Το «Παλτό» στο Θέατρο Σοφούλη της Θεσσαλονίκης

«Το Παλτό» του Νικολάι Γκόγκολ, ένα από τα αριστουργήματα του ρωσικού ρεαλισμού, επηρέασε παλιούς και νέους συγγραφείς όπως ο Ντοστογιέφσκι και ο Ναμπόκοφ. Με το καυστικό χιούμορ του αφηγητή, τους γλαφυρούς χαρακτήρες, τη σκοτεινή και παγωμένη ατμόσφαιρα της Αγίας Πετρούπολης, το «Παλτό» προσφέρεται για μια μοναδική σκηνική αναπαράσταση. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί την ανελέητη δύναμη κι επιρροή του κοινωνικού οικοδομήματος πάνω στις ψυχές των ανθρώπων. Άλλωστε ήδη τον προηγούμενο αιώνα ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ έγραφε πως ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος, παντού όμως γύρω του βρίσκονται αλυσίδες.

Η Δέσποινα Καλαϊτζίδου υπογράφει την μετάφραση και θεατρική διασκευή του έργου, ο Αντώνης Καραγιάννης την σκηνοθεσία και τους δύο ρόλους κρατούν ο Κρίτωνας Ζαχαριάδης και ο Βασίλης Κανελλόπουλος. Την μουσική έγραψε ο Γιώργος Καζαντζής, τα τραγούδια ερμηνεύει η Ναντίνα Κυριαζή, η σκηνογραφία είναι του Lorenzo Bellelli, η ενδυματολογία της Μαρίας Καβαλιώτη.

Ο Ακάκιος, ο κεντρικός ήρωας του έργου, γύρω από τον οποίο σχηματίζονται ομόκεντροι κύκλοι, είναι ένας τίμιος, ευσυνείδητος κι αγνός υπάλληλος, που υπηρετεί έναν μηχανισμό, επινοημένο και φτιαγμένο ώστε να υποτάσσει, να αποβλακώνει και να αμείβει ελάχιστα. Ταλαιπωρημένος από τον βαρύ χειμώνα της Αγίας Πετρούπολης, ο Ακάκιος αναγκάζεται να αντικαταστήσει το παλιό και φθαρμένο του παλτό με ένα νέο κι όμορφο. Αυτή η πράξη, όσο ασήμαντη και να φαίνεται στις μέρες μας, αλλάζει οριστικά κι αμετάκλητα τη ζωή του. Γίνεται η αιτία να βιώσει το πιο σκληρό πρόσωπο της βαθιάς ταξικής ρωσικής κοινωνίας στα μέσα του 19ου αιώνα. Ένα γεγονός που τον σπρώχνει βίαια στην τραγική του πτώση.