Αλμυρή Έρημος: Πρεμιέρα την 1η Μαΐου στο Ινστιτούτο Γκροτόφσκι στην Πολωνία

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, η Ομάδα Θεάτρου «Άλας» παρουσιάζει την παράσταση «Αλμυρή Έρημος». Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα την 1η Μαΐου στον ιστορικό χώρο Laboratorium του Γιέρζι Γκροτόφσκι, στο Βρότσλαβ της Πολωνίας και στη συνέχεια θα παρουσιαστεί στο Θέατρο 104, στην Αθήνα τα ακόλουθα Σαββατοκύριακα του Μαΐου: 7-8, 14-15, 21-22, 28-29.

Πρόκειται για μία πρωτότυπη σκηνική σύνθεση που αντλεί το υλικό της από μαρτυρίες προσφύγων και λογοτεχνικά έργα για τη Μικρά Ασία. Τα δύο κεντρικά πρόσωπα, «Ο Στρατιώτης» και «Η Γυναίκα», πορεύονται παράλληλα στο έργο χωρίς να συναντιούνται σε πραγματικό χρόνο, συμπληρώνοντας ο ένας την αφήγηση του άλλου στη ροή της ιστορίας. Στιγμιότυπα από τη μικρασιατική εκστρατεία και την καθημερινή ζωή ξετυλίγονται μέσα σ’ ένα θραυσματικό τοπίο μνήμης, σ’ ένα χρόνο άχρονο και, κατ’ αυτήν την έννοια, αιωνίως επίκαιρο, όσο η Ιστορία εξακολουθεί να αιμορραγεί πολέμους, προσφυγιά, ανθρώπινο πόνο και οδύνη. 

«Ένας που έχασε, έχει χάσει βέβαια από τη γέννα του, έχασε και χθες και προχθές και σήμερα» αναφέρει ο Γιάννης Κουνέλλης. Η Μικρασιατική καταστροφή σημάδεψε την Ελληνική και παγκόσμια ιστορία κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, μα κυρίως ηθικά. Με μάτια ανοιχτά στο παρελθόν, στην ιστορία και το δράμα που έζησε ο Ελληνισμός κατά την έξοδο του από τη Μικρά Ασία, ανοίγουμε την ανθρώπινη πληγή που αιμορραγεί παντοτινά, τα τραύματα εκείνα της μνήμης που θολώνουν την ιστορία, που πνίγουν σε αποσιωπητικά τις ερωτήσεις.

Όταν ένα τραύμα αποκαλύπτεται, πάντα κάποιοι είναι εκεί να το κρύψουν, να το αποσιωπήσουν, να το σκεπάσουν... Ωστόσο το τραύμα εξακολουθεί να αιμορραγεί. Τότε, κάποιοι άλλοι θα βρεθούν να πουν: «δεν μπορείς να μην το κοιτάξεις, δεν μπορείς να μην το μυρίσεις, δεν μπορείς να μη νιώσεις τη σήψη». 

Η μνήμη του τραύματος δεν περιμένει απάντηση. Θα ξεχυθεί σαν ορμητικός ποταμός. Αυτός ο ποταμός είναι οι ψυχές εκείνων των πολλών ανθρώπων που βίωσαν την τραγωδία του πολέμου: Μια Μικρασιάτισσα μάνα που κοιλοπονεί, ξενιτεμένη πια, προσπαθώντας να σταθεί σε έναν αλλιώτικο κόσμο απ’ αυτόν που ήξερε ως τότε. Ένας Έλληνας φαντάρος που πήγε και πολέμησε χιλιόμετρα μακριά, αφήνοντας πίσω σπίτι, οικογένεια, ζωή, δίχως να ξέρει το που και το γιατί. Άνθρωποι που ζούσαν μονιασμένοι και έγιναν σε μια σπίθα της στιγμής εχθροί.

Η φωτιά της Σμύρνης, η φωτιά του ξεριζωμού, που οδήγησε 1.500.000 Έλληνες και 500.000 Τούρκους στην προσφυγιά, χαράσσεται ανεξίτηλα στη μνήμη. Τα ερωτήματα βασανιστικά και αγωνιώδη. Κι εμείς ως ηθοποιοί τι μπορούμε να κάνουμε; Μια ιστορική αφήγηση δεν είναι αρκετή. Η ανθρώπινη τραγωδία ξετυλίγεται μέσα από τα μάτια, τις ψυχές, τα σώματα των ανθρώπων που έζησαν τον πόνο, το πένθος, τον ξεριζωμό. Γι’ αυτό ολάκερη η ιστορία του πολιτισμού δεν είναι παρά μια γκρίζα ζώνη, χωρίς θύτες και θύματα, ένοχους και αθώους. Ένα τέτοιο ταξίδι επιχειρούμε, σκαλίζοντας την μνήμη του τραύματος. Ίσως έτσι να μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά, θεμελιώνοντας τα σπίτια μας, την ίδια μας την ύπαρξη μέσα στο χρόνο.

Βιογραφικό Σημείωμα των μελών της Ομάδας

Ναταλία Γεωργοσοπούλου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Εθνικό και Καποδιαστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών απ’ όπου αποφοίτησε τo 2017. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημοσιογραφίας στο πανεπιστήμιο Yeditepe της Κωνσταντινούπολης. Το 2020 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή «Δήλος- Δήμητρα Χατούπη». Κατά τη διάρκεια των σπουδών της συμμετείχε σε θεατρικά αναλόγια στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Γ. Μαυραγάνη. Συνέχισε τις σπουδές της στο θέατρο στο Ινστιτούτο Γκροτόφσκι στο Βρότσλαβ της Πολωνίας όπου συμμετείχε σε εκπαιδευτικά προγράμματα με την ομάδα studioKokyu. Το καλοκαίρι του 2021 συμμετείχε στο διεθνές καλοκαιρινό εργαστήριο του θεάτρου Άττις «Η μέθοδος του Θεόδωρου Τερζόπουλου» υπό την καθοδήγηση των Θεόδωρου Τερζόπουλου και Σάββα Στρούμπου.

Σταύρια Νικολάου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κόρινθο. Μετά την αποφοίτησή της από τη Νομική Σχολή Αθηνών, ξεκίνησε τις σπουδές της στο θέατρο στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης «Δήλος- Δήμητρα Χατούπη», απ’ όπου αποφοίτησε το 2020. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της συμμετείχε σε θεατρικά αναλόγια στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Γ. Μαυραγάνη. Το καλοκαίρι του 2018 και 2019 συμμετείχε στην πολυγλωσσική performance «Οι Πέτρες Μιλούν» σε σκηνοθεσία Ε. Θεοδώρου (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου). Το καλοκαίρι του 2021 συμμετείχε στην παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου «Φοίνισσες», ως μέλος του Χορού, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου, που παρουσιάστηκε τον Ιούλιο του 2021 στην Επίδαυρο (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου).

Γιάννης Ισμυρνιόγλου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σπάρτη από όπου ξεκίνησε την μουσική του εκπαίδευση σε πολύ νεαρή ηλικία. Από το 2009 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος Αρμονίας (Λακωνικό ωδείο) – Αντίστιξης - Φούγκας (Εθνικό Ωδείο παράρτημα Σπάρτης) με καθηγητή τον Νίκο Καριώτη. Τελειόφοιτος στην τάξη του βιολιού και πτυχιούχος στην μοντέρνα κιθάρα (Εθνικό Ωδείο). Συμμετέχει σε σεμινάρια με άξονες όπως μουσική ανάλυση – σύνθεση, διεύθυνση χορωδίας, μουσικοπαιδαγωγικά. Η διδασκαλία ήταν από πάντα πολύ σημαντικό κεφάλαιο για εκείνον και προσπαθεί μέσω συνεχών σπουδών - εκπαιδεύσεων να αναβαθμίζει τις ικανότητές του. Συνεργάζεται ως Διευθυντής παιδικών χορωδιών με το Εθνικό Ωδείο (κεντρικό, νοτίων προαστίων) και το ElSistemaGreece, ως δάσκαλος βιολιού και SectionalLeader (1α Βιολιά) στην εκπαιδευτική ορχήστρα του ElSistemaGreece και ως καθηγητής Ανώτερων Θεωρητικών στο Εθνικό Ωδείο παράρτημα Σπάρτης. Έχει εμφανιστεί σαν μουσικός αλλά και συνθέτης – ενορχηστρωτής - μαέστρος σε σημαντικούς χώρους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Πειραματίζεται με είδη - ηχοτοπία – επεξεργασία ήχων με στόχο να ξεκλειδώσει τη φαντασία αλλά και τις ιδέες του στο μέγιστο.