«Παράξενες Ιστορίες» για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε στη Θεσσαλονίκη

Το ενδιαφέρον του ρομαντισμού -κίνημα από το οποίο επηρεάστηκε- για το υπερφυσικό και το σατανικό και οι δικές του ταραγμένες φαντασιώσεις, οδήγησαν τον poete maudit (καταραμένο ποιητή), τον Έντγκαρ Άλαν Πόε, αυτή την αυτοκαταστροφική ιδιοφυία στο να γράψει μερικά από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το έργο του αποτελεί την βάση για την παράσταση «Παράξενες Ιστορίες» που παρουσιάζει η Violet Louise (Λουίζα Κωστούλα) στις 8 και 9 Οκτωβρίου στα Παλιά Δημοτικά Σφαγεία της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του show case των 54^ων «Δημητρίων».

Οι «Παράξενες Ιστορίες» που αποτελούν παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών 2019, είναι μια σύνθεση από αποσπάσματα ιστοριών τρόμου, ποιημάτων, επιστολών και δοκιμίων του Πόε, βασισμένη στον ήχο, στην εικόνα και στην μουσική. Η παράσταση παρουσιάστηκε ήδη σε σημαντικά Φεστιβάλ στην Ιταλία και απέσπασε πολύ καλές κριτικές από τον εγχώριο και τον διεθνή τύπο.

Συσκευές που παράγουν ήχο, φως και εικόνα, δημιουργούν την ατμόσφαιρα ενός περίεργου εργαστηρίου επί σκηνής. Τα υλικά της παράστασης είναι και αυτά πρωτότυπα, ενώ η μίξη τους γίνεται ζωντανά επί σκηνής. Οι δύο ερμηνεύτριες, η Αγλαΐα Παππά και η Λουίζα Κωστούλα από κοινού με την δημιουργική ομάδα, στον Σάκη Μπιρμπίλη και το Studio19, αποτελούν μια τέλεια συγχρονισμένη ορχήστρα πολυμέσων.

Οι «Παράξενες Ιστορίες» είναι μία οπτικοακουστική αφήγηση σε διηγήματα και ιστορίες του Έντγκαρ Άλαν Πόε, βασισμένη στον ήχο και στη μουσική. Ο ίδιος ο Πόε είναι πεπεισμένος για την σύνδεση της μουσικής και της λογοτεχνίας, άλλωστε στο δοκίμιό του «Ποιητική Αρχή» έγραψε πως «στην ένωση της ποίησης με την μουσική, θα ανακαλύψουμε το πιο ευρύ πεδίο για την εξέλιξη της ποίησης». Ο ίδιος διακατέχεται από βαθιά πίστη για το ανθρώπινο είδος. Χαμένοι μέσα στο σκοτάδι, οι χαρακτήρες που δημιουργεί, έχουν την ικανότητα να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες», αναφέρει η Violet Louise, που έκανε την μετάφραση, τη σκηνοθεσία, την μουσική, την οπτική και ηχητική δραματουργία. Η παράσταση διερευνά το μυστήριο της ζωής και του θανάτου. Ένα μυστηριώδες κορίτσι επισκέπτεται μια γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα και μεταμορφώνει το δωμάτιό της σε εργαστήριο μνήμης. Η γυναίκα ταξιδεύει μπρος πίσω στο χρόνο και αφηγείται τις ιστορίες του Πόε, σαν ένα κομμάτι από το παρελθόν της, ενώ προετοιμάζεται για το τελευταίο της ταξίδι προς το φως.

Η παράσταση εισάγει και τον πιο αμύητο θεατή στην ποίηση του Πόε, που έζησε τον 19^ο αιώνα στην Αμερική και αποθεώνεται μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο. Το έργο του έχει επηρεάσει σπουδαίους συγγραφείς όπως ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ενώ μεγάλη ήταν η επίδρασή του και στην ζωγραφική και στον κινηματογράφο.

Το 1875 ο Μανέ εικονογράφησε ένα βιβλίο με μετάφραση του ποιήματος «Το κοράκι», ο Γκογκέν φιλοτέχνησε την «Γυναίκα με το Λουλούδι», ενώ ο Ντελακρουά, ο Νταλί, ο Μαγκρίτ, και άλλοι φέρουν στα έργα τους επιρροές από την ποίηση του Πόε.

Στον κινηματογράφο ο Φεντερίκο Φελίνι έχει επηρεαστεί από τα χιουμοριστικά αφηγήματα του Αμερικανού ποιητή και ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ εμπνεύστηκε από το «Οβάλ Πορτρέτο» στην ταινία «Vivre sa Vie» (1962).