Πώς ο Γιγαντιαίος έγινε Βρετανικός και ακολούθησε τη μοίρα του Τιτανικού - Ο μοιραίος ρόλος του πλοιάρχου

Το όνομά του, Βρετανικός. Ένα από τα μεγαλύτερα επιβατηγά πλοία του κόσμου, αδελφό του δύσμοιρου Τιτανικού· το όνομά του στην αρχή ήταν Gigantic, δηλαδή Γιγαντιαίος αλλά…

Το HMHS Britannic ήταν το τρίτο και τελευταίο σκάφος της εταιρείας White Star Line's - Olympic class. Ο Βρετανικός είχε ναυπηγηθεί και καθελκυστεί μια μέρα σαν σήμερα, 26 Φεβρουαρίου του 1914 από το ναυπηγείο «Harland and Wolff» στο Μπέλφαστ της Βορείου Ιρλανδίας.

Ο Βρετανικός βρισκόταν ακόμα στο ναυπηγείο, όταν έφτασαν τα νέα για το ναυάγιο του αδελφου πλοίου Τιτανικός. Η βύθιση του Τιτανικού οδήγησε τότε τους ναυπηγούς να αλλάξουν πολλά από τα σχέδια τους την τελευταία στιγμή, για να βελτιώσουν τα συστήματα ασφαλείας του νεότευκτου πλοίου. Παρά τις βελτιωτικές τροποποιήσεις το 50.000 τόνων πλοίο Βρετανικός (ήταν μεγαλύτερο από τα... ομόσταυλα Ολύμπικ και Τιτανικό) δεν χρειάστηκε παρά 55 λεπτά για να χαθεί από την επιφάνεια της θάλασσας!

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε επιταχτεί από το Βρετανικό Ναυαρχείο, μετατράπηκε σε πλωτό νοσοκομείο και βοήθησε να σωθούν από τα μέτωπα της Τουρκίας, των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής 15.000 τραυματίες.

Η θάλασσα ανάμεσα Μακρόνησο και Τζια ήταν ακύμαντη, όμως λίγα μέτρα από την επιφάνεια μια νάρκη που είχε ποντίσει το γερμανικό υποβρύχιο U-73 έφερε την καταστροφή.

Το όνομα του πλοίου

Αν και η White Star Line και το ναυπηγείο Harland and Wolff πάντα το αρνούνταν, πολλές πηγές ισχυρίζονται ότι το πλοίο επρόκειτο να ονομαστεί Gigantic, Γιγαντιαίος. Μάλιστα υπήρχε τυπωμένη αφίσα του πλοίου με το όνομα Gigantic στην κορυφή της. Επίσης αμερικανικές εφημερίδες του Νοεμβρίου του 1911 έγραφαν για την παραγγελία της White Star για το πλοίο Gigantic. Ο Τομ ΜακΚλάσκι δήλωσε ότι υπό την ιδιότητά του ως διευθυντής των αρχείων και ιστορικού του ναυπηγείου Harland and Wolff:«δεν είδε ποτέ καμία επίσημη αναφορά στο όνομα Gigantic να χρησιμοποιείται ή να προτείνεται για το τρίτο σκάφος της εταιρείας».

Ήταν 21 Νοεμβρίου του 1916, ενώ ταξίδευε προς τον νοσοκομειακό σταθμό της Λήμνου, ο Βρετανικός προσέκρουσε σε νάρκη. Έπειτα από μόλις 55 λεπτά, το σκαρί των 269 μέτρων ξάπλωσε… ξέπνοο στο βυθό, σε βάθος 120 μέτρων. Στο πλοίο επέβαιναν 1.066 άτομα. οι 1.036 διασώθηκαν. Ο Βρετανικός ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που χάθηκε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η White Star Line αποζημιώθηκε για την απώλεια του πλοίου της με την απονομή του SS Bismarck ως μέρος των μεταπολεμικών αποζημιώσεων . μπήκε στην υπηρεσία ως RMS Majestic.

Το μοιραίο λάθος του καπετάνιου

Οι επιβαίνοντες του Βρετανικού ήταν 1.300 άνθρωποι και ο απολογισμός των νεκρών: 21 μέλη του πληρώματος και 9 άνδρες του Βασιλικού Υγειονομικού Σώματος, σύνολο 30 άτομα.
Οι μαρτυρίες λένε ότι ο καπετάνιος προσπάθησε να οδηγήσει το πλοίο στις ακτές και να το προσαράξει· το μόνο που κατόρθωσε ήταν να βυθίσει τις σωστικές λέμβους που δεν είχαν απομακρυνθεί έγκαιρα! Μάλιστα περισσότεροι ήταν οι νεκροί από αυτή την κίνηση του πλοιάρχου (Charles Bartlett) παρά από την έκρηξη. Λέγεται και επιβεβαιώθηκε από τις καταδύσεις στο ναυάγιο χρόνια μετά, ότι το πλοίο μετέφερε πυρομαχικά που εξερράγησαν από την πρόσκρουση στη νάρκη. Οι τραυματίες διακομίστηκαν στο λιμάνι της Τζιας, την Κορησσία, για τις πρώτες βοήθειες. Στους διασωθέντες προσφέρθηκε βοήθεια από τους κατοίκους και τους ψαράδες, που έσωσαν εκατοντάδες ναυαγούς.

Το 1975 ο Ζακ Υβ Κουστώ, ανακάλυψε το σκαρί του Βρετανικού σε βάθος 120 μέτρων· ο ίδιος και η ομάδα του ήταν οι πρώτοι που το εξερεύνησαν ένα χρόνο αργότερα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο βρετανός ερασιτέχνης ιστορικός Σάιμον Μιλς (Simon Mills) αγόρασε το ναυάγιο. Η συνεισφορά του Μιλς στην έρευνα της ιστορίας του πλοίου ήταν μεγάλη, καθώς έγραψε δύο βιβλία, συμμετείχε στην παραγωγή αρκετών τηλεοπτικών προγραμμάτων και είχε βασικό ρόλο στην οργάνωση όλων των καταδυτικών αποστολών που έλαβαν χώρα από το 1995 μέχρι το 2006.