┋ Αθλητισμός ┋ 18.04.2019 11:38

Ποτσετίνο: Παραδέχθηκε πως χάρηκε περισσότερο όταν έσωσε την Εσπανιόλ

Ο προπονητής της Τότεναμ αποκάλυψε ότι στο 2-2 κοιτάχτηκε με τον Γκουαρδιόλα λέγοντας με απορία «τι γίνεται;», ενώ στο γκολ του Στέρλινγκ ένιωσε σαν τον Χαλκ

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά ┋

Χαρούμενος με την πρόκριση, όχι όμως όσο με την παραμονή της Εσπανιόλ στην κατηγορία δήλωσε ο κόουτς της Τότεναμ Μαουρίτσιο Ποτσετίνο (AP)

Η Τότεναμ πανηγύρισε μια απ' τις σημαντικότερες προκρίσεις στην ιστορία της και τη μεγαλύτερη στιγμή της στα ευρωπαϊκά Κύπελλα τις τελευταίες δεκαετίες. Ο τρόπος που ήρθε η πρόκριση επί της Μάντσεστερ Σίτι ήταν μοναδικός προκαλώντας μοναδικά συναισθήματα. Μάλιστα για τον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, αυτή ήταν αναμφίβολα η σημαντικότερη στιγμή του ως κόουτς της Τότεναμ καθώς επί των ημερών του, μολονότι οι Λονδρέζοι έχουν δημιουργήσει μια εξαιρετική ομάδα, οι τίτλοι και οι διακρίσεις απουσιάζουν.

Κι όμως για τον Αργεντινό τεχνικό, δεν ήταν η πρόκριση επί της Σίτι η πιο ευτυχισμένη στιγμή στην προπονητική καριέρα του. Προφανώς και χάρηκε πάρα πολύ όπως δήλωσε χαρακτηριστικά σε ισπανικό ραδιοφωνικό σταθμό αλλά παραδέχθηκε ότι «η μεγαλύτερη χαρά που έχω πάρει ως προπονητής ήταν όταν με την Εσπανιόλ σωθήκαμε από τον υποβιβασμό στην Αλμερία. Ηταν η σημασία που είχε εκείνη η σωτηρία για όλη την οικογένεια της Εσπανιόλ». Ηταν τη σεζόν 2008-09 στην πρώτη του προπονητική θητεία και σε μια ομάδα που αγωνίστηκε ως παίκτης για περίπου μια δεκαετία.

Για τις έντονες στιγμές που έζησε στη διάρκεια της αναμέτρησης και κυρίως όταν ο Στέρλινγκ της Σίτι πέτυχε το 5-3, το οποίο όμως ακυρώθηκε ως οφσάιντ με παρέμβαση του VAR, ο Ποτσετίνο σχολίασε: «Οταν σκόραρε ήμουν κάπως σαν τον Απίθανο Χαλκ. Εβγαλα το μπουφάν και τη ζακέτα μου. Κάθισα στον πάγκο και όταν ακυρώθηκε το γκολ ως οφσάιντ λόγω του VAR, αναγεννήθηκα την ίδια στιγμή. Η ένεση ενέργειας ήταν τρομερή».

Παράλληλα, αποκάλυψε τη... διάδραση που είχε με τον αντίπαλο προπονητή Πεπ Γκουαρδιόλα όταν μόλις στο 11ο λεπτό το σκορ ήταν ήδη 2-2: «Μόλις έγινε το 2-2, γυρίσαμε μαζί με τον Πεπ τα κεφάλια μας, κοιταχτήκαμε και λέγαμε “τι γίνεται;”. Δεν το πιστεύαμε»...

Διαβάστε ακόμη