Μπορεί μία ομπρέλα να δίνει «λύση» στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής; Ο αστεροειδής, η «ηλιακή ασπίδα» και η τρελή ιδέα από τη Χαβάη

Έναν περίεργο τρόπο αποκάλυψε ένας επιστήμονας προκειμένου να προστατεύσει τον κόσμο από τις ακτίνες του ήλιου. Συγκεκριμένα, ο Istvan Szapudi, αστρονόμος από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης, υποστηρίζει ότι είναι εφικτό να πιάσει έναν αστεροειδή και να του συνδέσει μια τεράστια ομπρέλα, στο όνομα της σωτηρίας του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή.

Και όμως, αν ακούγεται σαν σενάριο του Hollywood, η ιδέα «τρελαίνει» πολλούς επιστήμονες ενώ, ο ίδιος ο Szapudi, περιγράφει λεπτομερώς την ιδέα του σε μια νέα εργασία, που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ασπίδα, η οποία θα ήταν κατασκευασμένη από το εξαιρετικά ισχυρό και «θαυματουργό» υλικό γραφένιο, θα εμπόδιζε την ενέργεια του ήλιου και θα δρόσιζε τον πλανήτη μας. Θα έμοιαζε σαν να ήμασταν κάτω από ομπρέλα σε παραλία σε συνθήκες ζέστης και η διαστημική ασπίδα θα δρόσιζε τη Γη, χωρίς να επαναφέρει την εποχή των παγετώνων.

Τι είναι το «θαυματουργό» γραφένιο

Πρόκειται για μία μορφή φύλλου άνθρακα. Παρά το μικρό πάχος του, είναι απίστευτα ισχυρό. Ο Szapudi υποστηρίζει ότι, «στη Χαβάη, πολλοί χρησιμοποιούν μια ομπρέλα για να μπλοκάρουν το φως του ήλιου καθώς περπατούν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σκέφτηκα, θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο για τη Γη και έτσι να μετριάσει την επικείμενη καταστροφή της κλιματικής αλλαγής». 

Και άλλες φορές στο παρελθόν, πάντως, η ιδέα της «ηλιακής ασπίδας» έχει προταθεί. Σε πρόσφατη μελέτη, μάλιστα, προτάθηκε η χρήση της σκόνης του φεγγαριού ως μέσο για την προστασία από το ηλιακό φως. Ο ακαδημαϊκός, ωστόσο, υποστηρίζει ότι κανείς δεν έχει ακόμη εξετάσει πώς ένα τέτοιο αντικείμενο θα μπορούσε να εκτοξευθεί στο διάστημα και να παραμείνει στη θέση του όταν φτάσει εκεί. Ακόμα και στο υποθετικό σενάριο που ένας πύραυλος θα ήταν σε θέση να εκτοξεύσει ηλιακή ασπίδα πολλών δισεκατομμυρίων τόνων, πιθανότατα η ισχυρή ηλιακή ακτινοβολία θα οδηγούσε στην έκρηξη του πυραύλου. Επιπλέον, όσο πιο αδύναμη είναι η ηλιακή ασπίδα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να εκραγεί περίπου μια φορά στο διάστημα, από την ηλιακή ακτινοβολία.

Ο Szapudi προτείνει, ως εκ τούτου, τη χρήση ενός αστεροειδούς ως αντίβαρου, ο οποίος θα συνδεόταν μέσω μιας πρόσδεσης στην ηλιακή ασπίδα, καθώς θα πρόσθετε στο μηχάνημα αρκετό βάρος για να σταματήσει να εκτοξεύεται. Το βάρος της ασπίδας και του αντίβαρου μαζί, ισχυρίζεται, θα ήταν περίπου 3,5 εκατομμύρια τόνοι, περίπου 100 φορές ελαφρύτερο από τις προηγούμενες εκτιμήσεις για μια ασπίδα που δεν θα ήταν προσδεμένη.

Βέβαια, παραδέχεται ότι η ασπίδα «έχει αρκετό βάρος για να προκαλέσει τον όλεθρο» εάν κατά λάθος συντριβεί στη Γη και υπογραμμίζει τη σημασία των δεσμών ενώ σημειώνει πως, «το αγαπημένο μου θα ήταν να συνδέσω την ασπίδα σε έναν κατάλληλο αστεροειδή που χρειάζεται ελάχιστο χειρισμό και να χρησιμοποιήσω την ίδια το ηλιακή ασπίδα σαν ηλιακό πανί και να παρασύρω ολόκληρο το σύστημα στη σωστή θέση». Αυτή είναι μία προσέγγιση την οποία οι μελέτες μηχανικής χρησιμοποιούν ήδη, όσο απίθανη κι αν ακούγεται η ιδέα. Τώρα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν την έρευνα προκειμένου να δημιουργηθεί ένα εφαρμόσιμο σχέδιο που θα μπορούσε να μετριάσει την κλιματική αλλαγή εντός δεκαετιών.