Εθνικό Θέατρο: «Είμαστε όλοι διαφορετικοί, είμαστε όλοι ίδιοι» - Νέο φιλόδοξο πρόγραμμα και εισιτήρια με 10 ευρώ

Για τον χειμώνα του 2022 - '23 έχει σχεδιαστεί ένα ρεπερτόριο που επιχειρεί να καλύψει όλο το φάσμα: κλασικά γνωστά έργα, άπαιχτα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, θεατρικές διασκευές λογοτεχνικών κειμένων και σεναρίων ταινιών, πρωτότυπες κειμενικές συνθέσεις. Την ίδια ποικιλομορφία έχει και η επιλογή των σκηνοθετών: δόκιμοι σημαντικοί δημιουργοί, σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς που έχουν ήδη διαγράψει μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία, γνωστοί καλλιτέχνες που υπογράφουν την πρώτη τους σκηνοθεσία, νέοι σκηνοθέτες στα πρώτα τους βήματα. Αντίστοιχη είναι και η ποικιλομορφία των άλλων καλλιτεχνικών συντελεστών και των ηθοποιών που θα συνεργαστούν αυτό τον χειμώνα με το Εθνικό Θέατρο: από καλλιτέχνες που θα κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση στο θέατρο έως πολύ έμπειρους και γνωστούς ανθρώπους του θεάτρου. Η διαφορετικότητα είναι η λέξη κλειδί για τις φετινές επιλογές του ρεπερτορίου και των καλλιτεχνικών συντελεστών.

«Είμαι πολύ χαρούμενος που φέτος τον χειμώνα θα βρίσκονται στο Εθνικό τόσοι άξιοι καλλιτέχνες, τόσο διαφορετικοί και τόσο ταλαντούχοι όλοι τους δουλεύουν πυρετωδώς για την υλοποίηση του νέου μας προγράμματος με μεγάλη αγάπη και όρεξη. Και μολονότι ο φετινός χειμώνας προβλέπεται να έχει αρκετές δυσκολίες για όλους μας, ελπίζω πως στο πρόγραμμά μας θα βρουν οι θεατές μας ένα καταφύγιο. Στη δύσκολη αυτή συγκυρία είμαστε όλοι μαζί, είμαστε όλοι διαφορετικοί, είμαστε όλοι ίδιοι» σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Γιάννης Μόσχος.

Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών

Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, πως η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου επαναλειτουργεί, πλέον ως Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών μετά από μια διακοπή δύο χρόνων. Πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησαν ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης, οι οποίοι συνέχισαν το έργο των προκατόχων τους —Στάθη Λιβαθινού και Νίκου Περέλη— η Πειραματική Σκηνή επιχειρεί να είναι ένας τόπος νέων αναπάντεχων ιδεών, ένας χώρος συνάντησης, ζύμωσης, δοκιμής, ανακάλυψης νέων τρόπων και νέων φωνών. Όπως υπόσχεται και ο τίτλος της, τα επόμενα τρία χρόνια στην Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών θα δείξουν τη δουλειά τους καλλιτέχνες που βρίσκονται στα πρώτα βήματα της διαδρομής τους. Ο στόχος είναι, δηλαδή, να προτείνει και να δώσει χώρο η Πειραματική σε δημιουργούς που διαισθανόμαστε ότι θα μας απασχολήσουν στο μέλλον.

Η φετινή σεζόν θα κινηθεί γύρω από τους εξής άξονες:

• Την ανάδειξη της εγχώριας δημιουργίας, καθώς προτείνουμε παραστάσεις που η πρώτη ύλη τους προέρχεται από δημιουργούς που ζουν και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Επιλέχθηκαν, λοιπόν, ιδέες και έργα της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας.
• Την επιθυμία να ανοίξει ο διάλογος πάνω στο τι μπορεί να συνιστά πρώτη ύλη για μια θεατρική παράσταση. Γι’ αυτόν τον λόγο έγινε μια επιλογή παραστάσεων με τελείως διαφορετική αφετηρία: θεατρικό έργο, λογοτεχνικά κείμενα, devised υλικό, αληθινές ιστορίες και μια παράσταση που αφορμή της είναι εικόνες κι όχι λόγος.

Σύμπραξη με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Το Εθνικό συμπράττει με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου Έλληνα δραματουργού. Οι δύο ιστορικοί θεατρικοί οργανισμοί που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη του Ιάκωβου Καμπανέλλη ως ενός από τους κορυφαίους δραματουργούς της σύγχρονης ελληνικής γραφής, θα συνεργαστούν για να τιμήσουν από κοινού τον σημαντικό Έλληνα συγγραφέα. Στο πλαίσιο αυτό θα παιχτεί στο Θέατρο της Οδού Φρυνίχου «Η Στέλλα με τα Κόκκινα Γάντια», σε σκηνοθεσία του Γιάννου Περλέγκα. Παράλληλα, στο Εθνικό Θέατρο, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Κτηρίου Τσίλλερ, θα πραγματοποιηθεί βραδιά μνήμης στις αρχές Δεκεμβρίου 2022, με θέμα τις παραστάσεις του Ιάκωβου Καμπανέλλη που έχουν ανέβει στο παρελθόν στα δύο θέατρα, σε κοινή επιμέλεια των δύο θεατρικών οργανισμών και με τη συνεργασία της Κατερίνας Καμπανέλλη.

Το Εθνικό Θέατρο, επίσης, πιστεύοντας σε μια κουλτούρα συνεργειών πολιτιστικών οργανισμών, θα συνεργαστεί στενά στο μέλλον με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπως συμφώνησαν πρόσφατα οι δύο καλλιτεχνικοί διευθυντές των δύο θεάτρων, Γιάννης Μόσχος και Αστέρης Πελτέκης. Όπως και με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για το ανέβασμα της παράστασης «Συνέβη στην Ελλάδα», σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου.

Κλείνοντας, το Εθνικό Θέατρο δίνει τη δυνατότητα στο θεατρόφιλο κοινό, για επτά ημέρες, να προμηθευτεί εισιτήρια για όλες τις παραστάσεις του, στη μοναδική τιμή των 10 ευρώ. Η προσφορά ισχύει για αγορές εισιτηρίων που θα γίνουν στο διάστημα 22 - 28 Σεπτεμβρίου και αφορά τα έργα της Κεντρικής Σκηνής, της Σκηνής «Νίκος Κούρκουλος», της Σκηνής «Μαρίκα Κοτοπούλη» και της Σκηνής «Κατίνα Παξινού» στο Θέατρο Rex.

Αναλυτικά το πρόγραμμα

«Βρυκόλακες» του Χένρικ Ίψεν / Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής / Παίζουν: Γιώργος Ζιόβας, Κατερίνα Μαούτσου, Νένα Μεντή, Περικλής Μουστάκης, Αργύρης Πανταζάρας / Κεντρική Σκηνή / Από 26 Οκτωβρίου 2022

Η κυρία Άλβινγκ ετοιμάζεται για τα εγκαίνια του Ιδρύματος που έφτιαξε στη μνήμη του συζύγου της. Ο γιος της Όσβαλντ, καταξιωμένος ζωγράφος που ζει από παιδί στο εξωτερικό, έχει επιστρέψει για την τελετή. Ο παλιός οικογενειακός φίλος και διαχειριστής του Ιδρύματος Πάστορας Μάντερς έχει έρθει και αυτός για να εκφωνήσει λόγο για την προσφορά του λοχαγού Άλβινγκ. Όμως, κάτω από την αψεγάδιαστη, γυαλιστερή επιφάνεια, κάτι άρρωστο και σαθρό ελλοχεύει. Ένα κουβάρι από ψέματα και μυστικά, προδομένους έρωτες, συγκάλυψη και υποκρισία αρχίζει να ξετυλίγεται σταδιακά, την ώρα που οι μάσκες πέφτουν, ολόκληρο το οικοδόμημα της αγίας οικογένειας κλυδωνίζεται και τα φαντάσματα του παρελθόντος ξυπνούν, διψώντας για το αίμα των ζωντανών.

Όταν το 1881 ο Χένρικ Ίψεν έγραψε τους «Βρυκόλακες» ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων με την τόλμη της θεματικής του αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ξεσκέπαζε μια κοινωνία υποκρισίας και διαφθοράς. 25 χρόνια από την τελευταία φορά που ανέβηκαν στο Εθνικό Θέατρο (1997), οι «Βρυκόλακες» επιστρέφουν και ο Σταμάτης Φασούλης αναμετριέται ξανά με το έργο που αποτέλεσε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1979.

«Σπασμένη Στάμνα» του Χάινριχ φον Κλάιστ / Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης-Νίκος Χατζόπουλος / Παίζουν: Γιώργος Γιαννακάκος, Έλενα-Μαρία Ηλία, Ακύλλας Καραζήσης, κ.α. / Κεντρική Σκηνή / Από 10 Δεκεμβρίου 2022

Μια χαλκογραφία του 18ου αιώνα και το προσωπικό του στοίχημα για το αν μπορεί να συνθέσει κωμωδία στάθηκαν αφορμές για να γράψει ο Χάινριχ φον Κλάιστ τη «Σπασμένη Στάμνα». Το έργο, που πρωτοπαρουσίασε ο Γκαίτε το 1808 στη Βαϊμάρη, φέρνει στη σκηνή τον Αδάμ, έναν δικαστή που καλείται να διαλευκάνει ποιος έσπασε μια ιστορική στάμνα στο υπνοδωμάτιο της Εύας, ενώ ο ίδιος είναι ο βασικός ύποπτος. Η μητέρα της Εύας μηνύει τον αρραβωνιαστικό της και η υπόθεση περιπλέκεται… Ο θεατής γνωρίζει από την αρχή τον δράστη, ωστόσο αναμένει με αγωνία την έκβαση της δίκης, που με κωμικό σασπένς αποκαλύπτει πώς συγκαλύπτουν τις φαυλότητες οι μηχανισμοί.

Ο Κλάιστ, ο μεγαλοφυής συγγραφέας του 19ου αιώνα που επηρέασε λογοτέχνες κινημάτων από τον ρεαλισμό ως τον εξπρεσιονισμό και τον υπαρξισμό, βάζει στη Σπασμένη στάμνα τον δικαστή Αδάμ να διεξάγει έρευνα εναντίον του εαυτού του και αντιστρέφει με κωμικό τρόπο το πρότυπό του, τον μύθο του Οιδίποδα.

Σατιρίζοντας τις κοινωνικές συμβάσεις, τις φαντασιώσεις περί ενδόξου παρελθόντος, την παρωδία απονομής δικαιοσύνης, αλλά και τη μειονεκτική θέση της γυναίκας απέναντι στην αυθαιρεσία της ανδρικής εξουσίας, η Σπασμένη στάμνα δεν παύει να είναι μια αριστοτεχνικά κεντημένη λαϊκή κωμωδία.

«Ρωμαίος και Ιουλιέττα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ / Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς / Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιάννης Κλίνης, Αντώνης Κολοβός, Ιωάννης - Ραφαήλ Κόραβος, Έκτορας Λιάτσος, Άρης Μπαλής, Ηρώ Μπέζου, κ.α. / Κεντρική Σκηνή / Από 4 Μαρτίου 2023

Δεν χρειάζονται συστάσεις για το ζευγάρι που γεννήθηκε από τη σαιξπηρική πένα στην εκπνοή του 16ου αιώνα και μέχρι σήμερα δεν έχει πάψει να ταυτίζεται με τον απόλυτο έρωτα. Οι ρίζες της ιστορίας με τις πολλαπλές πραγματεύσεις ανιχνεύονται πίσω στον 2ο αιώνα μ.Χ., ωστόσο είναι το έργο του Σαίξπηρ που την κατέστησε πασίγνωστη. Με την απαράμιλλη μαεστρία του στη γλώσσα και την ανάπτυξη χαρακτήρων πλάθει έναν συνταρακτικό κόσμο, από τον οποίο δεν είναι εύκολο να εξέλθουμε ακόμη και μετά την αποχώρησή μας από το θέατρο.

Οι δύο ισχυρότερες οικογένειες της Βερόνα βρίσκονται σε μοιραία αντιπαλότητα μεταξύ τους και στην πόλη επικρατούν συνθήκες κοινωνικής αναταραχής. Ο κόσμος που έχει διαμορφωθεί μέσα σε αυτές, είναι ένας κόσμος απόλυτης σήψης, όπου όλοι γλεντάνε, μισούν, αλληλοεξοντώνονται, ένας κόσμος που δεν ταιριάζει στους γόνους των αντίπαλων οικογενειών, Ρωμαίο και Ιουλιέττα. Οι δυο τους μόνοι αντιστέκονται σε μια κοινωνία που πεθαίνει και αντιτάσσουν την αγάπη, την επαφή με τη φύση και την πνευματικότητα ως μοναδική διέξοδο, και επιλέγουν τον θάνατο ως ιδανική έξοδο από ένα σύμπαν που δεν τους κατανοεί, ούτε τους χωράει.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Δημήτρης Καραντζάς, βλέπει τον Ρωμαίο ως έναν μικρότερο αδερφό του Άμλετ, που πρέπει να αναμετρηθεί με έναν κόσμο, τον οποίο θέλει επιτακτικά να αλλάξει –έστω και διά του θανάτου του…

«Τα Φώτα της Πόλης» του Τσάρλι Τσάπλιν / Ένα διαφορετικό μιούζικαλ σε πρωτότυπη μουσική Θοδωρή Οικονόμου και στίχους Σταύρου Σταύρου / Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» / Από 18 Νοεμβρίου 2022

Με φόντο το οικονομικό Κραχ της Αμερικής, τα Φώτα της πόλης, το διαχρονικό και αξεπέραστο αριστούργημα του Τσάρλι Τσάπλιν είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία και ταυτόχρονα μια αστική παραβολή που πραγματεύεται την κοινωνική αδικία, αλλά και την άδολη αγάπη. Μια ταινία με το ωραιότερο φινάλε στην ιστορία του κινηματογράφου, ένα έργο-καθρέφτης της τραχιάς μεσοπολεμικής εποχής που αποθεώνει την ασυμβίβαστη ζωή, την ανιδιοτελή προσφορά και τον έρωτα χωρίς όρια.

Η παράσταση διαδραματίζεται στον χώρο ενός κινηματογραφικού στούντιο και ακολουθεί την πλοκή της ταινίας του 1931, όπου ο Τσάρλι Τσάπλιν, ως άνεργος περιπλανώμενος Σαρλώ, ερωτεύεται μια τυφλή ανθοπώλισσα και κάνει τα πάντα προκειμένου να εξασφαλίσει τα χρήματα για την εγχείρηση που θα της χαρίσει την όραση. Ο ρακένδυτος ήρωας αγωνίζεται να επιβιώσει στο βίαιο περιβάλλον του ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού και με όπλο του τον αλτρουισμό και τη γενναιοδωρία, καταφέρνει να προσφέρει στην αγαπημένη του το πολυτιμότερο δώρο.

Η παράσταση έχει τη μορφή ενός ιδιότυπου μιούζικαλ, με τη ζωντανή μουσική, τα τραγούδια, τη δράση και την ενέργεια των δημιουργών να συστρατεύονται για να αποτίσουν φόρο τιμής στον ιδιοφυή «μελαγχολικό κλόουν», τον ηρωισμό των απλών ανθρώπων, τις αρχετυπικές αξίες της ζωής.

«Μια Νύχτα στην Επίδαυρο» σε σύλληψη - σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος / Παίζουν: Χάρις Αλεξίου, Θανάσης Αλευράς, Νίκος Καραθάνος, Έμιλυ Κολιανδρή, Χρήστος Λούλης, Ζέτα Μακρυπούλια, Έλλη Πασπαλά, κ.α. / Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» / Από 16 Φεβρουαρίου 2023

Μετά το τέλος μιας σπουδαίας παράστασης οι σπουδαίοι καλλιτέχνες μπαίνουν λιμασμένοι σε μια πασίγνωστη ταβέρνα, μπλέκονται με το προσωπικό, υποκλίνονται στους εαυτούς τους, εκεί ανάμεσα σε μπριζόλες, ψέματα και ιδρώτα, χυμάνε ο ένας πάνω στον άλλον σε ένα μακελειό χωρίς προηγούμενο που τους οδηγεί στον Κάτω Κόσμο με τη γεύση της τυρόπιτας στο στόμα.

Μια νυχτερινή φάρσα για τα ξέγνοιαστα και καμένα καλοκαίρια της ζωής μας στην Επίδαυρο, ένα μεταφυσικό μιούζικαλ για το σφίξιμο της καρδιάς μας στο πήγαινε και στο έλα αυτής της εκδρομής. Μια τρελή κωμωδία για την αληθινή τραγωδία που συμβαίνει όχι στο θέατρο, αλλά εκεί έξω… στη ζωή. Ένα μουσικό ντελίριο για την παραζάλη της υπεροψίας, ένας «εθνικός» σαρκασμός για την Ελλάδα, την αλαζονεία και την ασημαντότητά μας.

«Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ» του Ντμίτρι Ντανίλοφ / Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής / Παίζουν: Δημήτρης Ήμελλος, Ελένη Κουτσιούμπα, Παναγιώτης Μανουηλίδης, Άρης Μπαλής, Αλέξανδρος Σιάτρας, Γιλμάζ Χουσμέν / Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» / Από 14 Οκτωβρίου 2022

Ο Νικολάι, κάτοικος του Παντόλσκ, ενός άχρωμου δήμου στην περιφέρεια της Μόσχας, συλλαμβάνεται χωρίς να ξέρει γιατί και μεταφέρεται σε αστυνομικό τμήμα της ρωσικής πρωτεύουσας. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με τους αστυνομικούς του τμήματος, οι οποίοι τον υποβάλλουν σε μια εκκεντρική ανάκριση, που περιλαμβάνει από ασκήσεις παρατηρητικότητας και κιναισθησίας μέχρι ερωτήσεις που αφορούν την ιστορία της πόλης του, την αβάν-γκαρντ τέχνη και τις ερωτικές του σχέσεις. Μια ανάκριση που μέχρι την απρόσμενη εξέλιξή της στο φινάλε του έργου, δοκιμάζει τα όρια της λογικής του.

Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ, μια ενοχλητική σάτιρα με καφκικές αναφορές, ασκεί κριτική στην κυρίαρχη κουλτούρα της εποχής μας, που επιβάλλει να αντλείς ευχαρίστηση απ’ ό,τι ζοφερό σε περιβάλλει, να έχεις απαραιτήτως θετική ενέργεια, να ζεις μια ζωή με νόημα. Την ίδια στιγμή το έργο χτυπάει ένα καμπανάκι κινδύνου για το πως οι μηχανισμοί καταστολής χρησιμοποιούν τους πλέον ευφάνταστους και εκλεπτυσμένους τρόπους για να οδηγήσουν τελικά τον πολίτη στην …αυτοκαταστολή.

Ο Ντμίτρι Ντανίλοφ (1969), είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και ποιητής με αρκετά βραβεία στο βιογραφικό του. Έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο με τον Άνθρωπο απ’ το Παντόλσκ, που του εξασφάλισε το σημαντικότερο θεατρικό βραβείο της Ρωσίας, τη Χρυσή Μάσκα, το 2018.

«Ο Άλλος» της Πένυς Φυλακτάκη / Σκηνοθεσία: Σοφία Πάσχου / Παίζουν: Παντελής Δεντάκης, Δημήτρης Δρόσος, Γιώργος Ζυγούρης, Κατερίνα Πατσιάνη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Κώστας Φιλίππογλου / Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» / Από 21 Δεκεμβρίου 2022

Η γαμήλια τελετή του νεαρού υποψήφιου βουλευτή αντιμετωπίζει ανυπέρβλητες δυσκολίες: η χρυσή μερσεντές που μεταφέρει τους μελλόνυμφους θάβεται στο χιόνι και το γραφικό εκκλησάκι στο οποίο καταφθάνουν μετά κόπων και βασάνων δεν είναι το εκκλησάκι του γάμου τους. Χωρίς κουμπάρους και καλεσμένους, παρά μόνο με τους νευρωτικούς γονείς και τον παπά της εκκλησίας, το ζευγάρι πρέπει να αναβάλει επ’ αόριστον τον πολυτελή γάμο που σχεδίαζε, αλλά και να βρει τρόπο να επιβιώσει κατά τη διάρκεια του πολυήμερου αποκλεισμού του. Η παρουσία του «Άλλου» στον ίδιο ασφυκτικό χώρο, θα είναι ο καταλύτης που θα δώσει τη «λύση», συσπειρώνοντας την οικογένεια σε μια ομάδα οχυρωμένη πίσω από κοινές πεποιθήσεις, κοινά συμφέροντα και κοινές φιλοδοξίες. Υπό τον κίνδυνο του «άλλου», του διαφορετικού, η ομάδα ενώνεται και στήνει έναν αόρατο τοίχο που δεν επιτρέπει εύκολα τη διαπερατότητά του.

Με αφορμή έναν γάμο που ματαιώνεται, η Πένυ Φυλακτάκη με καυστικό χιούμορ και διεισδυτική ματιά, μιλάει για τις παθογένειες της ελληνικής, και όχι μόνο, κοινωνίας. Παθογένειες που ορίζουν το διαφορετικό –είτε είναι μέσα σε μας, είτε έξω– ως απειλητικό ιό και ως πρόβλημα που πρέπει να απομονωθεί για να μην διαταράξει την «φυσιολογική» ομοιομορφία.

«Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα» του Τόνυ Κούσνερ / Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος / Παίζουν: Ανατολή Αθανασιάδου, Αγορίτσα Οικονόμου, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Θέμης Πάνου, Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Σοφία Σεϊρλή, Υψιπύλη Σοφιά, Μαρία Τσιμά / Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» / Από 1 Μαρτίου 2023

Ο Τόνυ Κούσνερ (γεν. 1956) είναι μια από τις πιο ριζοσπαστικές φωνές της σύγχρονης αμερικάνικης δραματουργίας. Η διεθνής του καθιέρωση ήρθε με το έργο του Άγγελοι στην Αμερική (1992). Το «Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα» [A Bright Room Called Day] είναι ένα, άγνωστο στην Ελλάδα, διαμάντι της δραματουργίας του σπουδαίου συγγραφέα. Η πρώτη του γραφή χρονολογείται το 1985 για να ακολουθήσουν κι άλλες τρεις εκδοχές το 1987, το 1991 και το 2018.

Το έργο, μέσα από 25 σκηνές, παρακολουθεί την άνοδο και εγκαθίδρυση του ναζισμού από την Πρωτοχρονιά του 1932 έως τον Ιούλιο του 1933. Στο Βερολίνο μια παρέα αριστερών καλλιτεχνών συνευρίσκεται στο σπίτι της ηθοποιού Άγκνες και προσπαθεί να αντισταθεί στον επερχόμενο σκοταδισμό. Ο Κούσνερ ανιχνεύει πώς τα πολιτικά γεγονότα των 18 αυτών κρίσιμων μηνών επηρεάζουν τις ζωές τους και πώς διαχειρίζεται ο καθένας τους τις καταιγιστικές εξελίξεις. Όσο τα σύννεφα του ναζισμού κατακλύζουν τη Γερμανία, τόσο μεγαλώνουν τα διλήμματα των προσώπων και καλούνται να πάρουν ολοένα και πιο δύσκολες αποφάσεις. Ένα πανόραμα προσώπων και στάσεων ζωής σε μια εποχή φόβου.

«Τοπογραφία Θανάτου ή ας μην Ξεχάσουμε» σε σύλληψη - σκηνοθεσία: Μπρικένα Γκίστο / Παίζουν: Αλέξανδρος Γιαγκούσης, Ερατώ Καραθανάση, Τάσος Ροδοβίτης, Γκαλ Ρομπίσα, Γιάννης Σαμψαλάκης, Αφροδίτη Σόβολου / Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών / Από 18 Νοεμβρίου 2022

Η περιπατητική παράσταση «Τοπογραφία Θανάτου ή ας μην Ξεχάσουμε» ιχνηλατεί στο κέντρο της πόλης μια διαδρομή που σχηματίζεται από σημεία ποτισμένα με μνήμη. Κεντρικό θέμα οι δολοφονίες στον δημόσιο χώρο, με θύματα νέους και νέες που οραματίζονταν έναν πιο δίκαιο κόσμο. Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Ζακ Κωστόπουλος, Παύλος Φύσσας είναι ορισμένα από τα πρόσωπα στα οποία γίνονται αναφορές. Πρόσωπα εμβληματικά πια. Πρόσωπα που οι δολοφονίες τους έχουν τραυματίσει το κοινωνικό σώμα, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια σε μια ολόκληρη γενιά.

Η σκηνοθέτρια Μπρικένα Γκίστο, εστιάζοντας στο πολιτικό θέατρο του σήμερα, καλεί τους θεατές σε μια άλλου τύπου χαρτογράφηση της πόλης, μακριά από τα αναμενόμενα τουριστικά αξιοθέατα. Αντλεί υλικό από συνεντεύξεις, από αρχεία, αλλά και από τα αποτυπώματα που χαράχτηκαν στους δρόμους της πόλης: τις ονομασίες των οδών, τα συνθήματα στους τοίχους, τα αυτοσχέδια μνημεία και άλλες παρεμβάσεις. Οι ηθοποιοί υιοθετούν διαφορετικές οπτικές γωνίες για να μεταφέρουν τα γεγονότα μέσα από μια πολυφωνική αφήγηση. Η παράσταση ερευνά τα ίχνη που έχουν αφήσει τραυματικά γεγονότα στον αστικό ιστό και στη συνείδηση των κατοίκων και των περιπατητών/τριών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να επαναοικειοποιηθεί τον δημόσιο χώρο. Κυρίως, όμως, μας καλεί να δούμε αυτή την περιδιάβαση στην Ιστορία ως ένα σπινθήρα ελπίδας για να μη σβήσει η λαχτάρα για αλλαγή.

«Προβοκάτορες» του Γιάννη Αποσκίτη / Σκηνοθεσία: Ορέστης Σταυρόπουλος / Παίζουν: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Λάμπρος Γραμματικός, Χρήστος Κοντογεώργης, Εριέττα Μανούρη, Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος, Ιοκάστη Παπανικολάου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Γιάννης Τσουμαράκης / Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών / Από 1 Δεκεμβρίου 2022

Στις εγκαταστάσεις ενός στούντιο, στο γραφείο δύο κυβερνητικών υπαλλήλων και σε αμέτρητες οθόνες τηλεοράσεων, υπολογιστών και κινητών των πολιτών της Ωρυγίας, μιας φανταστικής χώρας που θυμίζει τον δικό μας κόσμο, εκεί εκτυλίσσονται οι «Προβοκάτορες». Η πραγματικότητα βιώνεται ως ένας συνεχής κύκλος ειδήσεων που εξαπλώνονται αστραπιαία και ξεχνιούνται εξίσου γρήγορα. Όλα τα πρόσωπα του έργου μετεωρίζονται ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, γίνονται ηθοποιοί για να κατασκευάσουν μια εικόνα, μια είδηση. Αν όμως η αλήθεια δεν είναι πια απλώς υποκειμενική αλλά προϊόν κατασκευής, τότε τι σημαίνει αυτό για μας τους ίδιους και τις αναμνήσεις μας; Πώς μπορεί να διακρίνει κανείς πού αρχίζει και πού τελειώνει το θέαμα;

Διπλό βάπτισμα του πυρός για τον συγγραφέα Γιάννη Αποσκίτη και τον Ορέστη Σταυρόπουλο, απόφοιτο του Τμήματος Σκηνοθεσίας της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, με μια σουρεαλιστική κωμωδία που σατιρίζει τους μηχανισμούς της εξουσίας και των fake news. Οι δύο δημιουργοί στρέφουν τη ματιά τους στην εξάπλωση της μετα-αλήθειας στις σύγχρονες κοινωνίες, στον παραλογισμό που δεν αναγνωρίζουμε ως τέτοιο, αλλά ως φυσικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας και στην εργαλειοποίηση της αρχετυπικής ανάγκης του ανθρώπου να ανήκει σε ένα σύνολο που το ενώνει ένα κοινό αφήγημα.

«Δε Φαϊναλ Θολουθιον», Βασισμένο σε κείμενα των Κωστάκη Ανάν και Suyako / Σκηνοθεσία: Σωτήρης Ρουμελιώτης / Παίζουν: Αλέξανδρος Γιαγκούσης, Ερατώ Καραθανάση, Τάσος Ροδοβίτης, Γκαλ Ρομπίσα, Γιάννης Σαμψαλάκης, Αφροδίτη Σόβολου, Κωνσταντίνος Τριαντακωνσταντής / Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών / Από 27 Ιανουαρίου 2023

Μια ομάδα καθημερινών ανθρώπων. Συναντιούνται στη σκηνή και οραματίζονται την επανάσταση. Μια επανάσταση που θα σαρώσει τη μέχρι τώρα ζωή τους και θα αλλάξει τα πάντα γύρω τους και μέσα τους. Κάθε απόπειρά τους όμως για αλλαγή καταλήγει με ευτράπελο τρόπο σε παταγώδη αποτυχία. Τα πρόσωπα συνεχίζουν να κινούνται σπασμωδικά, χωρίς να προλαβαίνουν να καταλάβουν τι πραγματικά έχουν ανάγκη. Μένουν εγκλωβισμένα σε ένα ατελείωτο κωμικοτραγικό τώρα. Θα καταφέρουν να βρουν την …τελική λύση;

Ο Σωτήρης Ρουμελιώτης, σκηνοθέτης με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μεταφορά μη θεατρικών έργων στη σκηνή, καταπιάνεται με κείμενα των Κωστάκη Ανάν και Suyako, δύο σύγχρονων συγγραφέων-παρατηρητών της νεοελληνικής πραγματικότητας και των αδιεξόδων της. Το κυνικό χιούμορ τους, η σουρεαλιστική υπερβολή και κυρίως ο βαθύς αυτοσαρκασμός τους κρύβουν την ίδια στιγμή και μια σπαραχτική τρυφερότητα για την ανθρώπινη κατάσταση. Ή όπως χαρακτηριστικά ακούγεται κάποια στιγμή στην παράσταση: «Δεν είναι ζωή αυτή, αλλά τελικά είναι η ζωή μου».

«Goodbye, Lindita» σε σύλληψη - σκηνοθεσία: Μάριο Μπανούσι / Παίζουν: Χρυσή Βιδαλάκη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Μαγδαληνή Καραβάτου, Αφροδίτη Κατσαρού, Μάριο Μπανούσι, Ευτυχία Στεφάνου, Άννα Συμεωνίδου, Αλεξάνδρα Χασάνι / Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών / Από 23 Μαρτίου 2023

Το «Goodbye, Lindita» διηγείται την ιστορία μιας οικογένειας. Μια σειρά από παράδοξα γεγονότα που συμβαίνουν στο σπίτι φέρνουν στην επιφάνεια έναν κόσμο κρυμμένο, φτιαγμένο από όνειρα και εφιάλτες, μια ανάποδη πραγματικότητα με τους δικούς της κανόνες, γνώριμη ίσως μέσα από τα παραμύθια. Οι κάτοικοι του σπιτιού έρχονται αντιμέτωποι με το σκοτάδι του θανάτου και μια μυστηριώδη πόρτα που μέχρι τώρα είχε μείνει ερμητικά κλειστή. Τι χρειάζεται να γίνει για να ολοκληρωθεί ο ύστατος αποχαιρετισμός; Πώς μπορεί να συνεχιστεί η ζωή; Τι σημαίνει (αυτός) ο θάνατος;

Ο Μάριο Μπανούσι, ένας πολυσχιδής νέος καλλιτέχνης που προτείνει ένα προσωπικό, χειροποίητο εικαστικό θεατρικό σύμπαν, εμπνέεται από το παρελθόν των Βαλκανίων, από ταφικά έθιμα και παραδόσεις πολλών χωρών για να φτιάξει μια παράσταση με κέντρο την απώλεια. Τα πρόσωπα καταφεύγουν στον λόγο μόνο όταν είναι απαραίτητο και η αφήγηση δομείται πάνω σε μια συνειρμική ακολουθία εικόνων που συνδέουν την κατάσταση του πένθους με μια νέα γέννηση. Η παράσταση είναι ένα σύγχρονο παραμύθι, μια παραβολή για τη ζωή μετά τον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου.

«Yes, We Can't» σε σύλληψη - σκηνοθεσία: Μαριλένα Κατρανίδου / Παίζουν: Μπάμπης Γαλιατσάτος, Άρης Μπαλής, Μάριο Μπανούσι, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, Αλεξάνδρα Χασάνι / Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών / Από 19 Μαΐου 2023

Πέντε πρόσωπα στο απώτατο όριο της ψυχικής κόπωσης, πολίτες του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, μέλη της κοινωνίας της επίδοσης βρίσκονται στο σημείο όπου δεν μπορούν να συνεχίσουν πια. Σε αυτή την ειλικρινή παραδοχή της αδυναμίας, της παραίτησης, αποκαλύπτεται η σημασία του άσκοπου, του παιχνιδιού, αυτού που φαίνεται να μην αποφέρει κανένα κέρδος. Πώς κινεί η κούραση το κάθε σώμα; Πώς μπορούν να αφουγκραστούν τις επιθυμίες τους που χάνονται μέσα στον σαματά της καθημερινής ζωής;

Η έρευνα της σκηνοθέτριας Μαριλένας Κατρανίδου πυροδοτήθηκε από τις ιδέες του φιλοσόφου Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν για την «κοινωνία της κόπωσης». Σε μια εποχή όπου το «μπορώ» έχει αντικαταστήσει το «πρέπει» ως βασικός άξονας οργάνωσης της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος συνδέεται στενά με την έννοια της κόπωσης, του burn - out. Η συνεχής κατάφαση στην παραγωγικότητα, την υπερδραστηριότητα, το κυνήγι της τελειότητας και τελικά στην αυτο - εκμετάλλευση οδήγησαν σε μια επίφαση ευτυχίας. Η παράσταση ερευνά την απόσταση από τον αυτοματισμό στον αυθορμητισμό και από το αδιέξοδο στο παιχνίδι. Μια πρωτότυπη σκηνική σύνθεση αφιερωμένη στις κινήσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Μήπως όμως αυτές μπορούν να προσφέρουν μια διέξοδο από την ασφυξία της σύγχρονης ζωής;

«Η Χαϊντι και τα Βουνά» του Ανδρέα Φλουράκη / Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη / Παίζουν: Νοεμί Βασιλειάδου, Τίτος Γρηγορόπουλος, Βασίλης Καραμπούλας, Αλέξης Κωτσόπουλος, Λαέρτης Μαλκότσης, Ιουστίνα Ματσιασέκ, Ντίνα Μιχαηλίδου, κ.α. / Θέατρο REX- Σσκηνή «Ελένη Παπαδάκη» / Από 28 Οκτωβρίου 2022

Μπορεί ένα μικρό παιδί να φέρει μια μεγάλη αλλαγή; Μπορεί ένα πλάσμα που δεν αποφασίζει για τίποτα το ίδιο, να μετασχηματίσει αποφασιστικά τους πάντες και τα πάντα γύρω του μόνο με τη δύναμη της ψυχής του; Μπορεί να μαλακώσει καρδιές απολιθωμένες από την απώλεια, να «ξεβολέψει» μικρούς και μεγάλους, κινητοποιώντας τους προς τη ζωή; Η απάντηση είναι ναι. Ένα ναι τόσο μεγάλο, τόσο ζεστό και φωτεινό όσο και το «ναι» που η ίδια η Χάιντι λέει στη ζωή. Το λέει φωνάζοντας και γελώντας και παίζοντας και κουτρουβαλώντας με τους φίλους της, το λέει στα όνειρά της και στα τραγούδια της, το λέει κλαίγοντας και αντέχοντας και χάνοντας και συνεχίζοντας κι ελπίζοντας και ανακαλύπτοντας.

«Μια ιστορία για παιδιά και για όσους αγαπούν τα παιδιά», αυτός ήταν ο υπότιτλος που η Γιοχάνα Σπίρι, διάλεξε για το μυθιστόρημά της, την Χάιντι. Σήμερα, σχεδόν 150 χρόνια αργότερα, η Χάιντι έχει γνωρίσει αμέτρητες διασκευές και έχει γίνει σύμβολο της θέλησης για ζωή. Η Ιώ Βουλγαράκη μαζί με έναν θίασο αποτελούμενο από τρεις γενιές ηθοποιών και τρεις μουσικούς επί σκηνής έρχεται να ξανα-συστήσει σε μικρούς και μεγάλους αυτήν τη συγκλονιστικά διαχρονική ιστορία σε μία σύγχρονη, συγκινητική μουσική εκδοχή από τον πολυβραβευμένο Ανδρέα Φλουράκη.

«Το Ξύπνημα της Άνοιξης» του Φρανκ Βέντεκιντ, σε διασκευή της Άνια Ράις / Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραούλης / Παίζουν: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Αναστάσης Γεωργούλας, Χρήστος Κραγιόπουλος, Λάμπρος Κωνσταντέας, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Φανή Ξενουδάκη, κ.α. / Μικρό Εθνικό  - Εφηβική Σκηνή / Από 23 Νοεμβρίου 2022

Μια ομάδα μαθητών, εγκλωβισμένων σε ένα άνυδρο εκπαιδευτικό περιβάλλον και σ’ έναν καταπιεστικό περίγυρο που δεν τους καταλαβαίνει και δεν τον καταλαβαίνουν, πασχίζουν να ανακαλύψουν το σώμα τους, την ψυχή τους και τον κόσμο. Η μεγάλη σιωπή της οικογένειας γύρω από τις σχέσεις και το σεξ, η υποκρισία της κοινωνίας και η προβληματική σχέση με το διαδίκτυο τους αναγκάζουν να στραφούν ο ένας στον άλλον για υποστήριξη –χωρίς να μπορούν πάντα να τη βρουν. Στη σύγχρονη διασκευή της βραβευμένης Άνια Ράις, το κλασικό αριστούργημα του Φρανκ Βέντεκιντ συναντά τους έφηβους του σήμερα, το ίδιο αφυπνισμένους και το ίδιο αβοήθητους, σε μια εποχή που ο ψηφιακός κόσμος αποτελεί δυνατότητα διασύνδεσης αλλά και επιβεβαίωση της απομόνωσής τους.

Το «Ξύπνημα της άνοιξης», αυτό το «λυρικό κατηγορητήριο για τις πουριτανικές δεισιδαιμονίες» όπως χαρακτήρισε το έργο ο Κένεθ Τάιναν, λογοκρίθηκε επί δεκαετίες, γιατί τολμάει να κάνει τις πιο σημαντικές και δύσκολες ερωτήσεις. Ιδωμένες μέσα από ένα σύγχρονο πρίσμα, αυτές οι ίδιες ερωτήσεις αντηχούν και στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιάννης Καραούλης: πώς προσεγγίζουμε τον πραγματικό Άλλον, αυτόν που βρίσκεται απέναντί μας και όχι μέσα σε μια οθόνη; Πώς ανακαλύπτουμε τον σεξουαλικό μας προσανατολισμό, πώς αποτολμούμε την έναρξη της ερωτικής μας ζωής; Με εφηβική ένταση, εκρηκτική κίνηση, σύγχρονη μουσική, βίντεο και σκηνές που ακροβατούν ανάμεσα στον ρεαλισμό και στον εξπρεσιονισμό, η παράσταση αγκαλιάζει τον «αυθάδη» και ποιητικό χαρακτήρα του έργου του Βέντεκιντ, θυμίζοντάς μας πως όσο υπάρχει πάνω στον πλανήτη ο άνθρωπος, η εφηβεία θα είναι πάντοτε η εποχή της άνοιξης.

«Ιστορίες για να μην Κοιμάσαι», βασισμένο σε έργα του Νόελ Γκρεγκ / Σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου / Παιζουν: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Αναστάσης Γεωργούλας, Χρήστος Κραγιόπουλος, Λάμπρος Κωνσταντέας, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Φανή Ξενουδάκη, κ.α. / Μικρό Εθνικό  - Εφηβική Σκηνή / Από 28 Απριλίου 2023

Όλα όσα δεν σου είπαν. Για το μαχαίρι που έκρυβε η Κοκκινοσκουφίτσα μέσα στο πανέρι, για τη μοναξιά που κάποτε φτάνει να σε βαραίνει σαν μολύβι, για τα αδηφάγα τέρατα που ζούνε μέσα στο ίδιο σου το σώμα και σε τρώνε από μέσα. Για τις μάγισσες που λένε μόνο αλήθειες, που μιλούν για τους δεκάδες τρόπους που έχουμε βρει οι άνθρωποι να εξοντώνουμε ο ένας τον άλλον, για τους έρωτες με τα σουβλερά δόντια, τους παλιούς ήρωες που ξεφτίζουν και τα όνειρα που ξεχειλώνουν. Οι ιστορίες που σε μεγάλωσαν ξαναγυρνούν για να σε στοιχειώσουν –ή να σε λυτρώσουν– τρομακτικές, αδυσώπητες αλλά και πιο αληθινές από ποτέ. Μια ομάδα από ηθοποιούς και εφήβους τολμούν να μπουν μαζί στο βαθύ, σκοτεινό δάσος των παιδικών μας παραμυθιών, αναζητώντας όλη την κωδικοποιημένη αλήθεια που κρύβουν για τη σκληρότητα του κόσμου αλλά και για το τι σημαίνει να είσαι νέος μέσα σε αυτόν.

Στην παράσταση «Ιστορίες για να μην Κοιμάσαι», σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου, τρία από τα ωραιότερα έργα του Γκρεγκ (Tin Soldier, Hood in the Wood και Tasty Tale) μπλέκονται με τις αναζητήσεις, τα όνειρα και τους εφιάλτες των νέων στην Ελλάδα του 2022. Η περιθωριοποίηση του διαφορετικού, η καταπίεση της σεξουαλικότητας και κάθε μορφής ελευθερίας, η βία, η κακοποίηση, η υπερκαταναλωτική μας κουλτούρα αλλά και η γενναιότητα, η ανθεκτικότητα και η ελπίδα, η αναζήτηση της αυθεντικότητας και η γυναικεία χειραφέτηση είναι λίγα μόνο από τα μονοπάτια που οι ιστορίες αυτές φωτίζουν με απαράμιλλο χιούμορ, ποιητική γλώσσα και εφηβική τόλμη. Ιστορίες που θα μας αφυπνίσουν. Ιστορίες που δεν θα μας αφήσουν να κλείσουμε μάτι, αναγκάζοντάς μας, αντιθέτως, να το στρέψουμε προς τις πραγματικές αγωνίες των νέων σήμερα.