Είδαμε τις «Μάγισσες της Σμύρνης» στο Παλλάς (pics)

Σμύρνη, τέλη του 19ου αιώνα. Στη μεγάλη προκυμαία, πλοία φορτωμένα με σταφίδες, ξερά σύκα, βαμβάκι, καπνό, χαλιά, μουσελίνες ετοιμάζονται να αναχωρήσουν για τα διεθνή εμπορικά λιμάνια της Ευρώπης και της Αμερικής. Στο μεγάλο παζάρι της πόλης, πωλητές μπροστά στους πάγκους διαλαλούν την πραμάτειά τους. 

Δύο γυναίκες με κουρελιασμένα ρούχα, η έφηβη Κατίνα και η μητέρα της Ευθαλία, φτάνουν στην όμορφη Σμύρνη, μία πόλη στην οποία συμβιώνουν χωρίς προβλήματα Εβραίοι, Τούρκοι, Αρμένιοι, Ιταλοί, Γάλλοι και Έλληνες. Η Ευθαλία έχει ταλέντο στα μαντζούνια και στα καλλυντικά, από τα οποία καταφέρνει να βγάλει αρκετά χρήματα ξεκινώντας μία δική της επιχείρηση. Η ζωή των δύο γυναικών θα αλλάξει όταν θα γνωρίσουν την Αττάρτη, μια Τούρκα μάγισσα, που θα πάρει την Κατίνα υπό την προστασία της και θα της μεταδώσει τις γνώσεις και τα ταλέντα της με φυσικό, αλλά και μεταφυσικό τρόπο.  

Ερωτικά φίλτρα, μπουγιούμ, λιώματα και μαγικά που ποτέ δεν κάνουν λάθος, οδηγούν την Κατίνα μια μέρα να γίνει αρχόντισσα όλης της Σμύρνης. Εκατό χρόνια μετά, σ’ ένα σκονισμένο μπαουλάκι στο σπίτι της Αίγινας, βρίσκονται πια οι γραφές, τα ξόρκια και τα μαγικά της, έτοιμα να διηγηθούν μια ολόκληρη ιστορία από την αρχή…

Μέσα από το έργο της Μάρας Μεϊμαρίδη περιγράφεται με αριστοτεχνικό τρόπο η θέση της γυναίκας εκείνη την εποχή. Το γεγονός του προσδιορισμού της ύπαρξής της ανάλογα με την οικονομική δύναμη και την κοινωνική θέση του άνδρα ή του πατέρα της. Η αγωνία της νεαρής γυναίκας να καλοπαντρευτεί, για την κοινωνική της άνοδο και την ευημερία της, με σημαντικό αρωγό τη μαγεία, την οποία χρησιμοποιεί για να πετύχει τον σκοπό της και να αποκτήσει τους άνδρες των ονείρων της, οι οποίοι ειδάλλως δεν θα γυρνούσαν ποτέ να την κοιτάξουν. Αναδεικνύονται τα προβλήματα και δίνονται σημαντικές συμβουλές και πληροφορίες για την εικόνα του γάμου. Ο θεατής μπορεί εύκολα να συγκρίνει τις οικογενειακές συνθήκες εκείνης της εποχής, ενσχέσει με τις σημερινές. Δείχνει εξαιρετικά τον τρόπο που χρησιμοποιεί μια γυναίκα για να σαγηνεύσει τον άντρα της, να τον κρατήσει και να διατηρήσει το ενδιαφέρον του.

Ο Σταμάτης Φασουλής ως σκηνοθέτης της θεατρικής παράστασης έχει κάνει καταπληκτική δουλειά δημιουργώντας κωμικοτραγικές καταστάσεις, δίνοντας έμφαση στο συναίσθημα και στα πολυεπίπεδα μηνύματα με απλό και ανεπιτήδευτο τρόπο. Παράλληλα, εμπλέκει αρμονικά τη θρησκεία με τη μαγεία, τον έρωτα με το θάνατο και την ανάγκη για επιβίωση, αλλά και το πάθος για το μεταφυσικό με την ανθρώπινη λογική. Το αρωματικό φίλτρο που διαχέεται στην αίθουσα σε όλη την διάρκεια της παράστασης καταφέρνει να ταξιδέψει τον θεατή στις χαμένες πατρίδες και να νιώσει τη μαγεια της Ανατολής.

Οι ερμηνείες στο σύνολό τους είναι εύστοχες και πυκνές. Η Μαρία Καβογιάννη ως Ευθαλία και η Μίρκα Παπακωνσταντίνου ως Αττάρτη ξεχωρίζουν στην παράσταση, ενώ η Νικολάετα Βλαβιανού ως θεία Φούλα και η Μαρία Αντουλινάκη ως γειτόνισσα Βασιλεία παρουσιάζουν επί σκηνής δυο γνώριμες λαϊκές φυσιογνωμίες και το κάνουν απολαυστικά. 

Η Σμαράγδα Καρύδη στο ρόλο της Κατίνας δίνει μία νέα πνοή στον χαρακτήρα. Καταφέρνει να μας σαγηνεύσει με τα μαγικά της κόλπα και την αβίαστη γοητεία της. Ο θεατής νιώθει τις αγωνίες της, τη συμπαθεί, τη συμπονά και συγκινείται με την υπερπροσπάθειά της να επιβιώσει. Μια από τις πιο δυνατές στιγμές της παράστασης είναι το αργό και άκρως ερωτικό τσιφτετέλι της «Κατίνας» με σκοπό να κεντρίσει το ενδιαφέρον του υποψήφιου δεύτερου συζύγου της, Κωνσταντίνου Καραμάνου που στην παράσταση ερμηνεύει ο Μέμος Μπεγνής.

Παράλληλα, τις εντυπώσεις κλέβει και η νεαρή Δανάη Μπάρκα ως η μετεμψύχωση της Κατίνας, η οποία αποδεικνύει για ακόμα μία φορά πως έχει μέλλον στο θεατρικό σανίδι. 

Η σκηνογράφος Αθανασία Σμαραγδή έχει δημιουργήσει μια μικρή πόλη στην σκηνή του Παλλάς δίνοντας εικόνα στις αναμνήσεις, ενώ η Ντένη Βαχλιώτη σκιαγραφεί ενδυματολογικά τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους. Την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Θοδωρής Οικονόμου ταξιδεύοντας μας μουσικά στη Σμύρνη, τις λέσχες, στα φημισμένα καφέ της εποχής «Κε» και «Καφέ ντε Παρί» της πόλης. Ο Δημήτρης Παπάζογλου επιμελείται τις χορογραφίες της παράστασης.

Δεν έχω, λοιπόν, παρά να ευχηθώ σε όλους όσοι φτάσετε ως εκεί, να απολαύσετε το θέαμα με τον τρόπο που παρουσιάζεται και να αφήσετε τους εαυτούς σας να πάρουν λίγη από την αύρα, το πείσμα και την τόλμη της Κατίνας. 

Ταυτότητα Παράστασης: 

Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής

Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή

Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη

Χορογραφία: Δημήτρης Παπάζογλου

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Πρωταγωνιστούν: Μαρία Καβογιάννη, Σμαράγδα Καρύδη, Μέμος Μπεγνής, Μελέτης Ηλίας, Νικολέτα Βλαβιανού και η Μίρκα Παπακωνσταντίνου στο ρόλο της Μάγισσας Αττάρτης

Παίζουν ακόμα: Μανώλης Γεραπετρίτης, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Βερόνικα Δαβάκη, Γιώργος Δεπάστας, Δανάη Μπάρκα, Αθηνά Νιαβή, Γιώργος Παράσχος, Δέσποινα Πολυκανδρίτου, Ευγενία Σαμαρά, Ευσταθία Τσαπαρέλη, Νατάσσα Κοτσοβού, Μαρία Αντουλινάκη, Νεφέλη Παπαδερού, Στράτος Μενούτης, Γιώργος Λόξας, Κλεάνθης Βαρσαμούλης, Γιώργος Ματζιάρης, Νίκος Σταυρακούδης