χρονικό διάστηµα µέσα στο οποίο θα τον πετύχει.

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά ┋

Την Κυριακή θα είναι «παρών» στην Τούμπα ο Αντελίνο Βιεϊρίνια

Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια ετοιµάζεται να γευτεί το νέκταρ της κατάκτησης ενός πρωταθλήµατος µε τον ΠΑΟΚ, µε τη δεύτερη θητεία του στον «∆ικέφαλο του Βορρά» να αποτελεί µια µικρογραφία της συνολικής του καριέρας. Στον Πορτογάλο άσο τίποτα δεν χαρίστηκε, τίποτα δεν ήταν δεδοµένο, τίποτα δεν ήταν εύκολο, ούτε και τυχαίο.

Το «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς», που έφερε στην καθηµερινότητα του ΠΑΟΚ ο Πάµπλο Γκαρσία, ο Βιεϊρίνια το έχει βιώσει στην καριέρα του ουκ ολίγες φορές. Ο τρόπος µε τον οποίο κάθε φορά κατάφερνε να «σηκωθεί», τις φορές που είχε «πέσει», ίσως να αποτελεί και έναν εκ των βασικών λόγων που χρόνο µε τον χρόνο ο Βιεϊρίνια από ταλαντούχος έγινε βασικός, από βασικός έγινε ο κορυφαίος, από καλύτερος έγινε αρχηγός, και από αρχηγός έγινε ηγέτης. Και το συγκεκριµένο παιχνίδι λέξεων γίνεται διότι υπάρχουν πολλοί σε αυτήν τη... διαδροµή που κάπου «σταµατούν».

Εκείνος δεν σταµάτησε, για έναν και µόνο λόγο: το έβαλε στόχο. Και στην πορεία τής ιδιαίτερα επιτυχηµένης καριέρας του πολλές φορές έχει αποδείξει πως το µόνο που µπορεί να συζητηθεί από τη στιγµή που βάζει έναν στόχο ο Βιεϊρίνια, είναι το χρονικό διάστηµα µέσα στο οποίο θα τον πετύχει, νικώντας κάθε πιθανή δυσκολία στη διαδροµή. Και οι δυσκολίες δεν έλειψαν ποτέ από την καριέρα του.

Τραυματισμός πριν «συστηθεί»

Η καριέρα του στον «∆ικέφαλο του Βορρά», αρχικά ως δανεικού, είχε ξεκινήσει µε τον σοβαρό τραυµατισµό του στα τέλη Σεπτεµβρίου του 2008, σε ντέρµπι µε αντίπαλο τον Αρη. Ενας τραυµατισµός που τον άφησε εκτός δράσης για πέντε µήνες. Η απογοήτευσή του είχε χτυπήσει «κόκκινο», καθώς η παρουσία του στην Ελλάδα, υπό τις οδηγίες του Φερνάντο Σάντος, αποτελούσε µια πρώτης τάξεως µεγάλη ευκαιρία να δείξει όλα αυτά που πίστευε πως µπορεί να κάνει. Την πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα κατέγραψε συνολικά 21 συµµετοχές, αλλά το εντυπωσιακό στατιστικό είναι πως από αυτές µόλις µία ήταν 90λεπτη. Σε όλες τις υπόλοιπες είτε είχε αγωνιστεί ως αλλαγή είτε είχε αντικατασταθεί. Και αυτό ήταν κάτι που τον «έτρωγε». ∆εν το δεχόταν, δεν του άρεσε. Και γι’ αυτό το καλοκαίρι του 2009 ήταν ένα από τα πιο δύσκολα για εκείνον.

Η αγωνία της παραμονής

Πριν από σχεδόν δέκα καλοκαίρια, ο Αντελίνο Βιεϊρίνια έψαχνε απεγνωσµένα τρόπο να παραµείνει στον ΠΑΟΚ. Στα 22 του, ο Πορτογάλος αντιλαµβανόταν πως η επιστροφή -µετά τη λήξη του µονοετούς δανεισµού- στην Πόρτο, ύστερα από µια «κουτσουρεµένη» σεζόν στο ελληνικό πρωτάθληµα, θα ήταν µάλλον καταστροφική για εκείνον. Το καλοκαίρι του 2009 ο Βιεϊρίνια το πέρασε µε ένα τηλέφωνο στο χέρι. Ρωτούσε, πίεζε, κινούσε γη και ουρανό για να παραµείνει στον ΠΑΟΚ. Οσο κι αν ο Φερνάντο Σάντος του ζητούσε να κάνει υποµονή για να συζητήσει µε την Πόρτο το ενδεχόµενο παραµονής του στον ΠΑΟΚ, εκείνος δεν µπορούσε να περιµένει. Το «θα δούµε» της Πόρτο και το «περίµενε» του «∆ικεφάλου» τον «σκότωνε». Γι’ αυτό και η ταχύτητα µε την οποία απάντησε «έρχοµαι» όταν κλήθηκε από την Πόρτο στο ραντεβού µε τον Σάντος άγγιξε, σε ταχύτητα, το… φράγµα του ήχου.

Η απόφαση ζωής

Ο φέρελπις Πορτογάλος εξελίχθηκε στην Τούµπα. Η αγωνιστική του πορεία ήταν η αντιστρόφως ανάλογη µε εκείνη των οικονοµικών του ΠΑΟΚ και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δροµολογήθηκε η µεταγραφή του δεν ήταν ό,τι πιο εύκολο. Τα ενδεχόµενα που είχαν µπει στο τραπέζι των συζητήσεων, τον ∆εκέµβριο του 2011, ήταν πολλά.

Υπήρχε το εγχώριο ενδιαφέρον από τον Ολυµπιακό και οι δύο «χειροπιαστές» προτάσεις από το εξωτερικό, και συγκεκριµένα της Ντνίπρο και της Βόλφσµπουργκ. Υπήρχαν στιγµές που ο Αντελίνο και η σύζυγός του, Βάσω, προσπαθούσαν να συγκεντρώσουν µε κάθε τρόπο πληροφορίες για την ουκρανική πόλη. Για καλή τους τύχη και καθ’ ον χρόνο δεν είχαν πειστεί να µετακοµίσουν σε ουκρανικό έδαφος, η Βόλφσµπουργκ, τον Ιανουάριο του 2012, έκανε την τελική της κίνηση και έτσι προέκυψε η µετακόµιση στη Γερµανία. Και το ξεκίνηµα είχε... κάτι από Ελλάδα.

Ο πρώτος τραυµατισµός για τον Βιεϊρίνια στη Γερµανία συνέβη στο πρώτο κιόλας παιχνίδι. Ούτε τότε υποτάχθηκε στην κακιά στιγµή και επανήλθε δριµύτερος – τραυµατίστηκε ακόµα πιο σοβαρά. Τον Σεπτέµβριο του 2013 υπέστη ρήξη χιαστού.

Σε ένα διάστηµα που η οικογένειά του προσπαθούσε να προσαρµοστεί στα δεδοµένα της Γερµανίας και του Βόλφσµπουργκ, µιας πόλης που βγαίνει ηττηµένη κατά κράτος στη σύγκρισή της µε τη Θεσσαλονίκη – πόσω µάλλον για κάποιον που είτε έχει µεγαλώσει εκεί (όπως η σύζυγός του) είτε έχει ζήσει έστω και τα όσα χρόνια είχε µείνει ο Αντελίνο στη Θεσσαλονίκη. Ούτε όµως αυτός ο τραυµατισµός τον λύγισε.

Η οµάδα του σκέφτηκε να τον αντικαταστήσει εσωτερικά, αλλά εκείνος, µόλις επέστρεψε, δεν άφησε κανένα περιθώριο. Τη σεζόν 2014-15 ο Βιεϊρίνια έγραψε 31 συµµετοχές, αγωνιστική περίοδο κατά την οποία η Βόλφσµπουργκ τερµάτισε στη δεύτερη θέση της βαθµολογίας.

Οι φορές που «επέστρεψε»

Συνολικά, ο Βιεϊρίνια έµεινε 5,5 χρόνια στο Βόλφσµπουργκ, πριν επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ. Και αν νοµίζει κάποιος πως η επιστροφή του ήταν εύκολη υπόθεση, καλά θα κάνει να αναθεωρήσει. Είναι πολλές φορές που όταν οι συναντήσεις και οι συζητήσεις δεν γίνονται απευθείας µε εκείνον που παίρνει τις τελικές αποφάσεις, οι... παρεµβολές και τα «κανάλια» µέσω των οποίων περνούν τα πράγµατα, δεν αφήνουν τις σκέψεις που υπάρχουν αλλά και τα όσα έχουν ειπωθεί να µεταφερθούν σωστά. Υπήρξε διάστηµα, στην εποχή Σαββίδη, που είχε καταγραφεί ένα «πάγωµα», κυρίως λόγω παρεξηγήσεων, που αργότερα λύθηκαν µέσα σε χρόνο «dt». Ακόµα και το καλοκαίρι του 2017 υπήρχαν άνθρωποι που είχαν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους στην επιστροφή του Βιεϊρίνια στον ΠΑΟΚ και, κατά κάποιον τρόπο, µε την επιστροφή του ο Πορτογάλος είχε να «απαντήσει» και σε εκείνους. Και η αλήθεια είναι πως το έχει κάνει µε τον πλέον εµφατικό τρόπο.

Το περιβραχιόνιο

Τον Νοέµβριο του 2017 ο Ραζβάν Λουτσέσκου ζήτησε από τον Αντελίνο Βιεϊρίνια να γυρίσει στη θέση του αριστερού µπακ. Την πρώτη φορά που το άκουσε, θα προτιµούσε ο Λουτσέσκου να του είχε πει κάθε µέρα να σκάβει για µισή ώρα πριν από την προπόνηση, παρά να γυρίσει τόσο πίσω. Μαζί µε την αλλαγή θέσης ήρθε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Αυτό, βέβαια, περίµενε πως θα ερχόταν νωρίτερα.

∆εν ήθελε να το ζητήσει, όπως δεν είχε ζητήει και το αγαπηµένο του Νο 20, που ήλπιζε πως θα του δοθεί, κάτι που δεν έγινε την πρώτη χρονιά. Ούτε το περιβραχιόνιο απαίτησε ούτε το Νο 20. Από τότε που αγωνίζεται ως βασικός αριστερός µπακ, ήτοι από τη 13η αγωνιστική της σεζόν 2017-18, ο ΠΑΟΚ έχει µόλις µία ήττα σε 40 αγώνες πρωταθλήµατος και Κυπέλλου! Η στάση του στην αναµέτρηση µε την ΑΕΚ, όταν και κινήθηκε «πυροσβεστικά» προς την κατεύθυνση της επανέναρξης εκείνης της αναµέτρησης, ήταν το δείγµα γραφής ενός αθλητή που δεν τα παρατά ακόµα και όταν νιώθει σφόδρα αδικηµένος.

Τις επόµενες ηµέρες, κάποιοι άρχισαν να διαδουν πως ο Βιεϊρίνια «σκέφτεται να φύγει». Τα δηµοσιεύµατα ήταν στοχευµένα, µε σκοπό να δηµιουργήσουν κλίµα εις βάρος του. Αν κάποιος τον ρωτούσε εκείνες τις ηµέρες, θα απαντούσε... «τιναφτόρε». Και από εκείνη τη στιγµή και µετά, έκανε πολλούς να πουν... «τιναφτόσρε». Το γκολ στον τελικό Κυπέλλου µε την ΑΕΚ ήταν µόνο η αρχή.

Οι οµιλίες του στα αποδυτήρια, µε πιο χαρακτηριστική εκείνη πριν από το εκτός έδρας παιχνίδι µε τη Βασιλεία, όταν και είχε µόλις σκουπίσει τα δάκρυα από τα µάτια του λόγω τραυµατισµού του στην προθέρµανση, η µεγάλη του προσπάθεια να επανέλθει το συντοµότερο δυνατό µετά τον τραυµατισµό του πριν από την εκτός έδρας αναµέτρηση µε τη Βίντι και η ανάληψη... και καθηκόντων σκοραρίσµατος από τη στιγµή που ο Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς αποχώρησε, µε τα σουτ που έφεραν τα γκολ να εξαπολύονται ολοένα και πιο µακριά από την εστία, ήταν όλα κοµµάτι που πακέτου απαντήσεων που ήθελε να δώσει ύστερα από όλα όσα έγιναν πριν από έναν χρόνο.

Οι αρχηγικές του «παραστάσεις» έχουν έναν και µόνο στόχο, που δεν είναι άλλος από το «να βοηθάω την οµάδα της καρδιάς µου να πετυχαίνει τους στόχους της», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε µετά την αναµέτρηση µε τον Παναιτωλικό, στην οποία πέτυχε ένα σπάνιας οµορφιάς τέρµα, που αναµφίβολα µπορεί να επιλεγεί για σήµα αθλητικής εκποµπής.

Διαβάστε ακόμη