Οι πιο τοξικοί Ολυμπιακοί Αγώνες που έγιναν ποτέ – Από την παρέλαση των νάνων, στον μαραθώνιο της απάτης και της στρυχνίνης

Ήταν οι πιο τοξικοί Ολυμπιακοί Αγώνες που έγιναν ποτέ. Στην «τελετή έναρξης» παρέλασαν νάνοι, μαύροι και γυναίκες. Στον μαραθώνιο, έγινε χαμός: απάτη και στρυχνίνη!

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 2 Ιουλίου του 1904, όταν στην πόλη των ΗΠΑ Σεντ Λούις άρχιζε η - ας την πούμε - τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Ήταν οι τρίτοι Ολυμπιακοί Αγώνες μετά την αναβίωσή τους και ακόμα δεν είχαν πάρει την αθλητική χροιά που απέκτησαν αργότερα· ήταν κάτι σαν έκθεση. Αρχικά, οι Αγώνες ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν στο Σικάγο, όμως η μεγάλη Έκθεση Αγοράς της Λουϊζιάνα ήταν το γεγονός που μετέφερε την διεξαγωγή τους στο Σεντ Λούις.

Σ’ εκείνους τους Αγώνες λοιπόν, στην οιονεί τελετή έναρξης παρέλασε εν μέσω χλιαρών χειροκροτημάτων, μέτριων αποδοκιμασιών και έντονων καγχασμών μια «ανθρωπολογική αποστολή: την αποτελούσαν μαύροι, Ινδιάνοι, Κινέζοι, νάνοι, πυγμαίοι και γυναίκες! Ουδείς από αυτούς μπορούσε να συμμετάσχει στους Αγώνες που θα διαρκούσαν 5 μήνες.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σεντ Λούις θεωρούνται από τους πλέον αποτυχημένους και τοξικούς: ελάχιστη συμμετοχή αθλητών και θεατών, απάτες και διακωμώδηση των αθλημάτων.

Το μακρινό Σεντ Λούις για τους λαούς της Ευρώπης, η αυξανόμενη ένταση λόγω του Ρωσοϊαπωνικού πολέμου και οι πολιτικές αναταραχές στη γηραιά ήπειρο κράτησαν μακριά πολλούς από τους μεγάλους αθλητές της εποχής με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να είναι Αμερικανοί. Ακόμα και ο αναβιωτής των Αγώνων βαρόνος Πιερ ντε Κουμπερντέν, μάθαινε τα νέα από τηλεγραφήματα.

Το φιάσκο του μαραθωνίου

Τότε ήταν που ένας λευκός και αρρενωπός δρομέας ο Φρεντ Λορντζ νίκησε στο πιο δημοφιλές άθλημα των Αγώνων, τον μαραθώνιο.
Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο μαραθώνιος διεξήχθη σε χωματόδρομους, κάτω από υπερβολική ζέστη και με τους αθλητές να μην έχουν ούτε νερό να πιούν.
Την ώρα της απονομής του χρυσού μεταλλίου, ακούστηκε μια φωνή από τους παριστάμενους: «Ο Λορτζ είναι απατεώνας!»… Λίγες στιγμές μετά τον τερματισμό του αμερικανού αθλητή, είχε απλωθεί σαν ψίθυρος, που στη συνέχεια έγινε κραυγή ότι ο Λορτζ είχε διανύσει τη μισή διαδρομή με το αυτοκίνητο ενός φίλου του. Η υπόθεση γρήγορα διαλευκάνθηκε: ήταν σωστή η μομφή!

Οι Ελλανοδίκες κράτησαν το μετάλλιο στα χέρια και περίμεναν τον δεύτερο, που ακόμα ερχόταν… Τελικώς το χρυσό μετάλλιο του μαραθωνίου δόθηκε στον δεύτερο νικητή, τον επίσης αμερικανό, Τόμας Χικς, αν και αυτός είχε κάνει ένα ασυνήθιστο, παράνομο θα λέγαμε, αγώνα: διάνυσε περπατώντας μεγάλο μέρος της διαδρομής, πολλά χιλιόμετρα τα έκανε υποβασταζόμενος από τους εκπαιδευτές του, ενώ είχε κάνει χρήση ενός τοξικού κοκτέιλ με στρυχνίνη*, ουσία που αργότερα απαγορεύτηκε. Οι προπονητές του Χικς του είχαν δώσει περίπου ένα μιλιγκράμ στρυχνίνης και λίγο κονιάκ επειδή τον είχαν δει ότι δεν πήγαινε καλά κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Αυτή η δόση στρυχνίνης δεν τον κράτησε για πολύ όρθιο έτσι υποχρεώθηκαν να του χορηγήσουν κι άλλη. Να σημειωθεί ότι μια δόση θα μπορούσε να ήταν θανατηφόρα. Ο Χικς τερμάτισε δεύτερος μεν, πήρε το μετάλλιο του 1ου δε, αλλά έπειτα από ώρες· στους γιατρούς πήρε πολλή ώρα για να τον συνεφέρουν όταν κατέρρευσε μετά τη γραμμή του τερματισμού.

Όσο για τον Φρεντ Λορτζ; Ο αθλητής κλήθηκε σε απολογία και γελώντας υποστήριξε ότι ανέβηκε πραγματικά σε αυτοκίνητο φίλου επί 17 και πλέον χιλιόμετρα, αλλά το έκανε για πλάκα! Η επιτροπή, που δεν αστειευόταν καθόλου του απαγόρευσε δια βίου τη συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Αργότερα ο Λορτζ αποκαταστάθηκε αφού του αναγνωρίστηκε ότι δεν είχε σκοπό να εξαπατήσει την Ολυμπιακή Επιτροπή...

Η ΔΟΕ απαγόρευσε τη χρήση στρυχνίνης για τους αθλητές επίσημα από τα τέλη της δεκαετίας του 60 και η τελευταία γνωστή χρήση της ουσίας σημειώθηκε στους ολυμπιακούς αγώνες του 2016.

Από το 1904 και μετά ο αθλητικός κόσμος έχει εκσυγχρονιστεί. Τώρα πλέον οι αθλητές δεν αγωνίζονται μόνοι, με τους προπονητές να τους «σπρώχνουν» ή να τους ανεβάζουν σε αυτοκίνητα, έχουν πλάι τους τις τεράστιες φαρμακευτικές εταιρείες και τις επικίνδυνες απαγορευμένες ουσίες, οι οποίες τους δίνουν φτερά, δύναμη, μετάλλια, και χρήμα.

* Η στυχνίνη είναι είναι ένα εξαιρετικά τοξικό, άχρωμο, πικρό, κρυσταλλικό αλκαλοειδές που χρησιμοποιείται ως φυτοφάρμακο , ιδιαίτερα για τη θανάτωση μικρών σπονδυλωτών όπως πτηνά και τρωκτικά. Η στρυχνίνη, όταν εισπνέεται, καταπίνεται ή απορροφάται από τα μάτια, προκαλεί δηλητηρίαση που οδηγεί σε μυϊκούς σπασμούς και τελικά θάνατο λόγω ασφυξίας. Ενώ δεν χρησιμοποιείται πλέον για ιατρική χρήση, στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε - σε μικρές δόσεις - για την ενίσχυση των μυϊκών συσπάσεων, όπως και ως διεγερτικό της καρδιάς και του εντέρου και ως φάρμακο που βελτιώνει την απόδοση αθλητών.