Μια ξεχασμένη τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: Όταν 4000 άνθρωποι πέθαναν σε καταφύγιο – Αντί για βοήθεια οι δικοί τους τούς λήστευαν

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 5 Ιουνίου του 1941, όταν ιαπωνικά αεροσκάφη βομβάρδισαν την κινεζική πόλη Τσονγκτσίνγκ. Ήταν τότε που 4000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από ασφυξία εξ’ αιτίας πανικού. Κι όταν έφθασαν οι – ας τους πούμε – διασώστες, αποτελείωσαν τους τραυματίες, ληστεύοντας τους ή σκοτώνοντας τους κατά την μεταφορά!

Η τραγωδία έχει καταγραφεί στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες ως η χειρότερη καταστροφή που έχει προκληθεί από πανικό: «Σε καταφύγιο στο Τσονγκτσίνγκ (Chongqing) της Κίνας, 4.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν τον Ιούνιο του 1941. Το πλήθος αποχωρούσε από το καταφύγιο έπειτα από αεροπορική επιδρομή όταν η σειρήνα του συναγερμού ήχησε ξανά. Οι χιλιάδες νεκροί ποδοπατήθηκαν και πέθαναν από ασφυξία και ποδοπατήματα καθώς το πλήθος προσπαθούσε να επιστρέψει στο καταφύγιο». Έτσι γράφει το Βιβλίο Γκίνες, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Το Τσονγκτσίνγκ βομβαρδιζόταν ανηλεώς από την αρχή του πολέμου, το 1938 μέχρι και το 1943. Σύμφωνα με κάποια αμφιλεγόμενα στοιχεία, διεξήχθησαν συνολικά 268 αεροπορικές επιδρομές κατά της πόλης του Τσονγκτσίνγκ, στις οποίες συμμετείχαν από μερικές δεκάδες έως και πάνω από 150 βομβαρδιστικά ανά επιδρομή!

Πώς έχει η ιστορία. Ο Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός Στρατός εισέβαλε στην Κίνα στις 7 Ιουλίου του 1937. Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου του 1938, οι Ιάπωνες είχαν καταλάβει το Πεκίνο, τη Σαγκάη, τη Ναντζίνγκ και την Γουχάν. Η εθνικιστική κυβέρνηση του Τσανγκ Κάι Σεκ κατέφυγε στην ορεινή πόλη Τσονγκτσίνγκ στην επαρχία Σιτσουάν στη νοτιοδυτική Κίνα. Οι Ιάπωνες στόχευαν στο να υποχρεώσουν την κυβέρνηση να συνθηκολογήσει, ισοπεδώνοντας σπίτια, ζωές και ηθικό των κατοίκων του Τσονγκτσίνγκ με συνεχές σφυροκόπημα από βομβαρδιστικά αεροσκάφη. Η πρώτη βομβιστική επίθεση πραγματοποιήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου του 1938 και ακολούθησαν αρκετές ακόμη κατά τη διάρκεια του επόμενου μήνα, αλλά καμία δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική.

Τη νύχτα της 5ης Ιουνίου του 1941, ιαπωνικά βομβαρδιστικά επιτέθηκαν στην πόλη, αιφνιδιάζοντας τους κατοίκους του Τσονγκτσίνγκ. Περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι συνωστίστηκαν σε ένα μεγάλο καταφύγιο γνωστό ως το Μεγάλο Τούνελ, το οποίο μπορούσε να φιλοξενήσει μόνο μέχρι 5.000 ανθρώπους. Επιπλέον, το καταφύγιο δεν διέθετε επαρκή παροχή οξυγόνου. Καθώς ο βομβαρδισμός συνεχιζόταν επί ώρες, η σήραγγα έγινε εξαιρετικά ζεστή και οι λάμπες κηροζίνης τρεμόσβηναν καθώς τελείωνε το οξυγόνο.

Όταν έσβησαν οι λάμπες κι απλώθηκε το σκοτάδι, ξεπήδησε ο πανικός από τις τρομαγμένες ψυχές των ανθρώπων. Οι άμαχοι, φοβισμένοι και στριμωγμένοι σαν τα ζώα στο καταφύγιο, ξεχύθηκαν προς τις εξόδους, οι οποίες άνοιγαν μόνο από έξω. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό: ό,τι δεν είχαν πετύχει οι βόμβες made in Japan, το πέτυχε ο πανικός. Όταν τελείωσε η αεροπορική επιδρομή και οι κυβερνητικές δυνάμεις έφτασαν στο καταφύγιο για να βοηθήσουν, χιλιάδες άνθρωποι κείτονταν ξέπνοοι!

Τους έκλεβαν και τους σκότωναν μεταφέροντάς τους!

Κι ακολούθησε νέα τραγωδία: τα στρατεύματα που έσπευσαν για να μεταφέρουν τα πτώματα, συμπεριφέρθηκαν ελεεινά· πρώτα έψαξαν για χρυσά και ασημένια αντικείμενα στα νεκρά σώματα και – όπως κατάγγειλαν επιζώντες - κάποιοι από αυτούς έκαναν περιουσίες. Οι στρατιώτες έσυραν τους νεκρούς έξω από τις πόρτες της σήραγγας, όμως κάποιοι δεν είχαν ακόμα ξεψυχήσει. Τους έσερναν σαν σάκους σκουπιδιών από τα χέρια και τα πόδια κι όσοι δεν είχαν πεθάνει από την ασφυξία, κατέληξαν κατά τη μεταφορά τους, αφού συνθλίβονταν στις πέτρες μέχρι θανάτου και στοιβάζονταν σε φορτηγά! Πολλοί, λέγεται, πως πετάχτηκαν θεωρούμενοι νεκροί στις σωρούς των άψυχων κορμιών και κάποια στιγμή πλημμυρίζοντας τα πνευμόνια τους με καθαρό αέρα… ανασταίνονταν! Η συντριπτική πλειονότητα των νεκρών ήταν εργάτες ή φτωχοί γεωργοί. Η αστική τάξη των γαιοκτημόνων, είχε τα δικά της πολύ άνετα καταφύγια και δεν πλησίασε ποτέ σε τέτοιες σκοτεινές τρύπες Κόλασης.

Πολλοί έκαναν λόγο για την αδιαφορία των Αρχών της Κίνας: οι υπεύθυνοι της αεράμυνας θεωρούσαν τη ζωή των ανθρώπων όλης της πόλης παιχνίδι, χωρίς να υπολογίζουν το πόσα άτομα μπορεί να φιλοξενήσει το Μεγάλο Τούνελ. Ο διοικητής της αεράμυνας τιμωρήθηκε από τον Τσανγκ Κάι Σεκ, με μετάθεση!

Καθ' όλη τη διάρκεια των πολυετών βομβαρδισμών του Τσονγκτσίνγκ, οι Ιάπωνες έριξαν περίπου 22.000 βόμβες στην πόλη, σκοτώνοντας περίπου 15.000 ανθρώπους και τραυματίζοντας περισσότερους από 20.000 σε περίπου 268 αεροπορικές επιδρομές. Ωστόσο, οι Ιάπωνες δεν μπόρεσαν να κάμψουν το ηθικό του κινεζικού λαού μέχρι που παραδόθηκαν στους Αμερικανούς το 1945.

Το 2015, το Ανώτατο Δικαστήριο του Τόκιο αποφάσισε για μια μήνυση που άσκησαν 188 απόγονοι θυμάτων των βομβιστικών επιθέσεων στο Τσονγκτσίνγκ. Οι ενάγοντες, ζητούσαν αποζημιώσεις και επίσημη «συγγνώμη» από την ιαπωνική κυβέρνηση για τους βομβαρδισμούς κατά του άμαχου πληθυσμού στην πόλη τους. Ενώ το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι βομβιστικές επιθέσεις όντως συνέβησαν, αποφάσισε ότι τα θύματα δεν δικαιούνταν ούτε αποζημίωση ούτε συγγνώμη!

Τελικά ξέρετε τι είναι η συγγνώμη; Είναι η αδιαφορία γι’ αυτό που δεν μας αγγίζει. Και οι Ιάπωνες δεν ένιωσαν την παραμικρή ευαισθησία για τις εκετόμβες νεκρών που προκάλεσαν... Άλλωστε η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν του δυνατού. Οι αδύναμοι δεν συγχωρούν ποτέ!